Ο Γενικός Διευθυντής της Κηφισιάς Γιώργος Τουτζάρης μίλησε στο another football day για την άνοδο της ομάδας για πρώτη φορά στην ιστορία της στην Super League, τον πρόεδρο της Χρήστο Πρίτσα, το φετινό πρωτάθλημα της SL2 αλλά και το πλάνο όσον αφορά την επόμενη μέρα.
Η Κηφισιά για πρώτη φορά στην ιστορία της θα αγωνιστεί στην Super League. Τι σημαίνει για τον σύλλογο η επιτυχία αυτή;
«Είναι ξεκάθαρα η μεγαλύτερη επιτυχία, σε όλη την ιστορία του συλλόγου, όλα αυτά τα χρόνια. Είναι η δεύτερη της χρονιά σε επαγγελματική κατηγορία και κερδίζει την άνοδο στην μεγαλύτερη κατηγορία. Νομίζω ότι αν διάβασα καλά κάπου, η Κηφισιά είναι η 70η ομάδα στην ιστορία της Α΄Εθνικής, που θα αγωνιστεί στο πρωτάθλημα αυτό και νομίζω ότι αποτελεί μεγάλη τιμή, για έναν σύλλογο με τόσο μικρή παρουσία στα επαγγελματικά δρώμενα, να είναι μέλος αυτής της κατηγορίας».
Όταν ξεκινούσε η χρονιά ποιος ήταν ο στόχος που είχε τεθεί από την διοίκηση…;
«Όταν ξεκίνησε η πρώτη συζήτηση που είχα κάνει με τον πρόεδρο, για την ομάδα ήταν ότι έχουμε ένα πλάνο διετίας, πάνω στο οποίο θέλαμε να δουλέψουμε και να πετύχουμε τον στόχο, που ήταν η άνοδος στην Α΄Εθνική. Ήρθε ένα χρόνο νωρίτερα, απ΄ότι ήταν ο αρχικός σχεδιασμός και αυτό αποτελεί ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία, για την προσπάθεια αυτή που έχει γίνει».
Αυτή η άνοδος μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια δικαίωση για όλους σας στον σύλλογο;
«Σίγουρα είναι δικαίωση. Πρώτα για τους ανθρώπους που μοχθούν οικονομικά και οραματίστηκαν όλο αυτό, που συνέβη αυτή τη στιγμή και εννοώ τον πρόεδρο και χρηματοδότη της ομάδας, όπως και τους άλλους συνεργάτες μέσα στο συμβούλιο της Κηφισιάς και από εκεί και ύστερα είναι φυσικά μια αγωνιστική δικαίωση για όλους, όσοι συνέβαλαν σε αυτό εδώ.
Από τους προπονητές, το τεχνικό επιτελείο, τους ποδοσφαιριστές μας, τους ανθρώπους όλους που εργάζονται πίσω από τα φώτα και έχουν συμβάλει και αυτοί με την σειρά τους πάρα πολύ. Φυσιοθεραπευτές, φροντιστές, τεχνικούς, γενικούς διευθυντές, ανθρώπους που είναι στην διοικητική λειτουργία της ομάδας. Σίγουρα, για να βγει ένα αποτέλεσμα τέτοιο, όλα πρέπει να δουλέψουν πολύ καλά και εκ του αποτελέσματος φάνηκε ότι δούλεψε αρκετά καλά».
Ο πρόεδρος της ομάδας ο κύριος Πρίτσας, σε κάποιες δηλώσεις του είδα ότι είχε χαρακτηρίσει το πρωτάθλημα της Super League 2 ως πόλεμο. Σε αυτό τον πόλεμο, η Κηφισιά πως κατάφερε να ανταπεξέλθει και να μείνει όρθια…;
«Κοιτάξτε εμείς ξεκινήσαμε την προετοιμασία πολύ νωρίς, βασιζόμενη στην λογική, ότι αυτή την φορά θα ξεκινήσει το πρωτάθλημα κανονικά. Τελικά, για ακόμα μια φορά δεν ξεκίνησε στην ώρα του. Επιπροσθέτως χάσαμε και ένα μήνα περίπου νομίζω στο τέλος του πρώτου γύρου, κάτι που μας πήγε αρκετά πίσω. Αλλά τελικά δύσκολα μεν όμως ανταπεξήλθαμε και φανήκαμε δυνατοί, στον πόλεμο όπως σωστά είπε ο πρόεδρος, που είναι αυτό το πρωτάθλημα, με όπλα αυτά που προείπα. Την ομοιογένεια, το καλό κλίμα, την συνολική προσπάθεια και μπορέσαμε να βγούμε νικητές σε μια πολύ, πολύ δύσκολη διαδικασία με πολύ – πολύ δυνατούς αντιπάλους και αυτό δίνει ακόμα μεγαλύτερη σημασία στην επιτυχία της ομάδας».
Ποιο πιστεύετε ότι είναι το στοιχείο της Κηφισιάς φέτος, το οποίο την βοήθησε να φτάσει σε αυτή την επιτυχία και έπαιξε και καταλυτικό ρόλο σε αυτή;
«Νομίζω ότι βασικό στοιχείο, που μας βοήθησε είναι ότι δεν μας θεωρούσαν φαβορί, για την κατάκτηση του τίτλου. Αυτό ξέρετε είναι για μια ομάδα, που δεν έχει όπως είπα και στην αρχή, την εμπειρία να διαχειριστεί κάποιες καταστάσεις γιατί πολύ απλά δεν τις είχε ζήσει ποτέ, οι περισσότεροι απ΄όσους ήταν στην ομάδα δεν τις είχαν ζήσει. Νομίζω το ότι δεν ήμασταν από την αρχή, το φαβορί μας βοήθησε ώστε να μπορέσουμε να δουλέψουμε απερίσπαστοι, με παιδιά που είχαν πολύ μεγάλο κίνητρο, να διακριθούν.
Παιδιά που δεν ήταν τα βαριά ονόματα της κατηγορίας, ούτε είχαν πολλές παραστάσεις από μεγαλύτερη κατηγορία, αλλά ήταν παιδιά τα οποία ήθελαν να διακριθούν. Είχαμε τον προπονητή, ο οποίος νομίζω είναι ο νεότερος προπονητής, που μπορεί να κατακτά πρωτάθλημα αν δεν κάνω λάθος ή τουλάχιστον από τους νεότερους και όλο αυτό παίζει τον ρόλο του εννοώντας το κίνητρο και την διάθεση που έχουν όλοι να διακριθούν και την πείνα, για τις επιτυχίες.
Πείνα που είχε βέβαια και η διοίκηση της ομάδας και αυτό φάνηκε και από την βοήθεια που μας έχει δώσει με το να μας παρέχει πάρα πολλά, τα οποία πολλές ομάδες δεν τα έχουν στην κατηγορία»
Οπότε μπορούμε να πούμε από αυτά που μου λέτε ότι η Κηφισιά, παρότι ήταν ομάδα Super League 2 λειτουργούσε σαν ομάδα Super League;
«Ξεκάθαρα. Ξεκάθαρα. Είχαμε ότι μπορεί να ζητάει κάποιος από το ανώτερο επίπεδο στο ελληνικό ποδόσφαιρο».
Κατά την διάρκεια της χρονιάς υπήρξαν πολλές έντονες διαμαρτυρίες για την διαιτησία, τα οποία είχαν να κάνουν με την ομάδα την δική σας περί εύνοιας. Όλο αυτό εσάς σας «χτύπησε» αρνητικά και θελήσατε να αποδείξετε ότι δεν είναι έτσι…;
«Στο ελληνικό πάντα αυτό συμβαίνει. Αυτός που είναι πάντα πρωτοπόρος βρίσκουν και προσπαθούν όσοι είναι από πίσω να βρουν κάτι, ώστε να μπορέσει να πλήξει το γόητρο ή να υποβαθμίσει την επιτυχία. Είναι κάτι, το οποίο το έχω ζήσει και το ζω συνέχεια και να σα πω την αλήθεια δεν πολυασχοληθήκαμε με αυτή την κατάσταση, μια και όπως σας είπα είναι κάτι, το οποίο δεν το θεωρώ κάτι πρωτόγνωρο να συμβαίνει και για αυτό δεν δώσαμε τόσο μεγάλη σημασία σίγουρα».
Αν δεν κάνω λάθος ήσασταν στον Εργοτέλη, την σεζόν που έχασε την άνοδο στο τελευταίο παιχνίδι των πλέι οφ με τον Ιωνικό. Για εσάς προσωπικά μπορούμε να πούμε ότι αυτό, που δεν καταφέρατε τότε ως άνθρωπο του Εργοτέλη, σας το έδωσε τώρα η τύχη, ως παράγοντα της Κηφισιάς;
«Κοιτάξτε είναι τέτοια η φύση του ποδοσφαίρου, που ότι σου παίρνει άδικα, κάποια στιγμή θα σου το δώσει. Από εκείνη την ημέρα, που χάσαμε το πρωτάθλημα τότε στη Νίκαια στριφογύριζε στο μυαλό μου συνέχεια, πως θα μπορέσω κάποια στιγμή να ζήσω όλο αυτό. Ο Θεός και η μοίρα τα έφερε στην πρώτη μου χρονιά στην Κηφισιά, να το ζήσω».
Μπορούμε να πούμε ότι για να ανέβει η Κηφισιά ανέβηκε σε μια πετυχημένη συνταγή του Εργοτέλη, για να πετύχει αυτό που ήθελε;
«Η Κηφισιά για να ανέβει συντέλεσαν η συνεργασία αρκετών ανθρώπων. Σίγουρα τα παιδιά που είχα μαζί μου από τον Εργοτέλη βοήθησαν για να μπορέσουμε να περάσουμε πιο εύκολα, κάποια πράγματα μέσα στην ομάδα γνωρίζοντας ο ένας τον άλλο, αλλά και τα παιδιά που βρήκαμε στην ομάδα από την προηγούμενη χρονιά νομίζω έδωσαν κι αυτοί, τον καλύτερο τους εαυτό και βοήθησαν να κάνουμε ένα μείγμα, το οποίο στο τέλος μας οδήγησε στην επιτυχία».
Υπήρξε κάποια στιγμή που να πιστέψατε ότι δεν θα τα καταφέρει η Κηφισιά ή είχατε απόλυτη εμπιστοσύνη στους παίκτες και τον προπονητή…;
«Όταν έρχονται στραβά αποτελέσματα, πάντα υπάρχει αμφιβολία κι όποιος πει το αντίθετο λέει ψέματα. Αμφιβολία, ως προς τις δυνατότητες της ομάδας δεν υπήρχαν. Αμφιβολίες ως προς το αν θα καταφέρουμε να κόψουμε το νήμα πρώτοι, γνωρίζοντας τις δυσκολίες αυτού του πρωταθλήματος σίγουρα υπήρχαν. Αλλά, δεν πάψαμε ποτέ να το πιστεύουμε και να ελπίζουμε στο τέλος ότι θα καταφέρουμε να είμαστε νικητές, όση πίεση κι αν δεχτήκαμε στο τέλος».
Η επόμενη σεζόν βρίσκει την ομάδα στην Super League. Ποιο είναι το πλάνο της νέας χρονιάς;
«Δεν έχουμε προλάβει ακόμα να μιλήσουμε για το πλάνο της επόμενης χρονιάς. Σίγουρα έχουμε αργήσει αλλά το πρωτάθλημα, όπως εξελίχτηκε ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Αυτό που φαντάζομαι εγώ, ότι θα έχει στο μυαλό του ο πρόεδρος, ο οποίος ξεκινάνε από εκεί όλα τα πράγματα τι θέλει να κάνει και πώς να το κάνει νομίζω θα είναι να δημιουργήσει μια ομάδα τέτοια, ώστε να μπορέσει να μείνει στην κατηγορία και σιγά – σιγά να κάνει βήματα προόδου και ποιος ξέρει που μπορεί να οδηγήσει μια καλή πορεία στα επόμενα χρόνια την ομάδα και να την δουν οι φίλαθλοι της, όσο πιο ψηλά μπορούν».
Ο πρόεδρος έδωσε μια ευχή, η Κηφισιά να είναι ένα υγιές πρότζεκτ στην Super League. Αυτό μπορεί να το καταφέρει η ομάδα, από την στιγμή που θα μπει στην ελίτ και ο ανταγωνισμός μεγαλώνει και δεν ήταν όπως η Super League 2 όπου το πρωτάθλημα έγινε σε δύο ομίλους το πρωτάθλημα;
«Ξέρετε είναι λίγο δύσκολο να μιλάμε για τόσο μακρινό μέλλον. Νομίζω ότι θα πρέπει να μπουν οι βάσεις σιγά – σιγά, ώστε να γίνει αυτό. Στο ελληνικό ποδόσφαιρο, δεν είναι τόσο σύνηθες να υπάρχει μακροπρόθεσμο πλάνο για εξέλιξη, όμως νομίζω ότι αν υπάρξει λίγη υπομονή και λίγη περισσότερη εμπιστοσύνη σ΄ένα μακροπρόθεσμο πλάνο σιγά – σιγά η Κηφισιά, θα καταφέρει επειδή έχει την οικονομική δυνατότητα να το κάνει αυτό, να μπορέσει να μπει σιγά – σιγά στην ελίτ του ελληνικού ποδοσφαίρου».
Στον αγώνα με την Καλαμάτα, όπου και πήρατε το πρωτάθλημα όταν έγινε το 0-1 πανικοβληθήκατε… ή βλέπατε ότι η ομάδα θα τα καταφέρει;
«Η ομάδα είχε μπει πολύ καλά στο παιχνίδι και είχε δημιουργήσει πάρα πολλές φάσεις, με αποκορύφωμα το πέναλτι που χάσαμε στο τελευταίο λεπτό του πρώτου ημιχρόνου. Από εκεί και ύστερα είναι λογικό, όσο περνάνε τα λεπτά και γνωρίζοντας ότι και η ισοπαλία μας κάνει να γινόμαστε λίγο πιο επιφυλακτικοί και χωρίς να υπάρχει τέτοια εντολή. Απλά οι ποδοσφαιριστές από μόνοι τους λειτουργεί το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και από εκεί και ύστερα, ο νόμος της μπάλας είναι ότι όταν δεν βάλεις το γκολ και χάσεις πολλές ευκαιρίες, όπως είχαμε εμείς συνήθως τιμωρεί. Εμάς μας τιμώρησε σε εκείνο το λεπτό, σε μια φάση που έκανε η Καλαμάτα. Από εκεί και ύστερα νομίζω ότι επικράτησε ο νόμος, αυτού που θα το θέλει περισσότερο και έτσι καταφέραμε να ισοφαρίσουμε σχετικά γρήγορα, με το πέναλτι και να τελειώσουν όλα καλά».
Έχετε ζήσει την Super League 2 πάρα πολλά χρόνια. Συγκρίνοντας την φετινή της εικόνα με το παρελθόν πιστεύετε ότι όσο πάει η κατάσταση γίνεται ολοένα και πιο χειρότερη αντί να φτιάχνει και την πληρώνουν οι ομάδες και ειδικά αυτές που είναι εύρωστες;
«Έξι χρόνια. Ελπίζω να είναι η τελευταία χρονιά, που θα συμβεί αυτό αν και ειδικά στον Νότιο όμιλο νομίζω ότι του χρόνου, το πρωτάθλημα θα είναι πάρα, πάρα πολύ δυνατό. Βλέπετε ομάδες που έχουν θέσει σαν στόχο την άνοδο. Θα ήταν βέβαια, πάρα πολύ όμορφο, να υπάρχει ένας όμιλος και να πάνε όλες αυτές οι ομάδες, μαζί με τις ομάδες του Βορρά, σε ένα γκρουπ το οποίο θα ήταν ειλικρινά πάρα πολύ δύσκολο και ενδιαφέρον πρωτάθλημα.
Σίγουρα, οι πολλές ομάδες σε αυτή την κατηγορία, δεν έχουν βοηθήσει και φάνηκε αυτό περίτρανα τα τελευταία χρόνια, όμως έχουμε φτάσει πλέον σε ένα σημείο, στο οποίο θα είναι ένας όμιλος από την επόμενη σεζόν και νομίζω αυτό, να οδηγήσει στο να προχωρήσει αυτό το πρωτάθλημα, το οποίο είναι κακοδιαφημισμένο. Έχει όλα τα κακά του κόσμου πάνω του και το κατατρέχουν να μπορέσει να γίνει μια πολύ ενδιαφέρουσα λίγκα, η οποία θα βοηθήσει και νέα παιδιά να βγουν και να έχει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον από όλο τον κόσμο».
Είχαμε την διακοπή περίπου ενός μήνα, στο φετινό πρωτάθλημα της Super League 2, λόγω των χρημάτων που δεν πήρατε από το Στοίχημα… Αυτή η εξέλιξη θεωρείται ότι ήταν κάτι και για εσάς σαν ομάδα που σας έθιξε…;
«Είμαι 6 χρόνια σε αυτή την κατηγορία. Είναι κάποια πράγματα, που δε θέλω να τα σχολιάσω και είναι μέσα, στην όλη περιρρέουσα ατμόσφαιρα που υπάρχει στην Super League 2, η οποία αδικεί πάρα πολλούς ανθρώπους που πραγματικά δουλεύουν και αγαπούν το άθλημα και είναι μακριά από όλα αυτά. Πείτε μου σε ποια δουλειά, δεν υπάρχουν και οι άνθρωποι, οι κακοί επαγγελματίες; Παντού υπάρχουν κακοί επαγγελματίες. Στο χέρι της Πολιτείας, των οργάνων είναι να τους απομακρύνουν. Εμείς που δουλεύουμε εκεί πέρα, το να μας αποκαλεί όλους με μια λέξη και να μας χαρακτηρίζει νομίζω ότι είναι πολύ άδικο και μας χαλάει πάρα πολύ όταν το ακούμε ειλικρινά».
Μου λέγατε πριν για τις μεταγραφές. Υπήρξαν ορισμένοι παίκτες, που έδειξαν ότι μπορούν να παίξουν στην Super League όπως ο Ταλαάλ και κάποιοι άλλοι που ήταν πολύ καλοί και νεαροί σε ηλικία όπως ήταν ο Κουϊρουκίδης που έδειξαν πολύ καλά στοιχεία φέτος
«Σίγουρα ότι υπάρχουν αρκετά παιδιά, που μπορούν να παίξουν στην Super League και νομίζω ότι λόγω της πληθώρας των ξένων ποδοσφαιριστών σε αυτή την κατηγορία, δεν βρίσκουν διέξοδο αρκετά παιδιά, τα οποία θα μπορούσαν σίγουρα να παίξουν σε αυτή την κατηγορία. Δυστυχώς έτσι είναι το πλάνο και η φιλοσοφία των ομάδων εκεί και πολλά παιδιά που άξιζαν να παίξουν στην Super League 1 αγωνίζονται στην μικρότερη κατηγορία. Υπάρχουν πολλά παιδιά και ξένοι όπως αναφέρατε τον Ταλαάλ. Μην ξεχνάτε ότι εμείς χάσαμε από πολύμηνο τραυματισμό, έναν πάρα πολύ καλό μας παίκτη τον Ντίλαν Σέις, στην αρχή της χρονιάς που δεν μας βοήθησε καθόλου και δεν τον είδε και ο κόσμος, για να καταλάβει την αξία του. Είμαστε πολύ χαρούμενοι, που πολλά παιδιά Έλληνες παίκτες αναδείχτηκαν και τους έμαθε ο κόσμος πλέον».
Εσείς σαν ομάδα μπορείτε να πάτε κόντρα σε αυτή την λογική της ξενομανίας και να δώσετε πιο πολύ βαρύτητα στο ελληνικό στοιχείο…;
«Η ξενομανία σαν ορισμός είναι ο λόγος, που μπορούμε να βρούμε περισσότερους παίκτες, σε μια πολύ μεγαλύτερη αγορά από την ελληνική. Δυστυχώς, δεν έχουμε τόσο πολλούς καλούς Έλληνες παίκτες. Δεν βγάζουμε, δεν παράγουμε, δεν μπορούμε να παράγουμε τόσα πολλά παιδιά, ώστε να μπορέσουμε να καλύψουμε τις ανάγκες της μεγαλύτερης κατηγορίας.
Σίγουρα υπάρχουν παιδιά, που όπως είπα και πριν, που μπορούν να παίξουν σε αυτή την κατηγορία, αλλά θέλει υπομονή, από αυτούς που αποφασίζουν και διάθεση να βοηθήσουν τα παιδιά να μπορέσουν να δείξουν αυτά που μπορούν να κάνουν και να μην βιαζόμαστε. Συνήθως προχωράμε σε ξένους παίκτες, γιατί υπάρχει μεγαλύτερη γκάμα επιλογής.
Είναι συνήθως λίγο πιο φτηνοί, σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά πιστεύω ότι αυτό πρέπει να είναι συνδυασμός και της αξίας και είμαι της λογικής ότι, θα πρέπει να φέρεις έναν ξένο παίκτη, αν είναι καλύτερος από έναν Έλληνα, αλλιώς δεν υπάρχει λόγος να έχεις ξένο παίκτη εδώ…
Η λογική μου είναι αυτή. Εάν αξίζει ο ξένος να έρθει και είναι καλύτερος από τον Έλληνα, καλώς να έρθει αλλιώς θα προτιμούσα να έχω Έλληνες παίκτες, με τους οποίους μπορώ να συνεννοηθώ και απευθείας και μπορούν να καταλάβουν κάποια πράγματα περισσότερο».
Από την φετινή παρουσία του κόσμου είσαστε ευχαριστημένοι, στην προσπάθεια αυτή που έγινε και που στέφθηκε με επιτυχία;
«Όταν ήρθε η ομάδα στο Ζηρίνειο νομίζω ότι το γήπεδο, τις περισσότερες φορές γέμιζε. Από εκεί και ύστερα η ομάδα έπαιζε εκτός έδρας. Ήμασταν τα πρώτα παιχνίδια στην Καισαριανή, μετά στην Ριζούπολη. Σίγουρα ο κόσμος, όταν δεν είναι ένα γήπεδο, το οποίο το θεωρείς δικό σου και δεν είναι δίπλα στο σπίτι σου, γιατί έτσι είναι δυστυχώς η φιλοσοφία του Έλληνα οπαδού δεν έρχεται. Όσο παίξαμε όμως στο Ζηρίνειο, ο κόσμος μας αγκάλιασε και νομίζω ότι το χάρηκε πολύ, που ήρθε η ομάδα μετά από χρόνια να παίξει στο Ζηρίνειο».
Υπήρξε κάποια στιγμή από αυτή τη χρονιά, που να σας έχει μείνει στο μυαλό;
«Το γκολ του Βαφέα στην Παναχαϊκή. Νομίζω ήταν η πιο δυνατή στιγμή, που έζησα εγώ προσωπικά μέσα στην πορεία αυτή, αυτή τη χρονιά».
Το γεγονός ότι του χρόνου, η ομάδα δεν θα παίζει στην φυσική της έδρα αποτελεί ένα μειονέκτημα, σε αυτή τη νέα προσπάθεια;
«Νομίζω ότι έχουμε συνηθίσει να παίζουμε εκτός έδρας. Το Ζηρίνειο βέβαια σαν έδρα, δεν μας πήγε και τόσο καλά, από τη στιγμή που γυρίσαμε αλλά η ομάδα έχει συνηθίσει και οι παίκτες να παίζουν σε γήπεδο, που δεν είναι η έδρα –έδρα όπως έχουν συνηθίσει να έχουν οι περισσότερες ομάδες».
Ο κύριος Πρίτσας τι άνθρωπος είναι; Με το ποδόσφαιρο παθιάζεται;
«Είναι παθιασμένος. Αγαπάει πολύ την Κηφισιά. Έχει τρέλα με το ποδόσφαιρο γενικά, του αρέσει πάρα πολύ».