ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Τις προθέσεις του ήταν σα να φανέρωσε ο Γιάννης Ταουσιάνης με βάση τα όσα είπε μετά το παιχνίδι των Χανίων με την Ηλιούπολη.
Ο 52χρονος τεχνικός είναι χαρακτηριστικό ότι… έσταξε μέλι για τον Αντώνη Ροκάκη, κάνοντας τριπλή αναφορά στο όνομά του, δείχνοντας πως τουλάχιστον οι δικές του προθέσεις είναι να συνεχίσει.
«Εχουμε προπονήσεις μέχρι το τέλος του μήνα και από εκεί και πέρα θα γίνει σαφώς ένα ραντεβού με τη διοίκηση, θ’ αξιολογηθούν τα πράγματα και θα δούμε και για την επόμενη μέρα που πάντα υπάρχει για όλους και για όλα», είπε αρχικά για να δεχθεί στη συνέχεια την ερώτηση για το τι πιστεύει για το μέλλον του στην τεχνική ηγεσία των Χανίων: «Το μόνο μπορώ να πω με βεβαιότητα αυτή τη στιγμή είναι ότι έχω ένα συμβόλαιο το οποίο λήγει τον άλλο μήνα. 13 μήνες είμαι εδώ και έχω χαρεί και έχω ευχαριστηθεί πάρα πολύ τη συνεργασία μου στα Χανιά. Και η επικοινωνία μου με τον πρόεδρο, τον πρόεδρό μας, τον καλό μας πρόεδρο, τον Αντώνη Ροκάκη, τον Γιώργο Βρέντζο, τον Τουλουπάκη, τον Ξηρουχάκη, τον Λαμπράκη, ήταν άψογη σε όλα τα επίπεδα. Η καθημερινότητά μου εδώ ήταν εξαιρετική όσον αφορά τις εγκαταστάσεις που έχει η ομάδα. Υπήρχαν γενικά συνθήκες που νομίζω ότι κάθε προπονητής θα ήθελε για να εργαστεί. Εξαιρετικές συνθήκες… Οπότε, έτσι κι αλλιώς με βεβαιότητα μπορώ να δηλώσω ότι είμαι πολύ ευχαριστημένος από αυτό που έχω ζήσει στα Χανιά. Από εκεί και πέρα τώρα, επιτρέψτε μου, τις προθέσεις, τις διαθέσεις ή τις σκέψεις τις δικές μου και όχι μόνο τις δικές μου, αλλά και της άλλης πλευράς, να τις μοιραστούμε πρώτα μεταξύ μας και μετά θα σας τις κοινοποιήσουμε».
Για το αν με αυτά που δήλωσε, δείχνει τις προθέσεις του: «Νομίζω με αυτό που είπα ότι μπορώ να καλύψω τα πάντα… Σας είπα ότι αυτή τη στιγμή αυτό που έζησα εγώ εδώ δεν είναι κάτι που δεν προσμετράται… Είμαι πολύ ευχαριστημένος με αυτό που έζησα εδώ».
Για το τελευταίο ματς της σεζόν: «Θέλαμε να τελειώσουμε τη χρονιά με το καλύτερο τρόπο και νομίζω πως η επιθυμία μας έγινε πράξη. Κάναμε ένα πάρα πολύ καλό παιχνίδι και μία ευρεία νίκη απέναντι μάλιστα σε έναν καλό αντίπαλο. Μια χρονιά με πολύ έντονα συναισθήματα και με μεγάλες εναλλαγές συναισθημάτων. Ξεκινήσαμε από πέρσι, θέλοντας να φτιάξουμε μια ομάδα που θα είναι ανταγωνιστική στη διεκδίκηση του τίτλου, κάτι που δεν είχε κάνει σε τέτοιο βαθμό στο παρελθόν. Καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς νομίζω ότι ήμασταν μέσα σε αυτό το στόχο, εμείς και η Καλλιθέα ήμασταν αυτοί που προπορευόμασταν καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, χέρι χέρι και μέχρι και την προηγούμενη αγωνιστική διεκδικούσαμε τις μαθηματικές μας πιθανότητες, κάνοντας μάλιστα και πάρα πολύ καλά παιχνίδια, ίσως και παιχνίδια που κατά γενική ομολογία να έκαναν και τη διαφορά στην ποιότητα ποδοσφαίρου που παίξαμε. Αυτό λοιπόν, το να είμαστε ανταγωνιστικοί και να παράξουμε καλό ποδόσφαιρο, το καταφέραμε. Δυστυχώς, δεν καταφέραμε να υλοποιήσουμε το όνειρο μας, να πάρουμε την άνοδο. Ενα όνειρο, το οποίο το πιστεύαμε πάρα πολύ και το πιστεύαμε γιατί βλέπαμε την ομάδα μας μέσα στον αγωνιστικό χώρο και πώς να μην το πιστεύουμε όταν η ομάδα που πήρε το πρωτάθλημα τελικά, σε τέσσερις αναμετρήσεις που παίξαμε, είχαμε δύο νίκες και δύο ισοπαλίες. Αλλά, για να πάρεις το πρωτάθλημα σαφώς δε φτάνουν μόνο τα ντέρμπι. Πρέπει να έχεις σταθερότητα σε όλη την σειρά των παιχνιδιών που δυστυχώς εμείς δεν είχαμε στη σειρά των πλέι οφ εν αντιθέσει με την Καλλιθέα. Παρ’ όλα αυτά εγώ προσωπικά και νομίζω όλοι στον οργανισμό αισθανόμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό που παρουσιάσαμε αυτή τη χρονιά, γι’ αυτή την προσπάθεια που κάναμε. Προσωπικά θέλω να ευχαριστήσω όλους στον οργανισμό, τους συνεργάτες μου, τους ποδοσφαιριστές, τη διοίκηση. Αυτά είναι αισθήματα άλλωστε που τα εισπράττουν γιατί τα εκδηλώνω καθημερινά… Να ευχαριστήσω τον κόσμο πάρα πολύ για την εκτίμηση που μας έδειξε έμπρακτα σε πολλά παιχνίδια. Μας χάρισε όμορφα συναισθήματα και δεν θα ξεχάσω πως ούτε και στο παιχνίδι με την Καλαμάτα που ενώ το θέμα ανόδου δυσκόλευε, ο κόσμος πάλι χειροκρότησε και θέλω να τον ευχαριστήσω γι’ αυτή την εκτίμηση που μας έδειξε».
Για την γεύση που του αφήνει αυτή η χρονιά: «Η πρώτη γεύση που μου μένει είναι όχι γλυκόπικρη αλλά… πικρόγλυκη. Θα έβαζα πρώτα το πικρή και μετά το γλυκιά».
