ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Στην Καλαμάτα βρέθηκε το προηγούμενο διάστημα ο Τάσος Σιούλας για να πει το τελευταίο “αντίο” στον Σταύρο Παπαδόπουλο.
Ο κ. Σιούλας είχε διατελέσει για 6 χρόνια διευθυντής της ακαδημίας της Καλαμάτας, αλλά και σκάουτερ, ενώ για μικρό χρονικό διάστημα ήταν στο προπονητικό επιτελείο της ομάδας. Ο Τ. Σιούλας μίλησε στην “Ε” για τη σχέση του με τον Σταύρο Παπαδόπουλο, αλλά και για τη φιλία του με τον νυν πρόεδρο και μεγαλομέτοχο της “Μαύρης Θύελλας” Γιώργο Πρασσά (φωτό)
“Η πρώτη γνωριμία με τον Σταύρο Παπαδόπουλο έγινε στην Αμερική το Δεκέμβριο του 1993 στο Λας Βέγκας στην κλήρωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ημουν εκεί ως μέλος της ομοσπονδίας ποδοσφαίρου του Ιλινόις που ανήκει στο Σικάγο και τότε συνεργαζόμουν με Αλκέτα Παναγούλια (ήταν προπονητής της Εθνικής Ελλάδας). Ηταν μια εντελώς τυχαία συνάντηση, όπου ο Παπαδόπουλος είχε έρθει με κάποιους συνεργάτες του για να παρακολουθήσουν την κλήρωση” θυμάται ο κ. Σιούλας και συνεχίζει: “Ο Παναγούλιας γνώριζε ότι ο Παπαδόπουλος είχε αναλάβει την Καλαμάτα και στη συζήτηση που είχαν, του είπε ότι για να λειτουργήσει σωστά η ομάδα θα πρέπει να ξεκινήσει την προσπάθεια να οργανώσει τα τμήματα, να ασχοληθεί με νέους παίκτες και να μην στηρίζεται η ομάδα μόνο σε παλιούς και έμπειρους, καθώς και ότι σε αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει ο Τάσος Σιούλας, που γνώριζε την Καλαμάτα και από τη σύζυγο του Ελένη, η οποία είχε καταγωγή από τη Μεσσηνιακή πρωτεύουσα.
Στο περιθώριο της εκδήλωσης είχαμε λοιπόν μια συζήτηση, στη διάρκεια της οποίας αποφασίσαμε να προχωρήσει η συνεργασία. Από το καλοκαίρι του 1994 για έξι χρόνια μέχρι το 2000 υπηρέτησα την ομάδα από τη θέση του διευθυντή της ακαδημίας, παράλληλα και σκάουτερ και μετά για ένα μικρό διάστημα ανέλαβα τη θέση του τεχνικού διευθυντή. Την τελευταία χρονιά ήμουν προπονητής μαζί με τον Βασίλη Γεωργόπουλο ως δίδυμο. Στο προπονητικό τιμ συνεργάτης μας, ήταν ο Ελβιο Μάνα και γυμναστής ο Θανάσης Μουρτζιάπης. Θα την χαρακτήριζα ως χρυσή 6ετία, με αποκορύφωμα την καλύτερη διάκριση στην ιστορία της ομάδας. Ηταν το 2000, που η ομάδα κατέλαβε την 9η θέση στο πρωτάθλημα της Α’ εθνικής, στο κύπελλο έφτασε μέχρι τα ημιτελικά και αποκλείστηκε από τον Ιωνικό που έπαιξε μετά στον τελικό με την ΑΕΚ. Επίσης εκείνη τη χρονιά αγωνίστηκε στη Ευρώπη, στο Ιντερντότο. Αυτή ήταν η μία από τις δύο φωτεινές περιόδους της Καλαμάτας στην 56χρονη ιστορία της. Η πρώτη ήταν τη 10ετία 1970-1980 την εποχή που ήταν πρόεδρος ο Λυκούργος Γαϊτανάρος”.
Για την γνωριμία και τη συνεργασία με τον Γιώργο Πρασσά, ο Τάσος Σιούλας ανέφερε: “Η επαφή μου και η πρώτη γνωριμία με τον κ. Πρασσά, ξεκινάει το 1987. Πριν έρθω στην Καλαμάτα ήμουν 4 χρόνια προπονητής στο Πανεπιστήμιο Ρούσβελτ στο Σικάγο. Εκεί, είχα παίκτη τον Γιώργο Πράσσα, ο οποίος πήρε από εμένα υποτροφία, γιατί ήταν ένας πάρα πολύ καλός ποδοσφαιριστής και σπούδασε χωρίς να επιβαρύνει τον οικογενειακό του προϋπολογισμό, όπου είχε διαμονή και διατροφή. Στη συνέχεια ο Γιώργος στήριξε τον γιο μου Πωλ, να σπουδάσει και τώρα τον έχει άμεσο συνεργάτη στις επιχειρήσεις του για 12 σχεδόν χρόνια. Υπάρχει μια μακρόχρονη και συνάμα κοντινή σχέση με τον Γιώργο τον Πρασσά και κατ’ επέκταση με την οικογένεια του”. Σε ερώτηση, αν από τη φιλία που υπάρχει με τον κ. Πρασά, του έχει ζητήσει να ασχολείται με την ομάδα, απάντησε: “Με την ομάδα της Καλαμάτας δεν έχω θεσμικό ρόλο και ούτε είναι κάτι που επιζητώ. Είναι φορές που με ρωτάει πράγματα σχετικά με την ομάδα και του λέω την άποψη μου ή του δίνω κάποιες συμβουλές. Δεν έχω καμία σχέση με την ομάδα”.
Σχετικά με τα θέματα οργάνωσης και λειτουργίας ακαδημιών, καθώς επίσης και με το σκάουτινγκ, όπου ο Τ. Σιούλας έχει μεγάλη εμπειρία σημείωσε:“Οπως είπα, ήμουν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Ρούσβελτ, ήμουν μέλος της ομοσπονδίας του Ιλινόις στο Σικάγο και με αυτά ασχολούμαι όλα τα χρόνια που βρίσκομαι στο χώρο του ποδοσφαίρου. Μετά την Καλαμάτα, ήμουν διευθυντής στην Ακαδημία του Παναθηναϊκού και αρχισκάουτερ. Μετά πήγα στον Αστέρα Τρίπολης, που αγωνιζόταν στην 4η κατηγορία και ανέλαβa τη θέση του τεχνικού διευθυντή, όπου έμεινα 3 χρόνια. Μετά για κάποιο διάστημα αφοσιώθηκα στην οικογένεια και το 2011 πήγα στην Ουγγρική Ντέμπρετσεν που ήταν πρωταθλήτρια και είχε προπονητή τον Τσέχο Σντένεκ Σκάσνι, ο οποίος είχε διατελέσει προπονητής σε ΟΦΗ, Παναθηναϊκό και Σπάρτα Πράγας. Το 2013 μου έγινε πρόταση και πήγα στην Ινδία, για να βοηθήσω ώστε να προχωρήσει ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα, καθώς η συγκεκριμένη χώρα διοργάνωσε το 2017 το παγκόσμιο πρωτάθλημα αγοριών Κ17 αγοριών.
Εκεί έμεινα 3 χρόνια μέχρι το 2016, όπου μου έγινε πρόταση από την Αντερλεχτ να αναλάβω διευθυντής ακαδημιών σε όλη τη Μέση Ανατολή με έδρα το Κάϊρο. Εκεί είχα συνεργασία με τον πρώην παίκτη της βελγικής ομάδας Αχμέντ Χασάν, ήταν ρέκορντμαν συμμετοχών στην εθνική Αιγύπτου με 184 συμμετοχές. Το 2019 και το 2020 συνεργάστηκα με τη Ολλανδική Φόλενταμ, που ξεκίνησε από τη Β’ εθνική με όλα τα παιδιά από την ακαδημία και με στόχο σε μία 3ετία να ανέβει στην Α’ εθνική. Αυτό το κατάφερε φέτος με μικρό μπάτζετ και με τα παιδιά από την ακαδημία. Τώρα έχω συνεργασία με κάποιες ομάδες του εξωτερικού, σε Ευρώπη και Αμερική, που είμαι σαν εξωτερικός συνεργάτης και έχω συμβουλευτικό ρόλο σε θέματα σχετικά με το σκάουτινγκ, για την ποιοτική αναβάθμιση παικτών. Επίσης μετακινούμαι αρκετές φορές στο εξωτερικό και έρχομαι σε επαφή με ανθρώπους του ποδοσφαίρου”.
Πηγή: notosport
