ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Στον Πανηλειακό έχει διαμορφωθεί πλέον να συμβαίνει κάτι, που είναι από σπάνιο έως απίθανο να συμβεί σε μια ομάδα: Ενώ δηλαδή το σύνηθες είναι οι φίλαθλοι μιας ομάδας, αυτοί πρώτοι να αξιολογούν προσπάθειες, και ειδικά όταν είναι θετικές να τις στηρίζουν, στην περίπτωση του Πανηλειακού συμβαίνει ουσιαστικά το αντίθετο.
Ενώ μόλις πρόπερσι, ύστερα από μια δραματική περίοδο που ουσιαστικά επήλθε διάλυση της ομάδας – κυριολεκτικά, αφού ως γνωστόν δεν υπήρχε καν και δεν αγωνίστηκε πουθενά τη σεζόν 2015-2016, κι αυτό δεν πρέπει να ξεχνιέται – και με κίνδυνο οριστικής εξαφάνισης του συλλόγου, όλοι παραδέχονται πως έγινε στη συνέχεια από κάποιους ανθρώπους σημαντική κι εξαιρετική δουλειά. Η οποία όχι μόνο απέτρεψε τον κίνδυνο της οριστικής διάλυσης αλλά έβαλε και το… τρένο στις γραμμές (με πρώτο βήμα την απαραίτητη επάνοδο έστω στην ερασιτεχνική σημερινή Γ’ Εθνική).
Αυτό το έργο, λοιπόν, αυτών που ένωσαν δυνάμεις και ρίχτηκαν σε μια πολύ δύσκολη μάχη (όπως είναι η λειτουργία μιας σημαντικής ομάδας ποδοσφαίρου σαν τον Πανηλειακό), το αναγνωρίζουν και τους το πιστώνουν πάρα πολλοί εκτός Πύργου και Πανηλειακού. Δεν συμβαίνει, όμως, ακριβώς το ίδιο και με τους …εντός Πύργου και Πανηλειακού από ότι φαίνεται…
Με εξαίρεση τους οργανωμένους οπαδούς, οι οποίοι είναι από την πρώτη στιγμή δίπλα σε αυτή την προσπάθεια και κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να την ενισχύουν (έστω κι αν και οι δικές τους τάξεις δεν έχουν πλέον τη μαζικότητα του παρελθόντος), οι απλοί Πυργιώτες φίλοι της ομάδας στη μεγάλη πλειοψηφία τους είναι απόντες.
Δεν ξέρει κανείς ακριβώς, αν αυτό που βλέπουν είναι που δεν τους αρκεί για να επιστρέψουν στο γήπεδο…
Και σίγουρα επίσης, η αποχή του κόσμου γενικότερα από τα γήπεδα, είναι μαζικό πανελλαδικό φαινόμενο. Και ισχύειξεκάθαρα για όλες τις ομάδες, κι όλες τις κατηγορίες, από την ανώτατη επαγγελματική ως την κατώτατη ερασιτεχνική.
Για οικονομικούς, αλλά και κοινωνικούς λόγους (αλλαγής συνηθειών για πολλούς, και αλλαγής χρήσης κι αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου τους, κ.τ.λ.).
Ούτε οι άλλες ομάδες έχουν την προσέλευση του παρελθόντος, σε καμιά κατηγορία.
Δεν τα παραβλέπει κανείς αυτά.
Αλλά από την άλλη, στον Πανηλειακό εδώ και μήνες, η προσέλευση είναι όλο και πιο μειωμένη! Ο δε αριθμός των εισιτήριων που κόπηκαν στο τελευταίο ματς με τη Ζάκυνθο ήταν …διψήφιος(!). Και μάλιστα χαμηλός διψήφιος…
* Όπως και να ‘χει, το ζήτημα είναι ότι η απουσία της πλατιάς μάζας των φίλων του Πανηλειακού από το γήπεδο: Αφενός στερεί έσοδαπου τα έχει μεγάλη ανάγκη η λειτουργία του συλλόγου και η δυναμική που χρειάζεται να αναπτύξει για να πετύχει κάποιους στόχους τις προσεχείς σεζόν – και δεν της επιτρέπει τελικά να αναπτύξει – κι αφετέρου δεν δίνει ηθική συμπαράσταση στους διοικούντες.
Βέβαια, παρά την πικρία τους γι’ αυτή τη στάση των φίλων του Πανηλειακού (που ήταν διάχυτη και μετά τη λήξη του κυριακάτικου αγώνα, αλλά και πιο πριν, το τελευταίο ειδικά διάστημα), οι άνθρωποι που τον διοικούν καλούνται να προχωρήσουν.
Θα είναι, όμως, σίγουρα καλύτερα για τη διοίκηση να χειριστεί την μετέπειτα πορεία (ακόμα και της νέας σεζόν) με σαφώς περισσότερο κόσμο να στηρίζει αυτή την πορεία, σε σχέση με αυτούς τους λίγους που είναι κοντά στους ερυθρόλευκους τους τελευταίους μήνες…
Παρά και τα δικά της ως τώρα, κάποια επικοινωνιακά λάθη, που άλλωστε σε παλαιότερα ρεπορτάζ έχουμε αναφερθεί και σε αυτά (και που στην πραγματικότητα είναι διορθώσιμα, αν υπάρξει η σχετική πρόθεση)…
Πηγή: iliaoikonomia
