ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Λένε πως η ιστορία επιστρέφει πάντα από εκεί που ξεκινά. Πως κάνει κύκλους, όπως παραδέχεται και ο ίδιος ο Γιάννης Γιακουμογιαννάκης… Πρόκειται για τον πρόεδρο του Πλατανιά που ανέβασε την ομάδα από το περιφερειακό στην Γ’ Εθνική την σεζόν 2008-09.
Σε αυτή την πολύ κρίσιμη στιγμή της ιστορίας του Πλατανιά, το athlitiko καταγράφει τις απόψεις του κ. Γιακουμογιαννάκη, του προέδρου με τον οποίο ο Πλατανιάς γεύεται την πρώτη μεγάλη επιτυχία απ’ όλες όσες θα ακολουθήσουν στην πορεία των χρόνων. Με αυτόν στο τιμόνι, η ομάδα του Πλατανιά μετουσιώνει ένα όνειρο ετών, ανεβαίνοντας στη Γ’ Εθνική το 2009. Ο Γιακουμογιαννάκης συμβάλλει στη συνέχεια στο ν’ ακολουθήσει η μετοχοποίηση της ομάδας και η σύσταση της σε ΠΑΕ. Συναντιέται με επιχειρηματίες, στους οποίους απευθύνει “προσκλητήριο”. Ενας τέτοιος, όπως σημειώνει, είναι και ο Μαν. Μαθιουλάκης. Θα παραμείνει στη διοίκηση για μερικούς ακόμα μήνες, μέχρι να συσταθεί το ΔΣ της ΠΑΕ, που θα έχει σαν πρόεδρο τον Στέλιο Βαρουξάκη. Η ιστορία που θ’ ακολουθήσει, είναι γνωστή σε όλους, ωστόσο αυτή η ιστορία επιστρέφει πάλι σε εκείνο το σημείο…
Οπως θα διαβάσετε, ο κ. Γιακουμογιαννάκης λέει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα, δείχνοντας ότι παρακολουθούσε εκ του σύνεγγυς όλη την πορεία που κατέγραψε ο Πλατανιάς τα τελευταία 10 χρόνια. Αναφέρεται συγκεκριμένα στον Μανώλη Μαθιουλάκη, στον οποίο αποδίδει μια μεγάλη προσπάθεια που κατέβαλε προκειμένου ο Πλατανιάς να φτάσει στο σημείο που βρέθηκε. «Ο Μαθιουλάκης τράβηξε όλο το κουπί, σε έργα και σε πληρωμές», όπως ακριβώς λέει…
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΜΑΚΗ ΚΑΡΤΣΩΝΑΚΗ
Κύριε Γιακουμογιαννάκη, η ιστορία, λένε, επιστρέφει πάντα από ‘κει που ξεκινά…
Κάνει κύκλους όπως λέμε…
Το σημειώνουμε, διότι είσαστε ο άνθρωπος που ουσιαστικά βγάζει την ομάδα του Πλατανιά στο προσκήνιο, στην Γ’ Εθνική το 2009 μετά από μια μεγάλη προσπάθεια που έχει γίνει εκείνη τη σεζόν. Τι έχετε αλήθεια να θυμάστε από εκείνη την περίοδο;
Εχω να θυμάμαι ευχάριστα και δυσάρεστα. Το δυσάρεστο είναι ότι ανέλαβα μία ομάδα σε ένα μέτριο επίπεδο στο περιφερειακό και επειδή ως άνθρωπος είμαι πάντα φιλόδοξος και δεν μου αρέσουν οι μετριότητες, έφτιαξα μία ομάδα ανταγωνιστική, η οποία πήρε το πρωτάθλημα δια περιπάτου. Μετά που πήραμε το πρωτάθλημα, με την προτροπή του τότε δημάρχου Πλατανιά, του κ. Τσαγκαράκη, ο οποίος θα βοηθούσε στη μετοχοποίηση, με επιχειρηματίες κτλ., συνέχισα στην ομάδα, την μετοχοποιήσαμε και έγινε ΠΑΕ. Το καταστατικό της ΠΑΕ έχει την υπογραφή μου από κάτω. Σαν επιχειρηματίας μετρίου βεληνεκούς όμως και όχι υψηλού δεν μπορούσα να ξοδέψω παραπάνω από 250.000 ευρώ, που είχα ξοδέψει μέχρι τότε.
Είχατε δώσει τόσα πολλά χρήματα;
Αυτά τα χρήματα είχα δώσει στην Δ’ Εθνική και αυτά αποδεικνύονται, δεν είναι λόγια του αέρα. Οταν μετοχοποίησα την ομάδα, είπα ότι εγώ δεν μπορώ να συνεχίσω κάτω απ’ αυτές τις προϋποθέσεις διότι όλοι που πάνε στο ποδόσφαιρο, αυτοί που δεν είναι κακών προθέσεων, δηλαδή τα λεγόμενα λαμόγια, αλλά είναι άνθρωποι που πάνε με ειλικρινή διάθεση, σύντομα, απογοητεύονται, δυστυχώς. Και δε φταίει κανείς γι’ αυτό. Είναι οι συνθήκες τέτοιες, είναι το επίπεδο της κοινωνίας, το οικονομικό επίπεδο και όλα τα σχετικά. Δεν είναι όπως στην Αγγλία ή την Γερμανία όπου μία ομάδα ακόμα και τοπικού είναι οργανωμένη, έχει έσοδα. Εδώ δεν υπάρχει τίποτα. Εδώ μόνο βάζεις! Στηριζόμαστε στον πατριωτισμό των Ελλήνων, αλλά ακόμα και ο πατριωτισμός διαρκεί λίγο και όταν αρχίζει να αδειάζει το σακούλι, ο καθένας σκέφτεται πια το σπίτι του και την οικογένεια του… Οταν μετοχοποίησα την ομάδα ζήτησα 300.000 μετοχικό κεφάλαιο. Μετά βίας φτάσαμε τα 135 χιλιάρικα, παίρνοντας εγώ και επιταγές, τις οποίες προείσπραττα στο όνομα μου, σε καρτέλα στην τράπεζα γιατί δεν προβλέπεται επιταγή, μόνο μετρητά στις μετοχές! Εν πάση περιπτώσει, συγκέντρωσα 135.000 ευρώ, έτρεξα την ομάδα 2-3 μήνες, μέχρι να γίνουν εκλογές στην Γ’ Εθνική. Ξοδεύτηκε ένα μέρος από αυτά τα χρήματα και άφησα κεφάλαιο γύρω στις 80 με 90.000 ευρώ, αν θυμάμαι καλά.
Περιμένατε αλήθεια ότι ο Πλατανιάς θα σκαρφάλωνε στα επόμενα χρόνια με τέτοια επιτυχία τις κατηγορίες και θα βρισκόταν μάλιστα για έξι σερί χρόνια στη Σούπερ Λιγκ;
Για να είμαστε ειλικρινείς, αυτό δεν το φανταζόμουν γιατί δεν ήξερα πώς θα αντιδράσει ο φίλος μου, ο Μανώλης Μαθιουλάκης, τον οποίο έφερα εγώ στην ομάδα, καθώς είχα πάει και τον είχα βρει στον επαγγελματικό του χώρο και είχαμε συζητήσει τότε. Η πρώτη του κουβέντα τότε, ήμασταν ίδια σειρά, συμμαθητές, μου λέει, δεν ξέρω εάν η μπάλα είναι στρογγυλή ή όχι. Του λέω, Μανώλη, επειδή δραστηριοποιείσαι οικονομικά στον Πλατανιά, έλα στην ομάδα, μπες σπόνσορας, μπες και στο συμβούλιο εάν θες, θα ξοδέψεις και κάποια χρήματα, αλλά θα έχουν ανταπόδοση… Εγώ δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι ο Μαθιουλάκης τεχνηέντως θα του έδιναν άλλοι την καυτή πατάτα… Επειδή όμως ο Μανώλης είναι συγκροτημένος επιχειρηματίας και έχει τον επιχειρηματικό και τον προσωπικό του εγωισμό ανέλαβε την ομάδα, την έτρεξε και γι’ αυτό η ομάδα έφτασε στην Α’ Εθνική και παρέμεινε εκεί για κάποια χρόνια. Γιατί, διαφορετικά, στην κατάσταση που είναι τώρα θα ήταν πριν από κάποια χρόνια. Βρέθηκε ο κατάλληλος άνθρωπος.
Δεν ήταν όμως μόνος του στην αρχή. Ετσι δεν είναι;
Ε, ας πούμε ότι στην ουσία ήταν μόνο αυτός. Δηλαδή και όταν ήταν άλλος πρόεδρος, αυτός τραβούσε τα βάρη. Και μην ξεχνάμε ότι με έμμεσο τρόπο του “πάσαραν” την καυτή πατάτα, θα σε βοηθήσουμε κλπ. Εγώ όταν έφυγα από το ΔΣ της ΠΑΕ πια και παραιτήθηκα επειδή ακούγονταν κάποια σχόλια για μένα, γιατί έφυγα κτλ., όταν έφυγα, ήρθα σε μια μικρή αντιπαράθεση με τον Μανώλη Μαθιουλάκη. Του είπα, Μανώλη, θα με θυμηθείς μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Αυτό το χρονικό διάστημα είναι τώρα, είναι σήμερα που μιλάμε. Γιατί απ’ ό,τι είδα, στις αναφορές του, λέει ότι τελικά έμεινε μόνος. Αυτό που έπαθα κι εγώ. Κι εγώ σαν πρόεδρος όταν πήγα στην ομάδα, στην αρχή είχα υποσχέσεις ότι θα κάνουμε, θα δείξουμε, αλλά έμεινα μόνος… Και είναι λογικό. Ο Πλατανιάς έχει καλούς φιλάθλους και ανθρώπους που αγαπάνε την ομάδα, αλλά ο καθένας έχει την οικογένειά του και το σπίτι του, δεν μπορεί να ξοδεύει για την ομάδα για να πηγαίνει μια φορά την εβδομάδα στο γήπεδο να την βλέπει. Εντάξει, θα προσφέρει κάτι, αλλά αυτό το κάτι δε φτάνει… Είναι τέτοια η συγκρότηση και η δομή της κοινωνίας, της οικονομίας στην Ελλάδα και του ποδοσφαίρου, που δυστυχώς αυτά είναι τα προβλήματα και ήταν και θα είναι. Ελπίζω να μην είναι για πολλά χρόνια ακόμα…
Τι εννοείτε όταν λέτε ότι του παραδόθηκε “καυτή πατάτα”; Θεωρείτε ότι υπονομεύτηκε η προσπάθεια του κ. Μαθιουλάκη;
Δεν υπονομεύτηκε επ’ ουδενί. Δεν υπάρχουν άνθρωποι να μισούν τον Πλατανιά, ούτε υπήρχαν τέτοιοι άνθρωποι. Τώρα, μπορεί να γίνουν λάθος επιλογές με κάποια άτομα που μπαινόβγαιναν στην ομάδα κατά καιρούς, μια κατηγορία ανθρώπων που είναι τουλάχιστον ύποπτης συμπεριφοράς… Εν πάση περιπτώσει όμως το συμβούλιο, οι άνθρωποι που ήταν δίπλα στην ομάδα, είναι άνθρωποι που αγαπούν την ομάδα. Σύμφωνα όμως με τις αναφορές του ίδιου, δεν προσέφεραν αυτά που περίμενε. Λέγοντας για καυτή πατάτα, εννοώ ωμά και καθαρά ότι τον έβαλαν πρόεδρο με υποσχέσεις, ότι θα σε στηρίξουμε, θα σου κάνουμε, θα σου δείξουμε και ο άνθρωπος έμεινε μόνος του. Αυτός τράβηξε όλο το κουπί και σε έργα και σε πληρωμές.
Θεωρείτε όμως κ. Γιακουμογιαννάκη ότι ο κ. Μαθιουλάκης θα μπορούσε να είναι λίγο πιο ελαστικός για το πώς διαχειριζόταν τις σχέσεις του με κάποιους ανθρώπους; Διότι αυτό του προσάπτεται. Οτι δηλαδή με τη συμπεριφορά του περιθωριοποίησε ουσιαστικά κάποια άτομα.
Ο Μανώλης Μαθιουλάκης είναι επιχειρηματίας. Ο άνθρωπος δεν είχε ούτε εμπειρία, όπως και εγώ άλλωστε. Ηταν καλών προθέσεων. Ενας επιχειρηματίας που μπήκε στο ποδόσφαιρο, για να το πω απλά, δεν μπήκε για να απομυζήσει κάτι, ούτε είχε ένα μαγαζί γωνία όπως ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ που προσβλέπουν σε κέρδη. Ολοι που μπαίνουν σε αυτές τις ομάδες, το κάνουν από πατριωτισμό, όπως συνέβη και με τον Πλατανιά. Ο άνθρωπος, λοιπόν, έκανε την προσπάθεια του. Σαφώς μπορεί να έκανε και κάποια λάθη. Δηλαδή, σε κάποιες φάσεις μπορεί κάποια άτομα, που ήταν κοντά στην ομάδα και ξέρω για συγκεκριμένο όνομα, ν’ αποκλείστηκαν, αλλά εκ των υστέρων επανήλθαν. Δεν έχει να κάνει, κάποια λάθη γίνονται. Ο άνθρωπος δεν είναι επαγγελματίας παράγοντας. Ο άνθρωπος είναι επιχειρηματίας. Πήγε με καλή πρόθεση. Εάν με άκουγε και είχαμε επαφή θα του έλεγα, Μανώλη, χαμηλά οι τόνοι, κράτα χαμηλά τα πράγματα, διότι θ’ αναγκαστείς κάποια στιγμή να φύγεις και να μετανιώσεις που πήγες στην ομάδα, όπως μετανιώσαμε όλοι. Και εγώ έχω μετανιώσει γιατί ξόδεψα κάποια χρήματα και στο τέλος λένε διάφορα αρνητικά. Δε λέω, υπάρχουν άνθρωποι στην πολιτεία και ειδικότερα στον Πλατανιά οι οποίοι αναγνωρίζουν την προσπάθεια που κάναμε και τα χρήματα που ξοδέψαμε, αλλά υπάρχουν και κάποιοι και ξέρετε, μία λέξη που θ’ ακουστεί, όταν αιωρείται και δεν υπάρχει απάντηση, αυτό είναι αρνητικό.
Τι βλέπετε από εδώ και στο εξής για τον Πλατανιά; Βλέπετε οπισθοδρόμηση της ομάδας;
Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος. Επειδή έχω ζήσει τον Πλατανιά, έχω ζήσει τους ανθρώπους εκεί και με το δεδομένο της οικονομικής κατάστασης που επικρατεί τώρα με την πανδημία και με την κατάσταση που βρίσκεται ο τουρισμός, που είναι και το κύριο έσοδο του Πλατανιά, δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος. Νομίζω ότι είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Δύσκολα θα βρεθούν άνθρωποι να κρατήσουν την ομάδα, να βάλουν χρήματα και να τη διατηρήσουν σ’ ένα επίπεδο. Τώρα, εάν κατεβάσουν μια ομάδα με κάποια πιτσιρίκια κτλ. για να γελοιοποιηθεί στο πρωτάθλημα, αυτό είναι άλλο θέμα. Αλλά, θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ δύσκολα. Μπορεί να υπάρχουν άτομα στον Πλατανιά που αγαπούν την ομάδα, τη θέλουν, αλλά δεν έχουν, δεν μπορούν. Και κανείς βέβαια λογικός άνθρωπος δεν είναι πρόθυμος να διακυβεύει την περιουσία του, τα παιδιά ή την οικογένειά του για την ομάδα στο κάτω κάτω. Η ομάδα είναι ένα χόμπι. Το άλλο είναι η ζωή μας.
Εσχάτως ακούστηκε κι αυτό το σενάριο, για μία ομάδα στο Νομό Χανίων που θα είναι η αντιπροσωπευτική. Ποια είναι η άποψή σας και αν κάτι τέτοιο θεωρείτε πως είναι εφικτό να γίνει.
Η άποψή μου είναι ότι αυτή τη στιγμή δε βλέπω το λόγο που τα Χανιά θα θελήσουν μια συνένωση με τον Πλατανιά για να γίνει μία ομάδα. Για ποιο λόγο; Για να πάρει το χρήμα, την φανέλα, να πάρει τι; Το βλέπω να περπατάει δύσκολα. Οταν έπρεπε να περπατήσει, τότε… Χάθηκαν κάποια χρόνια, πολύτιμα δυστυχώς, μια δεκαετία, η οποία θα μπορούσε να έχει απογειώσει το χανιώτικο ποδόσφαιρο. Θ’ αναφέρω ένα γεγονός με ονόματα και ημερομηνίες. Μετά που πήρε ο Πλατανιάς το πρωτάθλημα στο περιφερειακό και έγινε ΠΑΕ, εγώ, συναντήθηκα μυστικά με τον τότε πρόεδρο του Α.Ο. Χανιά, τον Σταύρο Πάτερο. Συναντήθηκα στο σπίτι του Νίκου Πολυχρονάκη στα Μεγάλα Χωράφια. Του είπα, θέλω να κάνουμε μια ειλικρινή συζήτηση. Είμαστε πρωταθλητές, θα γίνουμε ΠΑΕ, βλέπω ότι είναι δύσκολα τα πράγματα να επιβιώσει μία ΠΑΕ στα Χανιά και να υπάρχει άλλη μία υποψήφια για το απώτερο μέλλον. Γιατί ένας άνθρωπος εχέφρων πρέπει να βλέπει προοπτικά, δεν μπορεί να βλέπει κοντόφθαλμα. Του έκανα λοιπόν την πρόταση ότι μπορώ να πείσω τον Πλατανιά να γίνουμε μία δυνατή ομάδα, θα τα βρούμε στα σύμβολα, στα ονόματα κτλ., να αποκτήσει μία συγκροτημένη ομάδα όλος ο Νόμος, να πέσουμε όλοι πάνω της, να την βοηθήσουμε και ό,τι είναι να ξοδέψουμε, να το ξοδέψουμε σε αυτήν την ομάδα. Μια ομάδα η οποία θα έχει μέλλον. Δυστυχώς, ενώ στην αρχή είπαμε ότι θα το συζητήσουμε, θα το δούμε κτλ., κάποιοι άλλοι άνθρωποι κάτω απ’ τον Πάτερο δεν ήθελαν τέτοια πράγματα. Δεν θέλουμε, λέει, εμείς με τους χωριάτες και κάτι τέτοια πράγματα, με αποτέλεσμα δυστυχώς μετά από 10 χρόνια να βρισκόμαστε στη σημερινή κατάσταση, ο Πλατανιάς να έχει τεράστια προβλήματα, εύχομαι να μη βαρεθεί και ο πρόεδρος των Χανίων κάποια στιγμή…
