ΕΙΔΗΣΕΙΣ
«Υπομονή και να κοιτάς την ομάδα σου». Αυτά τα δύο πράγματα μου απάντησε, όταν το ρώτησα, ποια είναι η συνταγή για να κατακτήσει μια ομάδα το πρωτάθλημα στην Α’ Τοπική κατηγορία.
Αυτή ήταν μία από τις πολλές ερωτήσεις που έκανα, στην ευχάριστη συζήτηση που είχα με τον μακροβιότερο προπονητή στη Βοιωτία (και από τους μακροβιότερους σε πάγκο, σε όλη την Ελλάδα), αλλά και φετινό πρωταθλητή, Σωτήρη Παπαναστασίου.
«Η υπομονή είναι πικρή, αλλά τα αποτελέσματά της γλυκά», λέει ένα γνωμικό και τα αποτελέσματά της γεύεται ο προπονητής του Κιθαιρώνα, ο οποίος μετά από έξι χρόνια και τρία «καθαρού» πρωταθλητισμού, κατάφερε να φέρει τον τίτλο στο Καπαρέλι και πλέον ετοιμάζεται για τη νέα χρονιά και τη Γ’ Εθνική.
Πως είναι να βρίσκεται τόσα χρόνια σε μια ομάδα; Είναι εύκολη η συνύρπαξη δύο «πρώτων» προπονητών στον ίδιο πάγκο; Σε ποια έδρα θα αγωνίζεται φέτος ο Κιθαιρώνας; Τον τρομάζει η ιδέα ότι το Καπαρέλι θα είναι… πυροτέχνημα στη Γ’ Εθνική;
Ο Σωτήρης Παπαναστασίου απάντησε σε αυτές, αλλά και σε πολλές άλλες ερωτήσεις που του έγιναν και αφού πρώτα τον ευχαριστήσω για το χρόνο που μου αφιέρωσε, σας παρουσιάζω την αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βοιωτία Sports».
– Κόουτς, με τι ασχολείσαι εκτός προπονητικής;
Πρόσφατα υπήρξε μια αλλαγή στο εργασιακό μου περιβάλλον. Mετά από το 18 χρόνια στον τραπεζικό χώρο, άλλαξα άλλαξα επαγγελματική στέγη και αντικείμενο, κάνοντας ένα νέο ξεκίνημα, με διαφορετικές απαιτήσεις και νέες προκλήσεις.
– Πόσο εύκολο είναι να συνδυάσεις δουλειά, οικογένεια και πρωταθλητισμό;
Δεν είναι καθόλου εύκολο και άνθρωποι που το κάνουν, μπορούν να στο επιβεβαιώσουν. Είσαι στην πίεση όλη τη μέρα. Από το πρωί που ξυπνάς, μέχρι το βράδυ που θα κλείσεις τα μάτια σου για να κοιμηθείς. Το έργο του προπονητή δεν είναι εύκολο και χρειάζεται προετοιμασία. Πρέπει να πηγαίνει στο γήπεδο τουλάχιστον μία πριν την προπόνηση και να φεύγει περίπου μια ώρα μετά από αυτήν.
Προσωπικά το πρωί πήγαινα στη δουλειά, μετά κατευθείαν προπόνηση, γύργαγα σπίτι, περνούσα χρόνο με την οικογένειά μου και μετά, αφού έβαζα τα παιδιά για ύπνο με τη γυναίκα μου, ετοίμαζα πράγματα για την προπόνηση της επόμενης ημέρας. Αυτό όπως καταλαβαίνεις δεν είναι εύκολο και πολλές φορές μου έπαιρνε μέχρι τα ξημερώματα. Φέτος όμως είχα τεράστια βοήθεια από τον Αγγελο Κυριάκου και ήταν μια… μεταγραφή που έκανε τη διαφορά και μας βοήθησε πολύ να πάρουμε το πρωτάθλημα.
– Πρόλαβες την επόμενη ερώτησή μου. Πόσο εύκολο είναι για δύο «πρώτους» προπονητές να βρίσκονται στον ίδιο πάγκο;
Ο ερχομός του Αγγελου Κυριάκου στην ομάδα μας βοήθησε πάρα πολύ και εμένα προσωπικά, αλλά και όλη την ομάδα. Το ήθελα από την προηγούμενη χρονιά, επειδή με τον Αγγελο γνωριζόμαστε καλά και έχουμε παίξει και συμπαίκτες χρόνια. Ξέρω τον χαρακτήρα του και τις απόψεις του για το ποδόσφαιρο και ταιριάζουμε πάρα πολύ, τον έχω σαν αδελφό μου. Την προηγούμενη χρονιά οι συνθήκες δεν το επέτρεψαν να συνεργαστούμε, αλλά φέτος, μόλις έμεινε ελεύθερος από τον Παναλίαρτο, κάναμε αμέσως κίνηση.
Βέβαια, σε αυτό το γεγονός, όπως και σε πολλά άλλα, παίζει ρόλο και η διοίκηση του Κιθαιρώνα, η οποία μου δείχνει εμπιστοσύνη και ότι ζητήσω προσπαθεί να το κάνει πραγματικότητα. Ποτέ δεν είχα τέτοιο πρόβλημα. Ο πρόεδρος της ομάδας είναι ανοιχτός σε καινούριες προτάσεις και νοιάζεται για το καλό του Κιθαιρώνα. Ετσι, μόλις έθεσα το θέμα του Αγγελου, αυτό έγινε αμέσως πραγματικότητα.
Ο Αγγελος έφερε κάτι το διαφορετικό στην ομάδα. Εχει πάρει το πρωτάθλημα, έχει περισσότερη εμπειρία από εμένα και έφερε άλλες τακτικές. Ετσι, κάναμε ακόμα καλύτερη την προπόνηση και για να απαντήσω στην ερώτησή σου, δεν ξέρω πόσο δύσκολο είναι να συνυρπάξουν σε μια ομάδα δύο προπονητές, αλλά εγώ και ο Αγγελος το κάναμε εύκολα.
– Είσαι χρόνια στο Βοιωτικό ποδόσφαιρο και στον πάγκο του Κιθαιρώνα. Περνώντας τα χρόνια, πιστεύεις ότι το επίπεδο στο Βοιωτικό ποδόσφαιρο ανεβαίνει ή πέφτει;
Καλή ερώτηση… Γενικά, σαν επίπεδο ποδοσφαιριστών, πάντα υπάρχουν καλές φουρνιές. Το θέμα είναι ότι πλέον το ποδόσφαιρο γενικά, αλλά και στις τοπικές κατηγορίες έχει αλλάξει. Στις μέρες μας υπάρχουν παιδιά πιο έξυπνα και πιο πληροφορημένα για το ποδόσφαιρο, αλλά ίσως να τους λείπει η αγάπη για την ομάδα. Πολλά παιδιά το κάνουν για να φανούν και δεν παίζουν για τη φανέλα του χωριό τους ή της πόλης. Παλιά υπήρχε αυτός ο ρομαντισμός.
Το Βοιωτικό ποδόσφαιρο όμως δεν είναι μόνο παίχτες, αλλά και οι προπονητές. Εχουν βελτιωθεί πάρα πολύ οι προπονητές. Γίνεται πολύ καλύτερη προπόνηση απ’ ότι γινόταν τα προηγούμενα χρόνια και αυτό έχει βοηθήσει ώστε το ποδόσφαιρο που βλέπουμε σήμερα στα γήπεδα της Βοιωτίας, να είναι πολύ πιο οργανωμένο από αυτό που βλέπαμε τα προηγούμενα χρόνια. Πάντως, σαν ατομικό ταλέντο παικτών παιχτών, πιστεύω ότι παλιότερα υπήρχε περισσότερο.
– Πόσο εύκολο είναι για έναν προπονητή να κάτσει 6 χρόνια σε μία ομάδα; Δεν βαριέσαι; (γέλια)
Για εμένα ήταν πολύ εύκολο. Το σημαντικό είναι τι εισπράττεις από την ομάδα στην οποία βρίσκεσαι. Ο Κιθαιρώνας, από τη στιγμή που βρίσκομαι εγώ στον πάγκο του, έχει αλλάξει τρεις διοικήσεις. Ολες τους θέλανε να μείνω και έχω εισπράξει πολύ αγάπη από το χωριό. Ολοι οι πρόεδροι με τους οποίους συνεργάστηκα μου έδιναν το ελεύθερο να… κινηθώ στην ομάδα και ακόμη και στα κακά αποτελέσματα, δεν μου ζήτησε κανείς τον λόγο. Είναι σημαντικό για έναν προπονητή να θέτει αυτός τους κανόνες. Σίγουρα υπήρχαν και οι δύσκολες μέρες, τις χρονιές ειδικά που παλέψαμε για το πρωτάθλημα, αλλά δεν τα καταφέραμε, υπάρχει μια απογοήτευση, ωστόσο αυτό το βλέπαμε και ως κίνητρο για την επόμενη χρονιά.
– Και φέτος πρωταθλητής! Εκλεισε ένας κύκλος και ανοίγει ένας καινούριος
Ακριβώς. Φέτος έκλεισε ένας κύκλος με τον καλύτερο τρόπο, με την κατάκτηση του πρωταθλήματος, το οποίο το παλέψαμε αρκετά χρόνια. Πλέον ανοίγει ένας νέος κύκλος, αυτός της Γ΄ Εθνικής. Και εγώ και ο Αγγελος μένουμε στην ομάδα και έχουμε αρχίσει ήδη τον σχεδιασμό της επόμενη χρονιά. Θα εμπλουτίσουμε ακόμη περισσότερο το προπονητικό τιμ. Με έναν γυμναστή και έναν άνθρωπο για το σκάουτινγκ και την ανάλυση, θα μεγαλώσουμε την ομάδα στα τέσσερα άτομα και έτσι, με τα μέσα που έχουμε, θα προσπαθήσουμε να κάνουμε την ομάδα καλύτερη.
– Ο κορμός της ομάδας στη Γ’ Εθνική θα μείνει ο ίδιος; Πολλές ομάδες… ξεριζώνουν πολλούς παίκτες και φέρνουν επαγγελματίες, εσάς ποιος είναι ο στόχος σας;
Μακάρι να μπορούσα να κρατήσω όσο το δυνατόν περισσότερους παίκτες. Κάποιοι όμως λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, δεν μπορούν να ακολουθήσουν τον ρυθμό που έχει η Γ’ Εθνική κατηγορία. Από τους 20 παίκτες που είχαμε, θα μείνει μια 10άδα ποδοσφαιριστών και θα πρέπει να ανανεώσουμε το ρόστερ μας, για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις μια υψηλότερης κατηγορίας. Και να μην το θέλουμε, πρέπει να κάνουμε αυτή την αλλαγή στο ρόστερ μας. Είμαστε σε συνεννόηση με τη διοίκηση και έχουμε αρχίσει τις διερευνητικές επαφές με κάποιες περιπτώσεις που μας ενδιαφέρουν.
– Πόσο εύκολο είναι για μια ομάδα για τη Βοιωτία να κάνει το… άλμα για τη Γ’ Εθνική;
Δεν είναι καθόλου εύκολο, καθώς χρειάζονται πολλά λεφτά, τα οποία στην εποχή που ζούμε δεν είναι εύκολο να βρεθούν. Στον Κιθαιρώνα Καπαρελίου δεν έχουμε κάποιον μεγάλο χορηγό, αλλά έχουμε έναν πρόεδρο, τον κ. Γεωργίου, ο οποίος επωμίζεται το μεγαλύτερο κομμάτι του μπάτζετ και κάνει τα πάντα για την ομάδα και με την ευκαιρία, μέσα από αυτή τη συνέντευξη θέλω να τον ευχαριστήσω προσωπικά για τα όσα έχει προσφέρει στην ομάδα. Η λογική μας σαν Κιθαιρώνας, είναι να κρατήσουμε το μπάτζετ όσο το δυνατόν σε λογικά πλαίσια. Είναι τελείως διαφορετικό το Α’ Τοπικό από τη Γ΄ Εθνική. Μόνο και μόνο για τα λειτουργικά μας έξοδα, το μπάτζετ ανεβαίνει 50% πάνω σε σχέση με το περσινό.
– Σε ποιο γήπεδο θα παίζει του χρόνου ο Κιθαιρώνας;
Εχουμε μεγάλο θέμα με το γήπεδό μας, το οποίο πρέπει να λυθεί άμεσα. Είναι στα… σκαριά μια απόφαση για αλλαγή τάπητα, αλλά προς το παρόν το θέμα δεν έχει προχωρήσει. Πρέπει να γίνουν κάποιες εργασίες σε αυτό για να πληρεί τα δεδομένα της Γ’ Εθνικής και αυτές δεν είναι εύκολο να γίνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Προς το παρόν δεν ξέρουμε αν το πρωτάθλημα θα το ξεκινήσουμε στο Καπαρέλι ή σε κάποια άλλη έδρα.
Αν αναγκαστούμε να παίξουμε σε άλλο γήπεδο, θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, για το που θα είναι αυτό, καθώς θα χρειαζόμαστε τον κόσμο του Καπαρελίου, αλλά και όλης της ποδοσφαιρικής Βοιωτίας στο πλευρό μας. Για το που θα αγωνιστούμε, γίνονται συνεχώς μελέτες, αλλά θα μου επιτρέψεις να μη σου απαντήσω εγώ σε αυτό. Μόλις βγει η απόφαση, θα το ανακοινώσει η δοιήκηση της ομάδας.
– Κόουτς, είναι αμέτρητες οι περιπτώσεις που κάποια ομάδα από τη Βοιωτία έκανε το άλμα στη Γ’ Εθνική, αλλά μόλις επέστρεψε στα τοπικά… διέλυσε. Σε τρομάζει ένα τέτοιο σενάριο;
Πάντα ένα τέτοιο σενάριο σε τρομάζει. Στο Καπαρέλι υπάρχει ένας πρόεδρος ο κ. Γεωργίου ο οποίος μας παρέχει τα πάντα, αλλά αν αυτός ο άνθρωπος αποχωρήσει, θα πρέπει να δούμε την επόμενη μέρα. Στον Κιθαιρώνα αυτή τη στιγμή γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια να φτιαχτούν οι ακαδημίες. Υπάρχουν 40-50 παιδιά τα οποία παίζουν σε διάφορα τουρνουά. Βέβαια εδώ υπάρχει ένα θέμα, καθώς τα περισσότερα παιδιά είναι μικρά σε ηλικία και δεν μπορούν αύριο – μεθαύριο αν χρειαστεί να βοηθήσουν τη μεγάλη ομάδα. Θα πρέπει αυτή η προσπάθεια να οργανωθεί ακόμη περισσότερο, έτσι ώστε σε περίπτωση που γίνει κάτι τέτοιο, το οποίο απεύχομαι, να είμαστε προετοιμασμένοι.
– Εχουμε δεις πολλούς ποδοσφαιριστές να έρχονται στον Κιθαιρώνα και να δένονται τόσο πολύ με την ομάδα, που στη συνέχεια δύσκολα φεύγουν
Στον Κιθαιρώνα είμαστε μια οικογένεια και αυτό είναι το μυστικό και η επιτυχία της ομάδας. Οι περισσότεροι παίκτες που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στον Κιθαιρώνα, έχουν παίξει τουλάχιστον δύο χρόνια στην ομάδα. Μαζί τους και εγώ, που βρίσκομαι 6 χρόνια στην ομάδα και έχω μεγαλώσει μαζί με αυτά τα παιδιά. Εχει ένα καλό το Καπαρέλι. Αν δείξεις ότι προσπαθείς για την ομάδα και ότι δεν κοροϊδεύεις, ακόμα και αν δεν έρθουν τα επιθυμητά αποτελέσματα, όλοι θα είναι μαζί σου. Στην αντίθετη περίπτωση όμως, θα βρεις πολλούς ανθρώπους απέναντί σου. Για να υπάρχει αυτό το κλίμα, έχουν βοηθήσει πάρα πολύ και ντόπια παιδιά του Καπαρελίου.
– Μετά από την πολύ μεγάλη μάχη σας για το πρωτάθλημα της προηγούμενης σεζόν, ξαναβρίσκεστε με το Υπατο, αυτή τη φορά στη Γ’ Εθνική
Ο Α.Ο Υπάτου είναι μια ομάδα που εκπροσωπεί επάξια τη Βοιωτία στη Γ’ Εθνική κατηγορία και πέρσι έκανε μια πολύ καλή σεζόν, αν και ήταν η παρθενική της στην κατηγορία. Οι δικοί μας οι στόχοι είναι διαφορετικοί από της ομάδας του Υπάτου και θέλω να τους ευχηθώ να έχουν μια καλή χρονιά στη Γ’ Εθνική και να εκπληρώσουν τους στόχους τους.
– Τι άλλαξε φέτος και κατέκτησε το πρωτάθλημα ο Κιθαιρώνας και τι θα πρότεινες σε μια ομάδα που έχει ως στόχο την κατάκτηση του πρωταθλήματος;
Σε αυτά τα χρόνια που δεν καταφέραμε να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα, είχαμε την ταμπέλα ως η ομάδα που παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο. Φέτος, μπορεί να μην παίξαμε το καλύτερό μας ποδόσφαιρο, αλλά είμασταν τρομερά αποτελεσματικοί, αποφασισμένοι και προσυλωμένοι στον στόχο μας και αυτό πιστεύω ότι έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο. Αυτό που πρέπει να κάνει μια ομάδα που θέλει να κατακτήσει τον τίτλο, θα πρέπει να έχει υπομονή και να κοιτά τον εαυτό της. Ο Κιθαιρώνας είναι ομάδα πρότυπο και τα τελευταία 5 χρόνια διατηρεί το επίπεδο της Α’ τοπικής κατηγορίας, σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο.
– Τι θα πρότεινες σε ένα παιδί που ξεκινάει τώρα τα προπονητικά του βήματα στις τοπικές κατηγορίες;
Αυτό που θα του πρότεινα, είναι να το κάνει και να το επιχειρήσει, αν το αγαπάει βέβαια. Εφόσον του αρέσει, θα πρέπει να έχει στο μυαλό του ότι πρέπει να έχει μεγάλη υπομονή, να διαβάσει, να ενημερωθεί, γιατί συνεχώς η προπονητική, όπως και πολλά άλλα στη ζωή βελτιώνεται, αναπτύσσεται και εξελίσσεται και μπαίνουν πολλά καινούρια πράγματα σε αυτήν.
Πρέπει να το ευχαριστηθεί και να το απολαύσει και να μην αγχωθεί ότι πρέπει να φέρει αμέσως αποτελέσματα, αν και δυστυχώς, οι προπονητές κρίνονται πολλές φορές από το αποτέλεσμα. Πρέπει να περάσεις στους παίκτες του τις ιδέες που έχει για το ποδόσφαιρο και τα αποτελέσματα θα έρθουν. Για εμένα το «Α και το Ω» για την προπονητική στις τοπικές κατηγορίες, είναι να μπορείς να διαχειριστείς τους παίκτες σου.
