ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Βήματα προς την… κανονικότητα (με διάθεση προσέγγισης των γνωστών στάνταρ της) κάνει το τελευταίο διάστημα η Δόξα Δράμας, εξαπολύοντας αντεπίθεση, δείχνοντας σαφή σημάδια βελτίωσης και το βασικό: Γεμίζοντας το… σακούλι.
Κάνοντας βαθμοθηρία, κάτι που δε συνέβαινε στο “πρώτο μισό” των 16 αγωνιστικών που κύλησαν (“μέσα” στο 2023 δηλαδή για το τρέχον πρωτάθλημα και μια στροφή πριν τη λήξη του πρώτου γύρου).
Με δυο όψεις. Κάπως έτσι σκιαγραφείται η πραγματικότητα στους “Μαυραετούς”, που ξεκίνησαν “μουδιασμένα” επί ημερών Μάριου Παναγιώτου (ως είθισται σε τέτοιες περιπτώσεις, το πρώτο που αλλάζει ειδικά στην Ελλάδα είναι ο προπονητής), θυμίζοντας την προηγούμενη διετία, με ανάλογο μετριότατο ξεκίνημα, μέχρι το “ηλεκτροσόκ”, της αποχώρησης του Κύπριου τεχνικού την 8η αγωνιστική. Με το σκεπτικό της αλλαγής του κλίματος.
Το θεωρητικά καλό πρόγραμμα της εκκίνησης δεν αξιοποιήθηκε από τη Δόξα, που έδειξε να “ψάχνεται”, να έχει “βαρίδια” στην ψυχολογία μετά τη συσσωρευμένη πίεση από τα αρνητικά αποτελέσματα, να αναζητά τα πατήματά της και να θέλει χρόνο προσαρμογής.
ΓΥΡΙΣΕ Ο ΔΙΑΚΟΠΤΗΣ…
Η έλευση του Ιεροκλή Στολτίδη έδωσε το “boost” που χρειαζόταν, αρχικά ψυχολογικά και μετά σε προεκτάσεις εντός γηπέδου, προπονητικά, όπως τακτική, επιλογές ενδεκάδας, εικόνα ομάδας και κυρίως αποτελεσματικότητα.
Το “κλικ” που έλειπε, με εφαλτήριο τον τομέα της αυτοπεποίθησης, βάζοντας τα πρώτα “λιθαράκια” για την τελική επιτυχία. Οι συνεργάτες στο τιμ έμειναν ίδιοι, συν την προσθήκη του Χρήστου Αθανασιάδη.
Η αύρα που έφερε όμως ο “Ιέρο”, άλλαξε τη διάθεση στην προπόνηση, τη νοοτροπία στα ματς και τη μαχητικότητα, με τα στατιστικά να επιβεβαιώνουν τις ανοδικές τάσεις και τη μεγάλη “στροφή”.
Σύμφωνοι, δεν μπορεί να θεωρείται… τεράστια επιτυχία οι 14 πόντοι σε 8 ματς με τον Κοζανίτη τεχνικό (από τους συνολικά 19 που έχει σήμερα η ιστορική ομάδα), για σύλλογο με το διαμέτρημα και τα “κυβικά” της Δόξας.
Δεν είναι όμως καλύτερα από τους… 5 που είχε μόνο στα 8 πρώτα, με μόνο μια νίκη τότε, δυο ισοπαλίες και πέντε ήττες (κανένας πόντος εκτός έδρας);
Το ρόστερ άλλωστε είναι… ολόιδιο, με τον παλαίμαχο Ολυμπιακού και Ηρακλή να παίρνει το μάξιμουμ από το νεανικό υλικό που διαχειρίζεται και να εμπνέει τους παίκτες του, που πρόσφεραν και καλό θέαμα, σε ορισμένα νικηφόρα ματς, όπως με Βέροια και Αναγέννηση Επανομής, ενώ δεν έπαιξαν “κλειστά” σε άλλα που δεν κέρδισαν (όπως στο Διαβατό με Αγία Μαρίνα και εντός με τη Χρυσούπολη, ακόμα και σε αυτά που έχασαν).
Απολογισμός 4 νικών, 3 στο γήπεδο (όλες εντός) και 1 στα χαρτιά με τον Κεραυνό Αγγελοχωρίου, 2 ισοπαλίες και μόνο 2 ήττες, σε Καβάλα και Θέρμη και αυτά σε συγκριτικά και θεωρητικά πιο δύσκολο πρόγραμμα, αφού επί ημερών Στολτίδη οι “Μαυραετοί” έπαιξαν με το δίδυμο της κορυφής, την Καβάλα και το Νέστο Χρυσούπολης.
Το διπλό συνεχίζει να… αγνοείται και δεν εξασφαλίστηκε κάτι, ούτε ασφαλώς τον Δεκέμβριο είναι η ώρα του “ταμείου”, παρά μόνο κάποιων διαπιστώσεων, αφού τα δείγματα γραφής θεωρούνται πλέον επαρκή.
Η ψαλίδα από τις θέσεις σωτηρίας, την πρώτη 10άδα πρακτικά… μαζεύτηκε (ήταν ήδη “μείον 7” την 8η στροφή). Μίκρυνε η απόσταση και υπάρχει προσμονή με τις προσθήκες που θα γίνουν να πετύχει χωρίς “καρδιοχτύπια” η Δόξα τον αδιαπραγμάτευτο στόχο της σωτηρίας.
Επίσης, το αήττητο της έδρας διατηρήθηκε από την 8η αγωνιστική και μετά, σε 4 αγώνες (3 νίκες και 1 “Χ”), ενώ από τα 8 ματς η ομάδα βρήκε δίχτυα στα 7, με εξαίρεση το 0-0 εντός με το Νέστο.
ΤΕΤΑΡΤΗ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΛΕΟΝ…
Πλέον, η διαφορά από τη δεκάδα της σωτηρίας είναι στο “μείον 4” και το 26-20 σε επίπεδο τερμάτων επιβεβαιώνει την άνοδο της παραγωγικότητας, αφού πρόκειται για την τέταρτη καλύτερη επιθετική επίδοση στον όμιλο, μετά από Καβάλα (45 γκολ ενεργητικό), Νέστο Χρυσούπολης (34) και Πανθρακικό (30), ενώ 26 γκολ πέτυχαν επίσης Ορέστης Ορεστιάδας και Απόλλων Παραλιμνίου, όλοι σε υψηλότερες θέσεις στην κατάταξη από τους Δραμινούς.
Οι οποίοι στα πρώτα 8 ματς είχαν “μείον” στο “average”, με 8-13 γκολ (“πλην 5”) και εν συνεχεία 18-7, ξεκάθαρα θετικό συντελεστή (+11).
Το πρόσημο δείχνει θετικό στην αλλαγή του έτους για το νέο προφίλ των Δραμινών, που θα ανανεωθεί περισσότερο στο “παζάρι” του Γενάρη, καλλιεργώντας αισιοδοξία για καλύτερες μέρες.
“Μαγικά ραβδιά” δεν υπάρχουν, αλλά ο Στολτίδης έχει μεγάλο μερίδιο στην αντεπίθεση, στην πρώτη του μάλιστα προπονητική απόπειρα, που ενείχε και συνεχίζει να ενέχει ρίσκο.
Έχοντας όμως ξεκάθαρα ατού, όπως η ηρεμία που τον διακρίνει ως χαρακτήρα (το διέθετε και ως παίκτης, σε ματς που η μπάλα “έκαιγε”), το καθαρό μυαλό παρά τη δεδομένη πίεση του αποτελέσματος, η μεταδοτικότητα, ο σεβασμός που εμπνέει.
Μπαίνοντας ως “ασπίδα” διάλυσης του… σύννεφου αμφισβήτησης και ανασφάλειας που έδειχνε αναπόφευκτα να “ποτίζει” το ποδοσφαιρικό τμήμα το πρώτο δίμηνο της σεζόν.
Ένας προπονητής που διατηρεί τους παίκτες σε εγρήγορση, δίνει κίνητρα και με τις υψηλού επιπέδου ποδοσφαιρικές παραστάσεις που “κουβαλά”, εμπειρίες σε τοπ επίπεδο, δείχνοντας ο ίδιος ως καταλύτης, βασικός άξονας και πυλώνας στην ανάκαμψη.
Μια ισχυρή προσωπικότητα, με DNA πρωταθλητισμού να τον συνοδεύει, που μάλλον σπανίζει στο “μικρόκοσμο” της Γ΄ Εθνικής με βάση τουλάχιστον το ποδοσφαιρικό του βιογραφικό (δεν βρέθηκε ποτέ σε επίπεδο τρίτης κατηγορίας ποδοσφαιρικά) – αφού το προπονητικό του προφίλ τώρα “πλάθεται” ουσιαστικά- που τόλμησε να αναλάβει την ευθύνη και να κάνει την προσωπική εξαίρεση για το μεγάλο όνομα της Δόξας.
Πιστεύοντας οτι καταρχάς με τη δική του δουλειά και τις φιλοδοξίες του έχει τα εφόδια να πετύχει σε αυτό το πρώτο και μεγάλο “στοίχημα”, προχωρώντας στο δρόμο της καταξίωσης, αυτή τη φορά και σε επίπεδο πάγκων, με την “προπονητική φόρμα”.
Πηγή: Soccerpractor
