ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Ο επιχειρηματίας ξεκαθαρίζει πως δεν θα έκανε κίνηση αν δεν έβλεπε πως υπάρχει πρόβλημα και επισημαίνει πως θα καταθέσει την πρόταση εξαγοράς της ΠΑΕ Εργοτέλης ως την Παρασκευή.
Η νέα τοποθέτηση του Γιώργου Βρέντζου
Αποφάσισα να δημοσιοποίησω την πρόθεση μου να καταθέσω πρόταση για την εξαγορά της ΠΑΕ Εργοτέλης προτού το πράξω, προσπαθώντας να εξασφαλίσω πρώτα την έμπρακτη στήριξη του κόσμου του Εργοτέλη ως μοχλό “πίεσης” προς τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ, ο οποίος είχε δηλώσει κατηγορηματικά ότι όταν δεν τον θέλει ο κόσμος φεύγει. Κι επειδή θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο να δεχτεί την πρόταση μου, πιστεύω ότι μια σαφής και δεδηλωμένη στήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας των φιλάθλων του Εργοτέλη υπέρ της πρότασης μου μπορεί ενδεχομένως να επηρεάσει τον Μάγκεντ Σάμι. Το έκανα επίσης επειδή το timing είναι “ακίνδυνο”, το πρωτάθλημα έχει ολοκληρωθεί και δεν υπάρχει κίνδυνος να επηρεαστεί αγωνιστικά η ομάδα. Υπενθυμίζω ότι στην προηγούμενη πρόταση μου τον περασμένο Γενάρη, όταν το πρωτάθλημα ήταν σε εξέλιξη κι η ομάδα βρισκόταν στον πάτο της βαθμολογίας, τη δημοσιοποίησα όχι μόνο μετά που την κατέθεσα αλλά και μετά την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων (και η σχετική μου ανακοίνωση ήταν ιδιαίτερα ενωτική). Επίσης, όταν πρόσφατα, ενώ το πρωτάθλημα βρισκόταν σε κρίσιμη καμπή, κυκλοφόρησαν φήμες περί επιστροφής μου, έσπευσα άμεσα να τις διαψεύσω κι επιπλέον μίλησα με τα καλύτερα λόγια για ιδιοκτησία και διοίκηση. Οπότε δεν νομίζω ότι ισχύουν τα περί “λαικισμού”.
Αποχώρησα το περασμένο καλοκαίρι πολύ απλά διότι δεν μπόρεσα να βρω χρηματοδότες για να με στηρίξουν. Δεν είχα – κι ακόμα δεν έχω – τη δυνατότητα να βάλω προσωπικά κι άλλα χρήματα και δυστυχώς δεν μπόρεσα τότε να εξασφαλίσω οικονομική στήριξη από άλλους. Το κατάφερα τον περασμένο Ιανουάριο, όταν και κατέθεσα πρόταση εξαγοράς της ΠΑΕ, το κατάφερα και πρόσφατα κι είμαι πλέον έτοιμος να επιστρέψω όπως θέλω κι όπως πρέπει. Όπως τον Ιανουάριο έτσι και τώρα, έχω εξασφαλίσει ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ από τους χρηματοδότες μου. Δεν τη ξαναπατάω, το μάθημα μου έγινε πάθημα. Άλλωστε αυτή τη φορά τα πράγματα είναι πιο απλά και ξεκάθαρα σε σχέση με τη Γ’ Εθνική πέρυσι, δεδομένου ότι έχουμε να κάνουμε με μετόχους οι οποίοι εκ των πραγμάτων θα εμφανιστούν επίσημα και από την αρχή. Κι όταν θα γίνει αυτό, με την επίτευξη της συμφωνίας, τα ονόματα τους δε θ’ αφήσουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης ή αμφιβολίας…
Καταλαβαίνω την εύλογη ανησυχία και τον προβληματισμό ορισμένων φιλάθλων, λόγω της περσινής αδυναμίας μου, υπενθυμίζω όμως τόσο σ’ αυτούς όσο και σ’ όλο τον κόσμο ότι ο Γιώργος Βρέντζος δεν άφησε ποτέ εκτεθειμένο οικονομικά τον Εργοτέλη. Από την ενασχόληση μου ως εξωδιοικητικός παράγοντας, όταν παρέλαβα χρέη 6,2 εκ. ευρώ το 2013 και τα κατέβασα (μαζί με τη διοίκηση φυσικά) μέσα σε 2 χρόνια στα 4,7 εκ., μέχρι την προεδρία μου όπου κατάφερα να “σβήσω” πάνω από 5 εκ. χρέη της παλιάς ΠΑΕ, να βάλω χρήματα στον “Ερασιτέχνη” και να μειώσω θεαματικά το χρέος του, να επενδύσω στο ποσοσφαιρικό τμήμα ένα τεράστιο ποσό για ερασιτεχνική ομάδα προκειμένου η ομάδα ν’ ανέβει κατηγορία και τελικά να βρω κι επενδυτή. Το ότι με “πούλησαν” οι συνχρηματοδότες μου, όχι πέρυσι το καλοκαίρι αλλά πολύ νωρίτερα, δεν επέτρεψα να επηρέασει τον Εργοτέλη ούτε στο ελάχιστο. Συνέχισα έως το τέλος της χρονιάς, εκπλήρωσα τον στόχο της ανόδου και τελικά παρέδωσα την ομάδα καθαρή από χρέη και λοιπές υποχρεώσεις (χωρίς να πάρω τίποτα πίσω όπως ήταν το λογικό και δίκαιο). Συνεπώς είναι τουλάχιστον αβάσιμη η οποιαδήποτε ανησυχία ή αμφισβήτηση για τις οικονομικές δυνατότητες και προοπτικές μου. Καλύτεροι παράγοντες γενικά φυσικά κι έχουν περάσει από τον Εργοτέλη, αλλά καλύτερος στο οικονομικό κομμάτι δεν νομίζω ότι έχει υπάρξει.
Αν έβλεπα ότι τα πράγματα πάνε καλά στην ΠΑΕ δεν θα έκανα καμιά κίνηση. Τον μεν περασμένο Γενάρη αποφάσισα εσπευσμένα να καταθέσω πρόταση εξαγοράς (γι’ αυτό και η πρόταση παραήταν καλή για τον πωλητή) διότι έβλεπα ότι η ομάδα κινδύνευε να υποβιβαστεί (κι εκτός των άλλων να πάνε και χαμένοι οι κόποι και τα χρήματα μου), αυτή τη φορά το αποφάσισα πιο ήρεμα εδώ και κάποιο διάστημα διότι βλέπω ότι δεν υπάρχει κανένα σοβαρό πλάνο κι όραμα από μέρους του Μάγκεντ Σάμι. Τί με κάνει να το πιστεύω αυτό; Κυρίως η φυγή Γκώνια. Όταν στέλνεις τον αγαπημένο σου προπονητή στην άλλη σου ομάδα, είναι προφανές ότι βάζεις τον Εργοτέλη σε δεύτερη μοίρα. Αν υποθέσουμε ότι πέρυσι ξεκίνησε ένα συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο, το να στέλνεις τον “αρχιτέκτονα” στην άλλη σου ομάδα δείχνει πολύ απλά είτε ότι δεν έχεις πλάνο είτε ότι το βάζεις σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με τη “μεγάλη” σου ομάδα. Απλά και ξεκάθαρα πράγματα. Επίσης, οι πρώτες κινήσεις (προπονητής-ρόστερ) και δηλώσεις (αν καταλάβατε 100% ποιός είναι ο αγωνιστικός στόχος πείτε μου τον και μένα) ενόψει της νέας σεζόν μόνο ενθαρρυντικές δεν είναι. Φοβάμαι ότι θα δούμε μία από τα ίδια. Το γεγονός επίσης ότι ο Μάγκεντ Σάμι ήθελε να πουλήσει τον περασμένο Γενάρη (κι όποιος από την ΠΑΕ τολμάει ας μου κάνει τη χάρη να το αμφισβητήσει…) αποτελεί ακόμα μία σαφή ένδειξη, αν όχι απόδειξη, ότι δεν έχει πραγματικό πλάνο ή όραμα για τον Εργοτέλη.
Αμφιβάλω επίσης πλέον και για την οικονομική φερεγγυότητα του Μάγκεντ Σάμι. Παρέλαβε μια ομάδα καθαρή από χρέη και λοιπές υποχρεώσεις (με εξαίρεση περίπου 100.000 ευρώ τα οποία αφορούσαν την περσινή χρονιά και “κουρεμένα” θα έπεφταν περίπου στα μισά) και “κατάφερε” μετά από μόλις μερικούς μήνες (μετά τα Χριστούγεννα) να οφείλει σταθερά (μέχρι πρόσφατα όπου εισέπραξε τα χρήματα για τον Κάιπερς) 2-3 μισθούς. Δεν έχει πληρώσει επίσης όλες τις υποχρεώσεις της περσινής χρονιάς (οι οποίες “κουρεύτηκαν” γύρω στα 60.000 ευρώ) όπως είχε δεσμευτεί ότι θα κάνει εντός διμήνου (έχει πληρώσει μόνο τα μισά περίπου). Επιπλέον, δεν έχει καλύψει τις οικονομικές υποχρεώσεις/δεσμεύσεις προς τον “Ερασιτέχνη” ούτε στο ελάχιστο, με συνέπεια οι σχέσεις μεταξύ ΠΑΕ και ΓΣ να είναι τεταμένες εδώ και καιρό. Ευτυχώς που ήρθαν τα λεφτά της ΑΕΚ για τον Κάιπερς (τα οποία ελπίζω να μη χρειαστεί να επιστρέψουμε) κι άρχισαν να καλύπτονται διάφορες “τρύπες”, διαφορετικά θα είχαμε τώρα να λέμε πολύ χειρότερα πράγματα. Τέλος, πέρα απ´ ότι έχουμε δει στον Εργοτέλη, η πρόσφατη χρεοκοπία μιας άλλης ομάδας του Μάγκεντ Σάμι, της Λιρς, προφανώς δεν αποτελεί το καλύτερο δείγμα για τη φερεγγυότητα του.
Βάσει όλων των παραπάνω, καθώς κι άλλων που δεν αναφέρονται δημόσια, η εκτίμηση μου είναι ότι μέχρι πρόσφατα ο Μάγκεντ Σάμι σκεφτόταν σοβαρά – αν δεν είχε αποφασίσει κιόλας – ν’ αποχωρήσει από τον Εργοτέλη. Η πώληση όμως του Κάιπερς, καθώς και τα ενδεχόμενα σημαντικά εγγυημένα έσοδα λόγω της πιθανής αναδιάρθρωσης, τον έκαναν ν’ αναθεωρήσει την απόφαση του. Προσβλέπει πλέον σ’ ένα ισοσκελισμό εσόδων-εξόδων, ποντάροντας στα εγγυημένα τηλεοπτικά έσοδα και στην πώληση ποδοσφαιριστών. Κάτι τέτοιο φυσικά δεν είναι κακό, το αντίθετο μάλιστα. Αρκεί να συνοδεύεται από ένα πλάνο ανάπτυξης, όχι μόνο σε οικονομικό αλλά και αγωνιστικό επίπεδο. Αν ο αποκλειστικός στόχος είναι η προώθηση (ούτε καν η παραγωγή δεδομένου ότι οι παίκτες που θα προωθούνται κυρίως θα έρχονται από το εξωτερικό) νεαρών παικτών με στόχο την πώληση ή “προαγωγή” τους στην άλλη ομάδα του ιδιοκτήτη, αν ο Εργοτέλης καταντήσει “φυτώριο” της Γουάντι Ντέγκλα χωρίς συγκεκριμένους και φιλόδοξους αγωνιστικούς στόχους, τότε είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα έχουμε κι εμείς την τύχη της Λιρς.
Ο Εργοτέλης – όπως και κάθε ομάδα – πέρα από χρήματα χρειάζεται επίσης πλάνο, αγάπη, πάθος κι ΟΡΑΜΑ. Όπως είχαν οι πραγματικοί ευεργέτες του Συλλόγου, οι Νίκος Τζώρτζογλου και Γιώργος Σουλτάτος, όπως είχε ο αείμνηστος Απόστολος Παπουτσάκης, όπως νομίζω έχω αποδείξει ότι έχω κι εγώ.
Καλώ τον κόσμο του Εργοτέλη αλλά και τη διοίκηση του “Ερασιτέχνη” ν’ αποφασίσουν και να δείξουν έμπρακτα ποιόν εμπιστεύονται για το μέλλον του Συλλόγου. Ανεξάρτητα από το ότι οι εξελίξεις θα καθοριστούν από τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ, ακόμα κι αν η πρόταση μου δεν γίνει αποδεκτή (το πιθανότερο), η στάση τους μπορεί να σηματοδοτήσει την αρχή του τέλους αυτών που ούτε αγαπάνε ούτε σέβονται τον Εργοτέλη μας…
ΥΓ. Έως την Παρασκευή το αργότερο θα έχω καταθέσει την πρόταση εξαγοράς της ΠΑΕ Εργοτέλης…
