ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Ο Πέτρος Βοιδονικόλας είναι ο …ακούραστος συνεργάτης του Βασίλη Σπάθα στον πάγκο του Κερατσινίου. Εξαιρετικός γνώστης του ποδοσφαίρου, από τους κορυφαίους γυμναστές και αξιοθαύμαστα ήρεμος. Η επιστροφή του ,μάλιστα μετά από 14 χρόνια στην ομάδα συμπίπτει με την επιστροφή της ομάδας στην Γ Εθνική . Μάλιστα κουβαλάει και το κοκκαλάκι της νυχτερίδας αφού όπου πάει κατακτιέται και ένας τίτλος.
Το Rossoneri 24 βρήκε σε ένα διάλειμμα της προπόνησης τον κο Βοιδονικόλα και μίλησε μαζί του:
«Οφείλω να πω ότι είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ και επιστρέφω σε μία ομάδα η οποία έχει σημαδέψει την καριέρα μου θετικά. Το Κερατσίνι δεν είναι εύκολη ομάδα να βρίσκεται κανείς. Η φανέλα των «Ροσονέρι» είναι βαριά και οι ευθύνες τεράστιες», ήταν τα πρώτα λόγια του άμεσου συνεργάτη του Βασίλη Σπάθα.
Ξεκίνημα στη δουλειά από την Αμφιάλη ,δύο χρονιές Κερατσίνι ,Κύπελλο με τον Περαμαικό το 2005, Σαρωνικός το 2006 και φιναλίστ Κυπέλλου, ,Πρωτάθλημα με την Αμφιάλη το 2007 και την επόμενη χρονιά παρουσία στην Δ Εθνική .Το 2009, στον Αρη Αμφιάλης και τη Δ Εθνική, ενώ το 2013 βρέθηκε στην Οδηγήτρια,το 2014 κατέκτησε Πρωτάθλημα και Κύπελλο με το Αιγάλεω ,εν συνεχεία, το 2014 ,πήρε την πρώτη θέση στον όμιλο με τον Αετό για να ακολουθήσει ο Χαραυγιακός (ντάμπλ) και το Κερατσίνι.
«Από όλες τις ομάδες που πέρασα πήρα κάτι και θεωρώ πως σε καθεμιά από αυτές είχα και μία εμπειρία. Οσον αφορά στο Κερατσίνι, η απόφαση που πήρα να επιστρέψω ήταν εύκολη. Γνωρίζω τον Βασίλη και τη φιλοσοφία του ,ξέρω το κλίμα της ομάδας και τους ανθρώπους της και πίστεψα ότι μπορούμε να κάνουμε πράγματα. Πόσο μάλλον όταν στην διοίκηση της ομάδας βρίσκεται ο κος Αραβαντινός. Ενας άνθρωπος που είναι Κύριος με Κ κεφαλαίο. Είναι πραγματικά εκπληκτικό να μιλάς μαζί του για ποδόσφαιρο και η παρουσία του είναι τεράστιο δώρο για το Κερατσίνι ,αλλά και το ποδόσφαιρο..»
Πως είναι η συνεργασία με τον Βασίλη Σπάθα;
Θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ καλή. Συζητάμε πράγματα πριν την προπόνηση,μέσα στο παιχνίδι,ανταλλάσσουμε απόψεις, έχουμε πραγματικά μία σχέση κατανόησης-εμπιστοσύνης και σεβασμού μεταξύ μας. Το θετικό με τον Βασίλη είναι ότι πρόκειται για ένα προπονητή που συνεχώς θέλει να μαθαίνει πράγματα και να βελτιώνεται και σίγουρα δεν είναι τυχαίο πως έχει σπουδαίες επιτυχίες στην καριέρα του.”
Το κλίμα στην ομάδα πως είναι ;
“Θα έλεγα ότι είναι πάρα πολυ καλό.. Το Κερατσίνι είναι μία μεγάλη οικογένεια και ακόμα και στις δύσκολες στιγμές κάναμε τα πάντα για να μείνουμε ενωμένοι. Και το καταφέραμε και βγήκαμε νικητές. Ειδικά μετά την ήττα από την Προοδευτική και ο τρόπος που ήρθε ,μας πείραξε, γιατί δεν αξίζαμε να χάσουμε. Τη χειρότερη εμφάνιση ,βέβαια, την κάναμε με τον Ιωνικό…”
Δύσκολο το έργο του Γυμναστή;
Εννοείται πως είναι δύσκολο και εξόχως σημαντικό . Είναι ή άλλη μισή δουλειά από αυτό του προπονητή, με τον οποίο πρέπει να έχεις και καλή σχέση. Πρέπει να φτιάξεις έτσι το πρόγραμμα για να μπορείς να κρατάς τους παίκτες οι οποίοι δεν είναι επαγγελματίες καθώς πολλοί έχουν πρωινές δουλειές και δεν είναι εύκολο να κάνεις τα πράγματα που θέλεις. Ωστόσο, τα παιδιά του Κερατσινίου είναι απλά ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ. Και στον τομέα της δουλειάς και της συμπεριφοράς
Για να επιστρέψουμε λίγο στην καριέρα σου σαν ποδοσφαιριστής. Σχεδόν μιά ζωή στην Αμφιάλη έτσι;
13 χρόνια και σαν αρχηγός κιόλας. Ωραία χρόνια . Τα θυμάμαι και τα αναπολώ αν και τότε το ποδόσφαιρο ήταν διαφορετικό. Θα σου έλεγα πιο ρομαντικό Ξεκίνησα από τη Χαραυγή, πήγα Δάφνη Αθηνών και όπως είπα Αμφιάλη για 13 χρόνια. Με Στέλιο Μπαγδάτογλου που είναι Γενικός Αρχηγός στο Κερατσίνι έζησα ένα μεγάλο κομμάτι της ποδοσφαιρικής μου ζωής. Εξαιρετικός άνθρωπος που ζει και αναπνέει για το ποδόσφαιρο.
Εχεις συνεργαστεί με πολλούς προπονητές στην καριέρα σου .Ποιοι είναι αυτοί που σε έχουν “σημαδέψει”;
Από όλους έχω πάρει κάτι και όλοι ήταν εξαιρετικοί. Θα ξεχωρίσω όμως, τον Πυρένη στο Αιγάλεω με τον οποίο είχαμε φοβερή συνεργασία ,τον Κλείσαρη στο Σαρωνικό το 2006 που ενώ όταν πήγαμε η ομάδα ήταν πολύ χαμηλά, φτάσαμε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου και κάναμε μία εξαιρετική πορεία.
Ενα μήνυμα για το Κερατσίνι
Θέλουμε τον κόσμο δίπλα μας. Θέλουμε το γήπεδο να είναι γεμάτο. Το αξίζει η διοίκηση, τα παιδιά ,όλοι εμείς που παλεύουμε.. Οταν το γήπεδο έχει παλμό πωρώνεσαι, φτιάχνεσαι. Πέρα από αυτό όμως η προσπάθεια που γίνεται αξίζει πολλά πράγματα και το χειροκρότημα.
