Διαβάστε τις δηλώσεις του Δημήτρη Βαλκάνου, μετά το τέλος του αγώνα κυπέλλου της ομάδας του με τον Ηρακλή Ψαχνών.
‘Όσον αφορά το παιχνίδι θεωρώ πως μπήκαμε -μάλλον απρόσμενα- δυνατά στο παιχνίδι. Είχα πει βέβαια στα παιδιά ότι τα πρώτα λεπτά να μην μας βρουν αναγνωριστικά, αλλά να ασκήσουμε μία πίεση στον Ηρακλή. Αυτό είχαμε επιχειρήσει και στο πρώτο παιχνίδι μετάξυ μας.
Ήμασταν η ομάδα που θέλαμε οπωσδήποτε το γκολ, πάση θυσία, και έτσι έγινε. Ευτυχήσαμε στο δεύτερο λεπτό να προηγηθούμε με μια πολύ ωραία ενέργεια του Γκέρσι Τόρα, μέσα στη μεγάλη περιοχή.
Στη συνέχεια θεωρώ ότι δώσαμε κάποια μέτρα στον αντίπαλο, όπως ήτανε λογικό. Ο Ηρακλής, μια ομάδα που σε όλες τις γραμμές έχει ποιότητα και εμπειρία, εκμεταλλεύτηκε αυτά τα μέτρα στο γήπεδο. Μπορούμε να πούμε ότι η εικόνα δεν άρεσε κανέναν. Και οι 11 παίχτες της ομάδας μου, είχαμε παραχωρήσει όλη την κατοχή στον αντίπαλο και απλά είχαμε έναν ρόλο κομπάρσου, στο να αμυνομάστε και να διώχνουμε την μπάλα.
Θεωρώ ότι και η τύχη έπαιξε το ρόλο της, σε αρκετές φάσεις βρεθήκαμε τυχεροί. Παρ’ όλα αυτά, κάναμε διορθωτικές κινήσεις, κυρίως τακτικές μέσα στο παιχνίδι. Η πηγή κινδύνου του Ηρακλή είναι ο άξονας του. Στη συνέχεια απ’ τον άξονα περνάει στο πλάτος, ώστε να εκμεταλλευτεί το οτιδήποτε, τον πληθυσμό που υπάρχει μέσα στη μεγάλη περιοχή από τον αντίπαλο. Έτσι προσπαθήσαμε να πιέσουμε μία ζώνη πιο ψηλά, στα 2/3, με όσες δυνάμεις βέβαια είχαν τα παιδιά, γιατί μην ξεχνάτε ότι υπήρχαν αρκετά προβλήματα από το παιχνίδι της Θύελλας και γενικά απ’ όλη τη σεζόν. Είναι κουρασμένα τα παιδιά. Θεωρώ ότι το πηγάμε πολύ καλά.
Και στο δεύτερο ημίχρονο και πάλι θα σταθώ ότι ήρθε σε καλό τάιμινγκ το δεύτερο γκολ, εκεί μας έδωσε δύναμη και φτερά αυτό το πράγμα, να έχουμε ένα σκορ ασφαλείας ώστε να παραχωρήσουμε πάλι κάποια μέτρα στον αντίπαλο και βέβαια από κει και πέρα να κάνουμε μία διαχείριση. Νομίζω ότι στο τρίτο γκολ, κάπου εκεί πέρα -ρεαλιστές να είμαστε- τέλειωσαν όλα. Παρ’ όλα αυτά βέβαια, λίγο οι αλλαγές, λίγο ο ρυθμός, λίγο ο εγωισμός που υπάρχει βέβαια όπως είναι λογικό σε μια ομάδα σαν τον Ηρακλή που πρωταγωνιστεί, έφεραν τα δύο γκολ που ευτυχώς δεν στοιχίσανε στην ομάδα μου.
Αυτά σ’ ότι αφορά το παιχνίδι. Πολλά συγχαρητήρια στα παιδιά, σ’ όλους τους αθλητές που αγωνίστηκαν.
Απλά θα ‘θέλα ν’αναφερθώ λίγο σ’ ένα πράγμα το οποίο, είτε παρασκήνιο μπορεί να είναι αυτό, είτε οτιδήποτε, που δεν αφορά το αγωνιστικό κομμάτι της ομάδας. Νομίζω ότι έχουμε δείξει όλα αυτά τα χρόνια, και ‘γω προσωπικά, η διοίκηση μου και οι παίχτες μου, ότι έχουμε μια προσωπικότητα και ένα ήθος, είτε είμαστε πρωταθλητές, είτε είμαστε δεύτεροι, είτε πάμε για σούπερ καπ, είτε πάμε για κύπελλο, είτε χάνουμε, είτε οτιδήποτε.
Ουδέποτε έχουμε δημιουργήσει πρόβλημα, ουδέποτε έχουμε πάει να κάνουμε το οτιδήποτε έξω από τους αγωνιστικούς χώρους, πάντα προσπαθούμε μέσα. Βλέπετε ότι έχει γίνει τα τελευταία χρόνια μια προσπάθεια από ανθρώπους και εμένα με πήρανε, δεν είναι δική μου, δεν τη ξεκίνησα εγώ. Και ‘γω ήρθα, υπάλληλος είμαι και βλέπετε πόσο αξιόλογη είναι αυτή η προσπάθεια. Και το λέω αυτό γιατί δεν γίνεται να βρίζουμε την προσπάθεια ή να μην στηρίζουμε την προσπάθεια αυτών των παιδιών και αυτής της ομάδας, που 3-4 χρόνια έχει ένα μπάτζετ 35 χιλιάδων ευρώ και έχει καταφέρει όλα αυτά τα πράγματα.
Δεν πήραμε ποτέ ξένους, δεν υπερβάλαμε, βέβαια εννοείται ότι όποια ομάδα μπορεί και το κάνει είναι δικαίωμα της, γιατί χρειάζεται θυσίες για την κατηγορία και για πρωταθλητισμό. Ούτε εμένα μ’ αρέσει να χάνω σε κάθε παιχνίδι της Γ’ Εθνικής, αλλά θεωρώ πως υπάρχουν πολύ μεγαλύτερα κέρδη. Υπάρχουν παιδιά που βλέπετε, γεννημένα το 2004, να παίζουνε με παίχτες που κοστίζουν όσο κοστίζει όλη η Ερέτρια και να τα πηγαίνουν πολύ καλά.
Θεωρώ πως δεν έχουμε βγάλει τα προβλήματα μας προς τα έξω, σέβομαι πάντα και καλά κάνει η Χαλκίδα και εξωτερικεύει τα προβλήματα της, δεν πρέπει να τα έχει η Χαλκίδα και κάθε σωματείο ιστορικό. Εμείς ποτέ δεν τα βγάλαμε προς τα έξω, εμείς απλά προσπαθούμε μ’ αυτή τη δύναμη των δικών μας παιδιών, το ταλέντο που έχουμε να είμαστε -σε όποιο θεσμό και όποτε και αν παίζουμε- ανταγωνιστικοί. Πάντα -ξαναλέω- με δικά μας παιδιά, τα οποία αύριο θα είναι αλλού, σ’ άλλη κατηγορία, σ’ άλλη ομάδα και το μόνο που κάνουν είναι να παίζουν για τη φανέλα της Ερέτριας.
Να μην μπούμε σε σημείο αν αμοιβόμαστε ή όχι, πόσο στοιχίζουμε ή οτιδήποτε. Αυτό θα φανεί στην ιστορία και τι μέλλον έχουμε στο ποδόσφαιρο. Το μόνο που θέλω είναι ένα χειροκρότημα, γιατί ούτε αντιποδόσφαιρο έχω παίξει όλα αυτά τα χρόνια, ούτε τίποτε τέτοιο. Με βάση τα προβλήματα, που υπάρχουν στην ομάδα και τους παίχτες που έχω, προσαρμόζω το παιχνίδι και τακτικά και οτιδήποτε άλλο είναι αυτό. Κάποιοι που γνωρίζουν καλά το ποδόσφαιρο, καταλαβαίνουν τι λέω οσόν αφορά την τακτική της ομάδας. Δεν παίζουμε αντιποδοσφαίρο, δεν παίζουμε λες και είμαστε από κάνα χωριό. Διδάσκουμε ποδόσφαιρο στα νέα παιδιά, τα είδατε ποια είναι, παίζουμε για εμάς και μετά για το χωριό και για την ιστορία του Απόλλωνα και διεκδικούμε αυτά διεκδικούμε μέχρι τώρα.’
Πηγή: eviasports