Τις εντυπώσεις του από την παρουσία του στα Περβόλια για πρώτη φορά σε αγώνα των Χανίων μοιράζεται ο Γιώργος Βρέντζος.
«Είχα να παρακολουθήσω αγώνα στα Περιβόλια από τις αρχές του 2015, όταν στο πλαίσιο του πρωταθλήματος της Α’ Εθνικής ο Εργοτέλης είχε επικρατήσει του Πλατανιά με 2-1 (ωραίες εποχές). Θυμάμαι τότε ένα γήπεδο “στολίδι”. Προχθές είδα ένα γήπεδο “αχούρι”…», σημειώνει, «από πού να ξεκινήσω; Τον χλοοτάπητα; Τις εγκαταλελειμμένες εξέδρες στην απέναντι πλευρά; Τους καμένους προβολείς και τα φώτα; Τα ταλαιπωρημένα έως και σπασμένα καθίσματα (σε αρκετά από τα οποία υπάρχουν ακόμα αυτοκόλλητα με την ένδειξη “Διαρκείας Πλατανιά”!). Τα σκουριασμένα σίδερα και κάγκελα; Τα “σκασμένα” ξύλα; Τη βρώμα;», επισημαίνει μεταξύ άλλων ο κ. Βρέντζος.
Αναλυτικότερα η ανάρτησή του στα social media έχει ως εξής:
Προχθές ήταν η πρώτη εμπειρία μου σε αγώνα, έστω και φιλικό, της ομάδας των Χανίων. Τα αισθήματα μου ανάμεικτα…
Από τη μία, χάρηκα πολύ γιατί μετά από καιρό έζησα έναν αγώνα ως “μέλος” μιας ομάδας. Χάρηκα επίσης διότι διαπίστωσα ότι η ομάδα έχει μεγάλες δυνατότητες, αλλά φυσικά χρειάζεται χρόνο, δουλειά, υπομονή και πάνω απ’ όλα στήριξη απ’ όλους μας.
Πάνω απ’ όλα όμως χάρηκα γιατί συνάντησα αρκετούς φιλάθλους, γνωρίστηκα και συζήτησα μαζί τους. Με χαροποίησε ιδιαίτερα η κουβέντα με τα παιδιά της Θύρας 4 (κι όχι μόνο). Ανταλλάξαμε απόψεις, σε μερικά – στα περισσότερα – συμφωνήσαμε, σε άλλα διαφωνήσαμε, αλλά νομίζω ότι γενικά ξεκινήσαμε καλά, με αμοιβαίο σεβασμό κι ειλικρίνεια, και πιστεύω ότι έτσι – κι ακόμα καλύτερα – θα συνεχίσουμε. Τους ευχαριστώ για τη θερμή υποδοχή και για το δώρο που μου έκαναν (ένα κασκόλ του συνδέσμου τους). Τους υπόσχομαι, γι’ ακόμα μια φορά, ότι δε θα τους πω ποτέ ψέματα (όπως ακριβώς έκανα πάντα και με τον κόσμο του Εργοτέλη). Μπορεί να μην τους αρέσουν πάντα αυτά που θα λέω και θα κάνω, όπως συνέβη και προχθές, αλλά να είναι σίγουροι ότι δε θα τους κοροϊδέψω ποτέ. Και τους δίνω το λόγο μου ότι όσο βρίσκομαι στα Χανιά, ανεξάρτητα των ποδοσφαιρικών προτιμήσεων και συναισθημάτων μου, θα κάνω τα πάντα για να φτάσει η ομάδα, μέσα στα επόμενα 2 χρόνια, εκεί που αξίζει, εκεί που μπορεί, εκεί που ονειρεύεται ο κόσμος της: στην Super League 1!
Από την άλλη όμως, στενοχωρήθηκα, ή μάλλον καλύτερα να πω ότι θύμωσα, με την κατάσταση του γηπέδου. Είχα να παρακολουθήσω αγώνα στα Περιβόλια από τις αρχές του 2015, όταν στο πλαίσιο του πρωταθλήματος της Α’ Εθνικής ο Εργοτέλης είχε επικρατήσει του Πλατανιά με 2-1 (ωραίες εποχές). Θυμάμαι τότε ένα γήπεδο “στολίδι”. Προχθές είδα ένα γήπεδο “αχούρι”…
Από πού να ξεκινήσω; Τον χλοοτάπητα; Τις εγκαταλελειμμένες εξέδρες στην απέναντι πλευρά; Τους καμένους προβολείς και τα φώτα; Τα ταλαιπωρημένα έως και σπασμένα καθίσματα (σε αρκετά από τα οποία υπάρχουν ακόμα αυτοκόλλητα με την ένδειξη “Διαρκείας Πλατανιά”!). Τα σκουριασμένα σίδερα και κάγκελα; Τα “σκασμένα” ξύλα; Τη βρώμα;
Δε ξέρω ποιος φταίει γι’ αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση, είμαι ακόμα πολύ καινούργιος στα Χανιά για να κρίνω πρόσωπα και καταστάσεις. Αυτό που ξέρω είναι ότι αυτή η αποκρουστική και μίζερη εικόνα δεν τιμάει κανέναν μας (βάζω κι εμένα μέσα από τη στιγμή που είμαι πλέον κι εγώ εδώ μαζί σας): ούτε την ΠΑΕ, ούτε τον Δήμο, ούτε γενικά την πόλη.
Σε 15 μέρες η ομάδα μας θα υποδεχθεί στα Περιβόλια την Παναχαϊκή. Ελπίζω ότι έως τότε θα κάνουμε όλοι το χρέος μας, ώστε να διαφυλάξουμε την εικόνα και το κύρος όχι μόνο της ομάδας αλλά και της ίδιας της πόλης των Χανίων…
Πηγή: athlitiko