Ο κόουτς του Διαγόρα, Πάρης Ανδράλας, λύνει την απορία για τους λόγους που οδήγησαν την ομάδα της Ρόδου να ζητήσει να παίξει στο Βόρειο Όμιλο της Super League 2 και στέλνει το δικό του μήνυμα για το παρόν και το μέλλον του συλλόγου. Ο Διαγόρας είναι η ομάδα που συμπλήρωσε το… παζλ στη Super League 2 με την παρουσία της στο Βόρειο Όμιλο.
Το αίτημά της να αγωνιστεί εκεί δημιούργησε απορία κι ο προπονητής της ομάδας του νησιού των Δωδεκανήσων, Πάρης Ανδράλας, μέσω του «Gazzetta» λύνει για τους λόγους που οδήγησαν τους διοικούντες την ομάδα να πάρει αυτήν την απόφαση.
Επίσης, ο 43χρονος κόουτς, στέκεται στην αυταπάρνηση που έδειξαν οι 11 + 2 παίκτες του στο ματς με την Καλαμαριά, όπου αποκλείστηκαν στη διαδικασία των πέναλτι, ενώ μίλησε και για την εμπειρία του ως βοηθός του Γρηγορίου. Έναν ρόλο που στην 5η μόλις ημέρα κατάλαβε ότι δεν είναι για εκείνον. Εκείνος έχει μάθει να βγαίνει μπροστά.
Κόουτς, πείτε μας λίγο για τα πράγματα στην ομάδα μέχρι στιγμής.
«Στην ομάδα ήταν σίγουροι ότι τελικά θα αγωνιστούμε στη Super League 2 και από τον Σεπτέμβριο αρχίσαμε να χτίζουμε την ομάδα. Ο χρόνος που είχαμε δεν ήταν πολύς και έπρεπε πολύ γρήγορα να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε.
Καταλαβαίνετε ότι την περίοδο που κινηθήκαμε για να φτιάξουμε το ρόστερ μας δεν μας δόθηκαν και πολλές επιλογές. Ετσι οδηγηθήκαμε σε μια ομάδα 15 παικτών, όπου μόνο τρεις εξ αυτών είναι πάνω από 25 ετών. Ο κορμός μας είναι νέα παιδιά. Οι ελεύθεροι παίκτες ήταν λίγοι και δεν είχαμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε πολλούς. Δεν είχαμε πολλές επιλογές».
Δημιουργήθηκε απορία για το γεγονός ότι ο Διαγόρας ζήτησε να πάει στο Βόρειο Όμιλο. Θέλετε να μας εξηγήσετε τι έχει γίνει;
«Εμείς δουλεύουμε για να παίξουμε. Αυτό που μας νοιάζει είναι να ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Στην Ελλάδα πρέπει να είσαι προσαρμοστικός, να βρίσκεις άμεσα λύσεις διότι η διαμορφωθείσα κατάσταση με τα πενιχρά έσοδα σε κάνει να είσαι προσαρμοστικός και να βρίσκεις λύσεις. Ετσι, λοιπόν, οι διοικούντες την ομάδα αξιολόγησαν τα έσοδα και τα έξοδα που θα έχουμε και σε συνδυασμό με την αγωνιστική κατάσταση των ομάδων αποφασίσαμε να πάμε στον Βόρειο Όμιλο».
Αγωνιστικά, δεν είναι λάθος να πάτε στο Βόρειο Όμιλο;
«Δεν νομίζω ότι είναι λάθος. Ο Νότιος έχει πιο ιστορικές και δυνατές ομάδες. Φυσικά και στον Βόρειο υπάρχουν, αλλά θεωρούμε ότι εκεί θα μπορέσουμε να πάμε στο Γενάρη – όπου και περιμένουμε να ενισχυθούμε περεταίρω – με περισσότερους βαθμούς. Ωστόσο, αυτό που πρέπει να τονίσω και να ξεκαθαρίσω είναι πως είτε στο Βόρειο είτε στο Νότιο Όμιλο, όλα εξαρτώνται από εμάς. Όλα είναι στα πόδια μας».
Τι να περιμένουμε από την ομάδα φέτος;
«Η εικόνα σου είναι αυτή που καθορίζει το μέλλον σου. Με την Καλαμαριά στο Κύπελλο ήμασταν ανταγωνιστικοί για 120′ και τελικά χάσαμε την πρόκριση στα πέναλτι. Θεωρώ ότι γενικά ήμασταν καλύτεροι στο ματς, αλλά αυτό που κρατάω και αυτό που μας δείχνει το δρόμο για το πρωτάθλημα είναι πως σε ένα ματς όπου είχα στη διάθεσή μου 13-14 παίκτες, τα παιδιά κατάφεραν να δείξουν τεράστια αυταπάρνηση απέναντι σε έναν αντίπαλο πιο έμπειρο και πιο έτοιμο».
Τι είναι αυτό που σε κάνει να αισιοδοξείτε για το μέλλον;
«Αυτό που αντιλαμβάνομαι από την καθημερινότητα, είναι ότι μόνο αισιόδοξος μπορώ να είμαι. Μέχρι το Γενάρη θα πάμε με 15-16 παίκτες και από εκεί και πέρα θα γίνουν προσθήκες και θα γίνουμε ακόμα πιο ανταγωνιστικοί. Το στοίχημά μας είναι να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε αγωνιστικά και βαθμολογικά ως τότε.
Μας δίνει τεράστια ώθηση το Κύπελλο. Ήταν ερωτηματικό το πως θα παρουσιαστούμε στο ματς με την Καλαμαριά. Είχαμε 11 παιδιά και μόλις 2 αλλαγές. Η εικόνα του να είσαι ανταγωνιστικός απέναντι σε ομάδα με εμπειρία και να παίξεις την πρόκριση στις λεπτομέρειες, είναι αυτό που σε κάνει να χαμογελάς. Ήμασταν καλύτεροι, όπως είπα και αυτό αποτελεί ψυχολογική ανάταση για τη συνέχεια. Ήταν το πρώτο παιχνίδι της χρονιάς. Εχουμε μπροστά μας χρόνο ως τη σέντρα και θα διαχειριστούμε αυτό το διάστημα με διπλές προπονήσεις και φιλικα. Αυτά τα φιλόδοξα και ταλαντούχα παιδιά που έχω με κάνουν να αισιοδοξώ».
Ύστερα από τη θητεία σας στο πλευρό του Μιχάλη Γρηγορίου, είστε και πάλι πρώτος προπονητής.
«Ναι το πήγα λίγο αντίστροφα εγώ. Ξεκίνησα ως πρώτος προπονητής σε ομάδες της Γ’ Εθνικής σε ιστορικές ομάδες όπως η Προοδευτική, ο Φωστήρας, η Ρόδος… Ηταν ευλογία να είμαι συνεργάτης του Γρηγορίου. Αυτοί οι 16 μήνες ήταν ένα σχολείο απ’ όλες τις πλευρές – και προπονητικά.
Προπονητικά ο καθένας βάζει τη δική του σφραγίδα. Είδα πώς είναι να διαχειρίζεσαι ονόματα μεγάλα που δεν παίζουν. Είχα την τύχη να είμαι με έναν άνθρωπο που τον θεωρώ τον κορυφαίο Έλληνα προπονητή και για 16 μήνες έζησα πολλά. Με τους Γεωργιάδη και Μπολοβίνη συνθέσαμε ένα πολύ καλό και έμπειρο γκρουπ συνεργατών.
Ωστόσο, ο ρόλος του βοηθού με δυσκόλευε. Είναι τέτοια η προσωπικότητά μου, που το μόνο που θέλω είναι να βγαίνω μπροστά και να παίρνω αποφάσεις. Πραγματικά ήταν μια εμπειρία που με έκανε να κερδίσω πολλά από μια ομάδα που έχει εδραιωθεί στη Super League. Θα είχα φύγει πιο γρήγορα. Κατάλαβα ότι από την 5η μέρα ότι δεν μου ταιριάζει αυτός ο ρόλος αλλά λόγω του Μιχάλη Γρηγορίου έμεινα. Μου βγήκε σε καλό και το βλέπω τώρα που ανέλαβα τον Διαγόρα. Είναι μια πρόκληση η Super League 2. Πιστεύω ότι θα είμαστε ανταγωνιστικοί. Στόχος μας είναι να σωθεί η ομάδα και του χρόνου να μιλάμε από διαφορετική βάση και ως Διαγόρας και ως οργανισμός».