H χθεσινοβραδινή Γενική Συνέλευση της Αχαϊκής, που δεν έγινε ποτέ, έδειξε όλη τη γύμνια του συλλόγου και την αδιαφορία της τοπικής κοινωνίας για μία ομάδα που έχει προσφέρει πολλά στην περιοχή.
Έδειξε επίσης με τον καλύτερο τρόπο, ότι δεν υπάρχουν δράκοι που πολεμούν την Αχαϊκή με σκοπό να της δημιουργήσουν προβλήματα, αλλά ότι οι ευθύνες για το κατάντημα της ομάδας είναι εσωτερικές. Πάντα ήταν.
Είναι κατάντημα να παρουσιάζονται έξι άτομα χθες στην αίθουσα. Τουλάχιστον, στις προηγούμενες ΓΣ υπήρχαν 15-20 άνθρωποι που από αγάπη ή από συνήθεια έδιναν το «παρών».
Αλλά τώρα; Έξι άτομα; Πρόκειται για πλήρης απαξίωση της Αχαϊκής. Είναι ωραίο να μιλάμε για την ιστορία και τα κατορθώματα των προηγούμενων ετών. Είναι ωραίο να φταίνε πάντα οι άλλοι για ό,τι γίνεται εκτός από τους «κιτρινόμαυρους», αλλά που είναι αυτοί που λένε ότι αγαπούν την ομάδα;
Όχι να αναλάβουν, αλλά να μπουν μπροστά και να πάρουν πρωτοβουλίες. Να πουν, «κύριοι δεν μας φταίει κανείς. Εμείς βγάλαμε τα μάτια μας, εμείς πρέπει να ξαναβρούμε το δρόμο μας».
Δυστυχώς, ούτε αυτοί υπάρχουν πια. Προφανώς, από τη στιγμή που η Αχαϊκή θα αγωνιστεί στο πρωτάθλημα της Α’ Κατηγορίας, όλο και κάποια λύση θα βρεθεί, όμως η εικόνα που υπάρχει τώρα είναι απογοητευτική.
Ηταν μαθηματικά βέβαιο ότι εκεί θα καταντούσε η ομάδα, διότι ποτέ δεν ήταν όλοι μια γροθιά. Ο καθένας κοίταζε τα μικροσυμφέροντά του, κυριαρχούσαν οι αντιπαλότητες της πλάκας από το παρελθόν και τα παιδιαρίσματα κάθε χρόνο.
Επειδή υπάρχει η Αχαϊκή γνωρίζουν μέχρι την Ξάνθη την Κάτω Αχαΐα. Κι όμως, αντί να την έχουν ψηλά όλοι στην περιοχή, την απαξίωσαν εντελώς. Κι αυτοί οι λίγοι σοβαροί που βρέθηκαν και θέλησαν να προσφέρουν, τους πέταξαν έξω με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο.
Πηγή: pelop