ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Ο Γενικός Διευθυντής της ΠΑΕ Γιούχτας Γιώργος Τουτζάρης φιλοξενήθηκε στο Crete2day σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης για την πρώτη φετινή παρουσία της ομάδας των Αρχανών στη Super League 2.
Αναλυτικά:
Για την πρόκληση του Γιούχτα:
«Εξελίσσεται ομαλά. Δεν έχει πολλά σκαμπανεβάσματα. Είναι ακριβώς αυτό που περίμενα, αν και βάσει της εικόνας που παρουσιάζει η ομάδα θα έπρεπε να είναι ψηλότερα στη βαθμολογία Δεν παραπονιέμαι όμως, και ελπίζω ότι στην πορεία η εξέλιξη της ομάδας θα είναι μεγαλύτερη. Στο τέλος πιστεύω ότι θα καταφέρουμε να πανηγυρίσουμε την παραμονή»
Για το ξεκίνημα της προσπάθειας που έγινε το προηγούμενο καλοκαίρι:
«Ήταν δύσκολο ξεκίνημα. Ήμασταν τυχεροί που τελειώσαμε γρήγορα στη σύσταση της ΠΑΕ. Ήταν επίπονη διαδικασία, αλλά είχαμε καλούς συνεργάτες. Τους ανθρώπους που προϋπήρχαν στο Γιούχτα, και τους ανθρώπους που ήταν στα νομικά και φοροτεχνικά επιτελεία της ομάδας. Όλα έγιναν γρήγορα. Για να γίνει αυτό πέρα από τη γνώση χρειάζεται και χρήμα. Ο Γιούχτας όμως ήταν έτοιμος»
Για τη φιλοσοφία της ομάδας:
«Η φιλοσοφία θα αρχίσει να χτίζεται σιγά – σιγά. Η διαδικασία είναι γνωστή. Πρέπει να πάμε βήμα – βήμα για να δείξουμε στον κόσμο ότι είμαστε μια υγιής ομάδα που θέλει να παίξει ποδόσφαιρο. Ασχολούμαστε μόνο με αυτό, και με το πώς θα διαμορφώσουμε το κατάλληλο περιβάλλον για να γίνει ο Γιούχτας «πόλος έλξης» ικανών ποδοσφαιριστών και να μπορεί να ανεβάζει το επίπεδο κάθε χρόνο. Αυτό θέλει η διοίκηση, και οι άνθρωποι που χρηματοδοτούν την ομάδα.
Θέλουμε να παίζουμε ωραίο ποδόσφαιρο. Να παράγουμε θέαμα, και ο κόσμος να περνάει καλά. Να είναι χαρούμενοι αυτοί που βάζουν τα χρήματα τους.
Θέλουμε να πάμε όσο το δυνατόν ψηλότερα»
Για την απόφαση του να έρθει στο Γιούχτα:
«Παρά το ότι προερχόμουν από μια χρονιά στην Κηφισιά με την ομάδα να έχει στεφθεί πρωταθλήτρια κερδίζοντας την άνοδο στη Super League, δεν φοβήθηκα να έρθω σε μια ομάδα που είχε μόλις κερδίσει την άνοδο στην κατηγορία.
Μου αρέσουν οι προκλήσεις. Το ίδιο είχε γίνει και στον Εργοτέλη. Και εκεί υπήρξε ένα «πρότζεκτ» που έτρεξε για αρκετά χρόνια. Το ίδιο θέλω να κάνω και στο Γιούχτα.
Η Κρήτη είναι σαν σπίτι μου. Με χαροποιεί ιδιαίτερα που βρίσκομαι εδώ»
Για την περυσινή εμπειρία της Κηφισιάς:
«Ήταν εντελώς διαφορετικό κομμάτι από αυτό του Εργοτέλη. Από την πρώτη στιγμή ο στόχος που είχε τεθεί ήταν η άνοδος, παρά το ότι δεν ήμασταν το πρώτο φαβορί καθώς είχαμε να αντιμετωπίσουμε εμπειρότερες ομάδες. Δημιουργήθηκε ένα πολύ καλό σύνολο, με μια καλή διοίκηση που ήταν συνεπής σε οικονομικό επίπεδο. Υπήρχε πίεση, αντίθετες απόψεις, όμως η άνοδος στο τέλος άφησε ένα γλυκό συναίσθημα επιτυχίας».
Για το πρόβλημα του γηπέδου που αντιμετωπίζει ο Γιούχτας:
«Είναι ένα δύσκολο κομμάτι που έχουμε διαχειριστεί αρκετά καλά. Είμαστε αήττητοι εντός Κρήτης.
Θα είναι ένα κόσμημα για όλο το Ηράκλειο το γήπεδο των Αρχανών όταν ολοκληρωθούν οι εργασίες που γίνονται.
Τώρα θα αρχίσει να στρώνεται ο χλοοτάπητας. Σε 20 μέρες ανάλογα και με τον καιρό θα μπορέσουμε να παίξουμε εκεί. Αν όχι απέναντι στην Καλλιθέα, τότε απέναντι στο Αιγάλεω»
Για τα χαρακτηριστικά της ομάδας του Γιούχτα:
«Ο Γιούχτας είναι ομάδα που βασίζεται στην πολύ καλή φυσική κατάσταση, στο τρέξιμο και την πίεση. Προσπαθούμε να παίξουμε με τη μπάλα κάτω και να έχουμε μια διαδικασία «χτισίματος» επιθέσεων όταν μας το επιτρέπει και ο αγωνιστικός χώρος.
Τα περισσότερα παιδιά τα ήξερα από προηγούμενες συνεργασίες, και 16 – 17 είναι από την Κρήτη. Ήταν και αυτός ένας στόχος που είχε τεθεί από τη διοίκηση.
Είμαστε μια «συμπαγής» και γρήγορη ομάδα.
Στα παιχνίδια που δώσαμε απέναντι στις τρεις ισχυρότερες ομάδες της κατηγορίας είχαμε ισάριθμες ισοπαλίες. Αυτό μας δίνει το δικαίωμα να λέμε ότι μπορούμε να τους κοιτάξουμε στα μάτια. Ο χρόνος κυλάει υπέρ μας. Όσο προχωράει ο καιρός η ομάδα θα «δένει» περισσότερο. Αν μας βοηθήσουν και τα αποτελέσματα θα μπορέσουμε να βγάλουμε πολλά από τα στοιχεία που ακόμα δεν έχουμε δείξει»
Για τον έως τώρα απολογισμό στις 13 αγωνιστικές:
«Αγωνιστικά είμαι αρκετά ευχαριστημένος. Η προετοιμασία μας έγινε μέσα από τα επίσημα παιχνίδια, γιατί για πρώτη φορά το πρωτάθλημα ξεκίνησε στην ώρα του. Παίξαμε μόνο δύο φιλικά παιχνίδια. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα, και το μοντάρισμα της ομάδας έγινε μέσα από τα επίσημα παιχνίδια. Βοήθησε βέβαια το γεγονός ότι στην ομάδα υπήρχαν 11 παιδιά από πέρυσι.
Βαθμολογικά δεν είμαι ευχαριστημένος. Βάσει απόδοσης ο Γιούχτας θα μπορούσε να έχει 3 – 4 ακόμα βαθμούς αλλά αυτό είναι μέσα στο ποδόσφαιρο. Στο τέλος η «φύση» του αθλήματος αποκαθιστά τα πράγματα»
Για την ομάδα των Χανίων που στοχεύει στην άνοδο για πρώτη φορά στη Super League:
«Είναι πολύ καλή ομάδα. Γνωρίζω αρκετούς ανθρώπους εκεί, πρώην συνεργάτες και πολύ καλούς φίλους. Ο κόουτς Γιάννης Ταουσιάνης, ο Σταύρος Λαμπράκης, τα παιδιά που είναι στο «σταφ» και αρκετοί ποδοσφαιριστές που ήταν στον Εργοτέλη.
Παίζει πολύ καλό ποδόσφαιρο, και φαινόταν από πέρυσι ότι θα πρωταγωνιστήσει. Έχει πολλές πιθανότητες να «πάει την κούρσα» ως το τέλος. Από κει και πέρα δεν ξέρω αν καταφέρει το μεγάλο στόχο της πόλης, του κ. Ροκάκη που «τρέχει» την ομάδα χρόνια, και του κ. Βρέντζου που βρίσκεται από πέρυσι. Εύχομαι και ελπίζω να καταφέρει την άνοδο»
Για το κλίμα στην ομάδα του Γιούχτα:
«Είναι μια χαρά. Προσπαθούμε να λειτουργήσουμε οικογενειακά σε ένα πιο χαλαρό στιλ για να μπούμε σε πιο δύσκολες διαδικασίες.
Προσπαθούμε να έχουμε καλές σχέσεις και να καταλαβαινόμαστε, ούτως ώστε όταν κάποιος δεν καταλαβαίνει να μπορούμε όμορφα και ωραία να τον επαναφέρουμε, για να λειτουργεί αρμονικά το σύστημα της ομάδας»
Για τα περιθώρια βελτίωσης:
«Όταν μια ομάδα δουλεύει και δεν αλλάζει πολλά πράγματα συνέχεια, δεν μπορεί παρά να βελτιώνεται. Ο Γιούχτας μπορεί να μην έχει μεγάλο ρόστερ, αλλά τα νεαρά παιδιά ανταπεξέρχονται και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα»
Για τη μεταγραφική δραστηριότητα της ομάδας:
«Θέλουμε αν έρθει κάποιος ποδοσφαιριστής να είναι σε θέση να μας βοηθήσει άμεσα. Δεν μου αρέσει να δουλεύω με μεγάλα ρόστερ, γιατί δημιουργούνται προβλήματα. Ειδικά όταν δεν υπάρχουν πολλά παιχνίδια ένα μεγάλο ρόστερ δεν προσφέρει πολλά πράγματα. Προτιμώ να είμαστε λιγότεροι και να υπάρχει συσπείρωση παρά να έχουμε πολλούς δυσαρεστημένους παίκτες. Επιλέγουμε να είμαστε κοντά ο ένας με τον άλλο, παρά να υπάρχει συναισθηματική απόσταση.
Όσοι ποδοσφαιριστές φύγουν, τόσοι θα έρθουν στην ομάδα.
Η πρώτη μας μεταγραφή είναι ο δανεισμός του Λώλη από τα Γιάννινα. Ένα παιδί με καλό βιογραφικό, που έχει αρκετές συμμετοχές στη Super League 1. Φέτος δεν είχε μεγάλο χρόνο συμμετοχής και τον πείσαμε να έρθει για να μας βοηθήσει.
Η αγορά είναι ανοιχτή, αν προκύψει κάτι που πιστεύουμε ότι θα μας βοηθήσει δεν έχουμε πρόβλημα να κάνουμε προσθαφαιρέσεις. Μπορεί να έρθουν ακόμα ένας ή δύο ποδοσφαιριστές.
Φέτος η χρονιά στη Super League 2 με το «κόψιμο» των βαθμών στα δύο, μου θυμίζει τη regular season και τα play – off του ΝΒΑ.
Σαν σύστημα είναι λίγο τρελό. Ευνοεί αυτούς που βρίσκονται πιο χαμηλά. Για αυτούς που προχωράνε και είναι ψηλότερα είναι άδικο»
Για το επίπεδο οργάνωσης της ομάδας:
«Το μόνο που μας λείπει είναι οι εγκαταστάσεις. Μετράμε αντίστροφα όμως για να «μπούμε» στο γήπεδο μας.
Μετά θα ψάξουμε να βρούμε χώρο για τις προπονήσεις. Μια επιλογή μας είναι το βοηθητικό του Παγκρητίου, και λογικά θα πάμε εκεί. Μια δεύτερη επιλογή είναι το ΒΑΚ, αν μπορεί να μας φιλοξενήσει ο ΟΦΗ όμως αυτό θα δημιουργήσει δυσκολίες στην καθημερινότητα μας»
Για τη σημασία της παραμονής στην κατηγορία:
«Για όλες τις ομάδες είναι σημαντική η παραμονή. Μετά από μία δύσκολη τριετία που πέρασε η κατηγορία με την μείωση των εσόδων στο ελάχιστο, η επόμενη χρονιά θα είναι διαφορετική προς το καλύτερο και σε ότι έχει να κάνει με το τηλεοπτικό συμβόλαιο και στη χρηματοδότηση από το στοίχημα. Έτσι θα μπουν οι οικονομικές βάσεις για να δημιουργηθεί ένα πρωτάθλημα με ανεβασμένο επίπεδο που θα προσελκύσει θεατές και χορηγούς»
Για το αν υπάρχει πίεση στην ομάδα:
«Σαφώς και υπάρχει. Είναι όμως δημιουργική και μας βοηθάει να γινόμαστε καλύτεροι. Οι άνθρωποι που απαρτίζουν την ομάδα την αγαπάνε υπερβολικά.
Δεν είναι μυστικό ποιοι άνθρωποι βοηθάνε. Θα σταθώ στον Σταύρο Αρναουτάκη όχι όμως ως Περιφερειάρχη αλλά ως οπαδό του Γιούχτα. Έχει παθολογική αγάπη για την ομάδα. Μάς συμπαραστέκεται και μάς βοηθάει παντού.
Ο πρόεδρος μας κ. Ασμαργιαννάκης είναι νέος παράγοντας στο χώρο, και έχει μεγάλες φιλοδοξίες. Προσπαθεί να μπει στο χώρο του ποδοσφαίρου από την καλή πλευρά. Είναι και αυτός δίπλα μας συνέχεια για να μη μας λείψει κάτι. Βάζει και αυτός τα χρήματα του μαζί με αρκετούς ανθρώπους οι οποίοι κρατάνε την ανωνυμία τους και βοηθάνε ώστε να έχουμε τα πάντα.
Υπάρχουν και οι άνθρωποι που είναι η καθημερινότητα μου. Ο Στράτος Κοτζαμάνης και ο Νίκος Ιερωνυμάκης με έχουν βοηθήσει πολύ και είναι πάντα δίπλα μου για να λύνουμε τα προβλήματα»
Για το ποιο στοιχείο θα μετρήσει περισσότερο στη συνέχεια στην προσπάθεια για παραμονή:
«Οι ομάδες που θα έχουν τους λιγότερους κλυδωνισμούς και τη μεγαλύτερη ηρεμία, έχοντας βέβαια και οικονομική συνέπεια θα καταφέρουν να κερδίσουν το στόχο της παραμονής»
Για τους προσωπικούς στόχους:
«Προσωπικός στόχος είναι να δω το Γιούχτα να γίνεται γνωστός στην Ελλάδα.
Είναι από τα πιο δύσκολα «πρότζεκτ» που έχω αναλάβει. Ο Εργοτέλης είχε ένα «background». Τον γνώριζαν.
Η Κηφισιά ήταν επίσης ένα δύσκολο «πρότζεκτ», αλλά ήταν μια ομάδα που ήταν στην Αθήνα και αυτές έχουν περισσότερο το «know how» για να προχωρήσουν.
Όταν είπα σε κοντινούς μου ανθρώπους ότι θα πάω στο Γιούχτα δεν μπορούσαν να προφέρουν καν σωστά το όνομα του σωματείου. Και στα συμβούλια δεν τον γνώριζαν. Το ότι γίνεται γνωστό το όνομα με βάση την εικόνα της ομάδας στη Λίγκα, και της οικονομικής μας συνέπειας, είναι πολύ καλό και αυτό οφείλεται στη γενικότερη λειτουργία μας»
Για τον Εργοτέλη:
«Είναι μια στενάχωρη κατάσταση. Δεν έχω πάει να δω την ομάδα, και δεν θέλω να το σχολιάσω αυτό.
Οι πιτσιρικάδες που παίζουν τώρα, όταν ήμουν στην ομάδα ήταν 14 – 15 ετών, και τώρα καλούνται να βγάλουν τα «κάστανα από τη φωτιά».
Πέρυσι είχα δει τα παιδιά στον ημιτελικό της Μικτής ΕΠΣΗ που είχε γίνει στην Αθήνα. Είδα πολλά «Εργοτελάκια» και χάρηκα. Πιστεύω ότι αυτά τα παιδιά είναι το μέλλον όχι μόνο του Εργοτέλη αλλά και του ελληνικού ποδοσφαίρου. Είμαι σίγουρος ότι σύντομα θα τα δούμε να παίζουνε σε επαγγελματικές ομάδες.
Πολλές φορές είναι θέμα υποχρεώσεων, αλλά ακόμα και αν δεν υπάρχουν αυτές δεν είμαι έτοιμος να πάω στο «Μαρτινένγκο» για να δω παιχνίδια. Έχω πολλούς φίλους, έχω και πολλούς μη – φίλους εκεί. Ο καθένας έχει τη δική του άποψη για ότι έχει γίνει.
Ξέρω ότι όσο καιρό ήμουν στον Εργοτέλη προσπάθησα μέχρι εκεί που δεν πάει, για να βοηθήσω. Δεν είμαι αυτός που χρηματοδοτεί την ομάδα. Ο κ. Σάμι έχει βάλει κοντά στα 2,5 εκ. ευρώ σε δύο χρόνια. Το ποσό αυτό δεν έφτασε, για αυτό και δημιουργήθηκαν κάποια χρέη τα οποία όμως τα πληρώνει. Ο κ. Σάμι πληρώνει τα χρέη του στο Δημόσιο. Ο Εργοτέλης έχει φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα.
Το ότι δεν συνέχισε η ομάδα σε εθνική κατηγορία οφείλεται στην προσφυγή που είχε κάνει ο Λεάλ στη FIFA για 80.000 ευρώ. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα που δεν άφησε τον Εργοτέλη να προχωρήσει.
Τα πράγματα δεν έχουν εξελιχθεί καλά. Κάποιοι άνθρωποι που μπορούσαν να προσφέρουν τραβήχτηκαν για τους δικούς τους λόγους μακριά, και δεν θέλουν να συνεισφέρουν.
Αυτή τη στιγμή ο σύλλογος είναι σε ένα δύσκολο μονοπάτι και θα χρειαστεί υπομονή και χρήματα για να ανέβει σε παραπάνω κατηγορίες.
Πριν έρθει ο κ. Σάμι ο Εργοτέλης ήταν πάλι στο «χείλος του γκρεμού». Εμφανίστηκε δύο ημέρες πριν δηλωθεί η ομάδα στη Γ’ Εθνική. Αν δεν ήταν αυτός η ομάδα θα ήταν πάλι στην ίδια κατάσταση.
Με τον κ. Σάμι έχω σταματήσει την επικοινωνία από τον Φεβρουάριο της χρονιάς που αποχώρησα, γιατί είχα διαφωνήσει με την τακτική του.
Η δύναμη του Εργοτέλη είναι το «Μαρτινένγκο». Όταν θα πραγματοποιηθεί η προγραμματισμένη ανακαίνιση του θα είναι κίνητρο για οποιονδήποτε θέλει να ασχοληθεί διοικητικά με το σωματείο. Όταν μια ομάδα έχει στην Ακαδημία 400 παιδιά, με λίγη προσπάθεια το μέλλον είναι ευοίωνο»
