Φιλίππου: Η Δόξα χρειάζεται την ταυτότητα και την αίγλη του παρελθόντος

Ο προπονητής της Δόξας Δράμας Σπύρος Φιλίππου μίλησε για την παραμονή της ομάδας του στη Γ’ Εθνική, τις δυσκολίες που αυτή πέρασε καθόλη τη χρονιά, αλλά και για τον κόσμο των «μαυραετών».

Η Δόξα Δράμας πέρασε την φετινή σεζόν μέσα από συμπληγάδες, ωστόσο κατάφερε έστω και την τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος της Γ’ Εθνικής στον εκτός έδρας αγώνα με τον Εθνικό Σοχού (2-2) να εξασφαλίσει την παραμονή της στην κατηγορία.

Ο τεχνικός των «μαυραετών Σπύρος Φιλίππου μίλησε στο SDNA για την παραμονή της ομάδας, που επήλθε μέσα από αρκετές δυσκολίες που ξεκίνησαν από το περασμένο καλοκαίρι, το πείσμα που έδειξαν οι παίκτες του και ο ίδιος και κατάφεραν αυτό τον άθλο, αλλά και για το τι θα πρέπει να γίνει προκειμένου οι Δραμινοί να ξαναβρούν την χαμένη αίγλη του παρελθόντος και να επιστρέψουν στoν δρόμο των επιτυχιών.

Τέλος καλό όλα καλά για την Δόξα Δράμας, η οποία έστω και στο τέλος κατάφερε να εξασφαλίσει την παραμονή της στην κατηγορία. Τι γεύση σας αφήνει αυτή η χρονιά;

«Σίγουρα ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά για όλους μας, οι οποίοι εμπλεκόμαστε με την Δόξα Δράμας από το καλοκαίρι. Έχει γίνει μια προσπάθεια στο ξεκίνημα, για να στηθεί μια ομάδα για την Super League 2. Δυστυχώς εξωαγωνιστικοί λόγοι ανάγκασαν την ομάδα να πέσει κατηγορία, με αποτέλεσμα, να αλλάξει όλο το ρόστερ, μέσα σε μια νύχτα ουσιαστικά. Καταφέραμε και στήσαμε μια ομάδα, σε μια βδομάδα για να παίξει στο πρωτάθλημα της Γ΄Εθνικής, από παιδιά που δεν είχαν την εμπειρία. Είχαν ταλέντο, αλλά ήταν η πρώτη φορά ουσιαστικά, που θα έπαιζαν σε αντρικό πρωτάθλημα.

Τα Χριστούγεννα η ομάδα, ουσιαστικά ταλαιπωρήθηκε πάλι, γιατί είχαμε αλλαγή στα διοικητικά και καταλαβαίνετε όταν έρχονται νέοι άνθρωποι υπάρχουν πολλές ανακατατάξεις. Ευτυχώς αυτό λειτούργησε ευεργετικά, γιατί λύθηκαν αρκετά προβλήματα. Παρέμεινε η ομάδα ως έχει και έγιναν και 4-5 προσθήκες, οι οποίες βοήθησαν στη συνέχεια. Νομίζω ότι όλα τα συναισθήματα, που έζησε αυτή η ομάδα και περισσότερο οι ποδοσφαιριστές φάνηκαν στο τελευταίο ματς, όπου είναι ουσιαστικά όλη μας η χρονιά. Στο 90΄μέσα είχαμε την σωτηρία στα χέρια μας, για ένα χρονικό διάστημα, η ομάδα έχανε και έπεφτε κατηγορία και κατάφερε να σηκωθεί και πάλι και να σώσει την κατηγορία».

Η Δόξα αν και αρχικά προετοιμαζόταν την φετινή σεζόν να αγωνιστεί στην Super League 2 πήρε μέρος τελικά στη Γ΄Εθνική. Αυτή η εξέλιξη… πόσο επηρέασε την ομάδα, κατά την διάρκεια της σεζόν;

«Σίγουρα ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα αυτό που έγινε κάτι που ειδικά φάνηκε στο ξεκίνημα, γιατί καταλαβαίνετε ποδοσφαιρικά αν μια ομάδα προετοιμάζεται με 20 διαφορετικούς παίκτες, για ένα διαφορετικό πρωτάθλημα σίγουρα είναι πολύ δύσκολο, να πρέπει να χτιστεί σε μια εβδομάδα, για να παρουσιάσει ένα διαφορετικό πρόσωπο, σε ένα διαφορετικό τύπου πρωτάθλημα. Ήταν καθοριστικός παράγοντας, για τον οποίο ταλαιπωρήθηκε όλο αυτό το χρονικό διάστημα η ομάδα αγωνιστικά».

Όταν ξεκινούσε το πρωτάθλημα της Γ΄Εθνικής και με δεδομένο ότι μπαίνατε σ΄αυτό τον όμιλο που μπήκατε ποιος ήταν ο στόχος της ομάδας…;

«Ο μόνος στόχος που θα μπορούσαμε να θέσουμε εκείνη τη χρονική στιγμή και με τον τρόπο, που χτίστηκε εκείνη η ομάδα ήταν να πηγαίνουμε κάθε Κυριακή και να κερδίζουμε. Τίποτα άλλο δεν μπορούσαμε να προγραμματίσουμε γιατί ήταν κάτι άμεσο, κάτι πολύ «βίαιο» που έγινε. Από εκεί και πέρα θέλαμε να αξιοποιήσουμε το δραμινό έμψυχο υλικό, με τα παιδιά που προερχόντουσαν από τα τμήματα υποδομής και βέβαια να φτάσει η ομάδα όσο το δυνατόν ψηλότερα σε βαθμολογική θέση. Νομίζω ότι εν μέρει πετύχαμε γιατί σίγουρα πήραν χρόνο συμμετοχής και πρωταγωνιστικό ρόλο παιδιά νεαρά και από τα τμήματα υποδομής . Για κάποιους ίσως η βαθμολογική θέση δεν είναι η καλύτερη, αλλά με βάση τις συνθήκες, για εμένα ο στόχος επετεύχθη».

Πριν από το ματς με τον Εθνικό Σοχού και με δεδομένο ότι αυτό ήταν «τελικός», όσον αφορά την παραμονή πως ήταν το κλίμα στην ομάδα;

«Κοιτάξτε να δείτε η αλήθεια είναι ότι πρέπει να είναι παγκόσμια πρωτοτυπία. Προετοιμαστήκαμε τρεις φορές για το ίδιο παιχνίδι, με τις απανωτές αναβολές από την ΕΠΟ. Υπήρχε σίγουρα μεγάλη πίεση, γιατί το βάρος της φανέλας είναι μεγάλο. Από εκεί και πέρα, όλοι στο αγωνιστικό τμήμα και κυρίως οι ποδοσφαιριστές έδειξαν πολύ σοβαρό πρόσωπο και αποφασιστικότητα, κάτι που φάνηκε στον αγωνιστικό χώρο. Υπήρχε αγωνία είναι γεγονός, αλλά υπήρχε και εμπιστοσύνη στις δυνατότητες της ομάδας, ότι μέσα στον αγωνιστικό χώρο, θα καταφέρει να κερδίσει αυτό που έπρεπε».

Όταν το ματς ήταν στο 2-1 εκεί φοβηθήκατε ότι αν υποβιβαστεί η ομάδα, πως θα αντιμετωπίσετε μετά την κατάσταση;

«Αυτή η σκέψη υπήρχε πριν και σίγουρα θα υπήρχε και μετά. Κατά τη ροή του αγώνα, όποιος έχει παίξει ποδόσφαιρο ή έχει καθίσει στον πάγκο να την καθοδηγήσει ξέρει ότι δεν περνάνε τέτοιες σκέψεις εκείνη τη στιγμή. Το μόνο που σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή είναι να σηκώσω τους ποδοσφαιριστές μου, γιατί η αλήθεια είναι ότι έβλεπα μέσα στο χώρο κατεβασμένα κεφάλια, να αλλάξω κάτι.

Αλλάξαμε σχηματισμό, έκανα 1-2 αλλαγές, να δώσω δηλαδή αυτό που μπορώ εκείνη τη στιγμή. Είναι δύσκολο στο ενενηντάλεπτο ένας προπονητής να επέμβει όταν υπάρχει η ένταση, η πίεση, φωνές είναι δύσκολο να συγκεντρώσεις τους ποδοσφαιριστές σου. Μόνο αυτό προσπάθησα να κάνω το να μεταδώσω την πίστη μου και νομίζω ότι τα καταφέραμε γιατί μετά το 2-1 αποκτήσαμε άμεσα τον έλεγχο με την κατοχή της μπάλας.

Δημιουργήσαμε συνθήκες για γκολ. Κάναμε το 2-2 και είμαι πεπεισμένος, ότι αν δεν υπήρχε αυτή η ατμόσφαιρα, γιατί όταν παίζεις ένα παιχνίδι και εξαρτάσαι και από ένα άλλο αποτέλεσμα δεν ρισκάρεις κιόλας και όταν μαθεύτηκε ότι το σκορ στο παιχνίδι του Πανδραμαϊκού με τον Νέστο έγινε 4-3 και 5-3 , τότε κάπου και οι δύο ομάδες συμβιβάστηκαν με αυτό που ήταν συμφέρον και για τους δύο. Είναι θεμιτό αυτό και είναι και ανθρώπινο. Εγώ είμαι πεπεισμένος, ότι αν χρειαζόταν να κάνουμε και τρίτο γκολ, θα το βάζαμε με αυτή την ορμή που είχαν οι ποδοσφαιριστές μου και την αποφασιστικότητα».

Μετά το τέλος του αγώνα με τον Εθνικό Σοχού, να υποθέσω ότι υπήρχε ένα κλίμα ανακούφισης…;

«Μετά το παιχνίδι με τον Εθνικό Σοχού, επειδή επιτεύχθηκε ο στόχος υπήρχε ένα κλίμα ικανοποίησης και ναι και ανακούφισης. Είναι λογικό, γιατί η πίεση που δέχτηκε αυτή η ομάδα, σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες της κατηγορίας, που είχαν τον ίδιο στόχο ήταν πολύ – πολύ μεγαλύτερη. Και εσωτερικά και εξωτερικά. Οπότε είναι λογικό και όλη η ομάδα, παράγοντες, προπονητές, ποδοσφαιριστές και ειδικά οι ποδοσφαιριστές που έχουν και το νεαρό της ηλικίας, με όλο αυτό που πέρασαν να αισθανθούν όμορφα και να πανηγυρίσουν όχι την σωτηρία. Θεωρώ ότι όλοι μας δεν πανηγυρίσαμε την σωτηρία. Πανηγυρίσαμε ότι είχαμε τη δύναμη, να αντέξουμε όλο αυτό το διάστημα και κατορθώσαμε να σωθεί η Δόξα και να είναι του χρόνου πάλι σε εθνική κατηγορία. Σαν αποτέλεσμα δεν είναι επιτυχία, για το μέγεθος της Δόξας, αλλά για αυτή τη Δόξα των τελευταίων χρόνων είναι επιτυχία».

Από τα μέσα Φεβρουαρίου κι έπειτα η Δόξα Δράμας κατέγραψε στο ενεργητικό της, μόλις 2 νίκες. Πιστεύετε πως αν η ομάδα είχε πάρει κάποια από αυτά τα ματς, θα είχε αποφύγει τις περιπέτειες σχετικά με την παραμονή της;

«Ναι είχαμε πολλές ισοπαλίες. Είναι η μοναδική αήττητη ομάδα στον δεύτερο γύρο, με πολλές ισοπαλίες βέβαια. Αυτές οι ισοπαλίες έχουν έρθει για μη αγωνιστικούς λόγους. Να ξέρεις ότι και στο πρώτο και στο τελευταίο παιχνίδι φάνηκε τι θα αντιμετωπίζαμε. Σ΄ένα πρώτο μας μέσα στην έδρα μας, με δύο εύκολες αποβολές και σε ένα τελευταίο ματς, που παιζόντουσαν τα πάντα, με μία διαιτησία κατώτερη των απαιτήσεων, αλλά υπάρχει εικόνα και υπάρχουν μαρτυρίες. Πολλά περίεργα σφυρίγματα, ακυρωθέν γκολ πεντακάθαρο, εύκολο πέναλτι, κάρτες με το παραμικρό. Οι λόγοι, που ουσιαστικά η ομάδα έπαιξε την παραμονή στο τελευταίο αγώνα, για εμένα έτσι και για όσους έχουν γνώση στο πρωτάθλημα, δεν είναι αγωνιστικοί. Είναι εξωαγωνιστικοί. Από εκεί και πέρα είμαστε ευτυχείς, που οι ποδοσφαιριστές κατάφεραν να κερδίσουν κι αυτούς τους εξωγενείς παράγοντες…».

Το ότι η ομάδα εξαρτιόταν και από το αποτέλεσμα που θα έφερνε ο Πανδραμαϊκός ήταν κάτι που έκανε ακόμα πιο δύσκολο το έργο σας;

«Κοίτα να δεις αυτό για εμένα δεν είναι ορθή σκέψη. Ότι εμείς εξαρτιόμασταν από τον Πανδραμαϊκό. Αυτή η ομάδα της Δόξας πήρε περισσότερους βαθμούς, από τις υπόλοιπες πέντε ομάδες που έχουν πέσει και τώρα κάπου δηλαδή χάνουμε και την ουσία του ποδοσφαίρου. Εξυμνούμε μια φυσιολογική συμπεριφορά. Ο Πανδραμαϊκός είναι μια ομάδα, που την σέβομαι πάρα πολύ, γιατί έχω περάσει από αυτή. Έχει τη δική της ιστορία στο δραμινό ποδόσφαιρο και στην Ελλάδα.

Έκανε το αυτονόητο. Κέρδισε ένα παιχνίδι εντός έδρας, απέναντι σε μια ομάδα, που ήταν κατώτερη του. Εμείς είχαμε να αντιμετωπίσουμε τον Εθνικό Σοχού, που και αυτός είχε τον ίδιο στόχο με εμάς. Εννοώ ότι και αυτός έπαιζε την κατηγορία. Κάναμε την δική μας προσπάθεια. Κατάφεραν κάποιοι να μην κερδίσουμε το παιχνίδι, να μην πάρουν τους τρεις πόντους και να μείνουμε με τον βαθμό της ισοπαλίας Από εκεί και πέρα, με βάση αυτό, καλώς ο Πανδραμαϊκός για μας κέρδισε το παιχνίδι.

Δεν θέλω να σταθώ στην προσπάθεια του Πανδραμαϊκού, αλλά στην προσπάθεια των δικών μου ποδοσφαιριστών, γιατί αυτοί είναι που κέρδισαν τους 30 πόντους μέσα στον αγωνιστικό χώρο, με συνθήκες που άλλοι ποδοσφαιριστές και κάποια άλλη ομάδα δεν θα μπορούσε να είχε καταφέρει. Σε αυτό που λέω είμαι ξεκάθαρος, χωρίς να θέλω να ευλογήσω τα γένια μας. Αξίζουν σίγουρα συγχαρητήρια στον Πανδραμαϊκό, γιατί έπαιξε για να κερδίσει αλλά από εκεί και πέρα αξίζουν περισσότερα συγχαρητήρια στα παιδιά της Δόξας, που έβαλαν πλάτη όλη τη χρονιά…

Είναι μια ομάδα που οικονομικά ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ. Όμως αυτά τα παιδιά επέλεξαν να μείνουν στον σύλλογο. Να μην φύγουν την μεταγραφική περίοδο των Χριστουγέννων και με τις προσθήκες που έγιναν και με την προσπάθεια της νέας διοίκησης και όλων μας να σώσουμε την κατηγορία και να δώσουμε ελπίδα, σε αυτό τον σύλλογο. Γιατί άλλο να είναι η Δόξα στις εθνικές κατηγορίες και άλλο να ήταν στα τοπικά πρωταθλήματα. Τώρα υπάρχει ελπίδα να βρεθεί μια ασφαλής οικονομική κατάσταση και πάνω σε αυτή την ομάδα, να χτιστεί και να πρωταγωνιστήσει και την επόμενη χρονιά…».

Η χρονιά αυτή μπορεί να αποτελέσει ένα νέο ξεκίνημα για την Δόξα, προκειμένου στο μέλλον να επιστρέψει στα μεγάλα σαλόνια, απ΄όπου και απουσιάζει αρκετά χρόνια;

«Όταν η ομάδα έπεσε στη Γ΄ Εθνική λέγαμε ότι πιο κάτω δεν έχει. Μες στη χρονιά αποδείχτηκε ότι αν δεν γίνουν σωστά βήματα υπάρχει και πιο κάτω. Κάτι που θα είναι καταστροφικό, γιατί μια ομάδα να σηκώσει κεφάλι από τα τοπικά πρωταθλήματα, έτσι όπως έχει εξελιχτεί η άνοδος στις εθνικές κατηγορίες είναι δύσκολο και οι οικονομικοί πόροι. Αυτή τη χρονιά, η ομάδα ουσιαστικά έκανε πρωταθλητισμό. Ειδικά από ένα διάστημα και μετά. Έχει παίξει πολύ σημαντικά παιχνίδια. Παιχνίδια που χτίζουν νοοτροπίες. Έχει παιχνίδια που δυναμώνουν τους ποδοσφαιριστές και ειδικά αυτούς που βρίσκονται σε νεαρή ηλικία και νομίζω ότι θα πρέπει να αποτελέσει το έναυσμα, ούτως ώστε να έρθει η συσπείρωση στο νομό, γιατί το σημαντικότερο πρόβλημα είναι αυτό σ΄αυτή την ομάδα.

Με βάση αυτή την ομάδα και αυτούς τους ποδοσφαιριστές, με μικρό οικονομικό κόστος και όχι με οικονομικά μεγέθη του παρελθόντος, να δημιουργήσουμε μια ομάδα που του χρόνου, θα είναι ικανή να αλλάξει κατηγορία και να ανέβει η ομάδα στη Β΄ Εθνική, όπου από εκεί θα είναι πιο εύκολα τα πράγματα, γιατί τα οικονομικά δεδομένα είναι καλύτερα, σε σχέση με την Γ΄Εθνική. Για εμένα το πρόβλημα σε αυτή την ομάδα είναι η αντιμετώπιση, όχι μόνο από τους παράγοντες, αλλά και από όλο τον κόσμο.

Αυτοί οι παίκτες πληρώνουν λάθη του παρελθόντος κακώς . Αυτοί οι παίκτες βρέθηκαν έσωσαν την κατάσταση. Έδωσαν μια ελπίδα και αυτή την ελπίδα ο κόσμος, αντί να την πάρει και να την δημιουργήσει ένα νέο όραμα, ούτως ώστε να ξαναποκτήσει η Δόξα την ταυτότητα της. Γιατί κάπου στην πορεία την έχει χάσει την ταυτότητα της. Από τον απλό φίλαθλο, μέχρι τον διοικητικό παράγοντα και εννοείται ποδοσφαιριστές, προπονητές και όλοι όσοι ασχολούνται σε αυτό τον οργανισμό».

Λόγω των ανακατατάξεων που υπήρξαν το καλοκαίρι η ομάδα αναγκάστηκε να στηριχτεί σε αρκετούς νεαρούς παίκτες που προέρχονταν από τα τμήματα υποδομής της. Αυτό μπορούμε να πούμε ότι είναι ένα από τα κέρδη της χρονιάς…;

«Σίγουρα είναι ένα από τα κέρδη της χρονιάς. Γιατί αυτά τα παιδιά εξελίχθηκαν και αγωνιστικά, μετά από 2 χαμένα χρόνια. Όπως καταλαβαίνεις στα τμήματα υποδομής και στα τοπικά πρωταθλήματα δύο χρόνια με τον κορωνοϊό, δεν υπήρχε κανονική λειτουργία. Προπονήσεις, αγώνες κτλ. Οπότε εξελίχθηκαν και αγωνιστικά, αλλά εξελίχτηκαν και νοοτροπιακά και έχτισαν χαρακτήρα γιατί έζησαν παιχνίδια, τα οποία έκριναν κατηγορία. Και όχι μόνο 1 ή 2, αλλά αρκετά. Έπαιξαν πολλά παιχνίδια με το πιστόλι στον κρόταφο και κατάφεραν και ανταπεξήλθαν σε αυτά τα παιχνίδια. Το φετινό πείραμα ουσιαστικά να ξέρεις ότι είναι κάτι που στη Δράμα συζητιόταν τα τελευταία χρόνια πολύ.

Δηλαδή πάντα η Δόξα είχε τμήματα υποδομής, με αξιόλογα ταλέντα, που πολλά από αυτά τα ταλέντα επειδή δεν έβρισκαν στέγη στην ΠΑΕ έφευγαν σε γειτονικές ομάδες. Και πολλά ταλέντα του νομού, επειδή δεν λειτουργούσε καλά η ΠΑΕ πήγαιναν στην Ξάνθη, στα τμήματα υποδομής του ΠΑΟΚ έφευγαν στην Αθήνα σε διάφορες ομάδες και φέτος δόθηκε αυτή η ευκαιρία. Στο ξεκίνημα αυτά τα παιδιά, αντί να στηριχτούν από τη μάζα και όχι από τους λίγους, ενώ όλοι λέγαμε πότε θα παίξουν αυτά τα παιδιά δέχτηκαν ισχυρή κριτική.Όμως μέσα από τα παιχνίδια, από αυτό το σύνολο των παικτών έχει δημιουργηθεί ένα κράμα, το οποίο αν προσεχτεί του χρόνου και γίνουν κάποιες ποιοτικές προσθήκες, όχι πολλές μερικές ποιοτικές προσθήκες, τότε μπορεί να οδηγήσει αυτή τη Δόξα εκεί που όλοι ονειρεύονται…».

Στον προεδρικό θώκο της ομάδας βρίσκεται ο Δημήτρης Περσίδης. Πόσο σημαντικό είναι το γεγονός, ότι σε αυτή τη νέα προσπάθεια που γίνεται ηγείται ένας άνθρωπος, που έχει ασχοληθεί και στο παρελθόν με την Δόξα;

«Έχει περάσει ναι. Η παρουσία του Δημήτρη Περσίδη και όλης της διοίκησης, της διοίκησης Περσίδη έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο, γιατί έφερε ηρεμία στην ομάδα. Έλυσε προβλήματα και προσπάθησε να την προστατεύσει και εκτός αγωνιστικών χώρου. Προσπάθησε να κάνει μεταγραφικές ενισχύσεις και στην πορεία έδειξε ότι έχει εμπιστοσύνη και στο προπονητικό επιτελείο και σε αυτούς τους ποδοσφαιριστές. Κρατώντας την ίδια κατάσταση, μέχρι και την τελευταία αγωνιστική.

Νομίζω ότι έκαναν ένα καλό ξεκίνημα και αν καταφέρουν αυτοί οι άνθρωποι, με τον Δημήτρη τον Περσίδη και τους υπόλοιπους, να ασφαλίσουν οικονομικά την ομάδα και όταν λέω οικονομικά, εννοώ ένα μπάτζετ αξιόλογο και αξιοπρεπές για την ιστορία της Δόξας, ούτως ώστε να μπορέσει να πρωταγωνιστήσει και να πλαισιωθούν και από κάποιους άλλους παράγοντες, που θα ήθελαν να βοηθήσουν αυτή την προσπάθεια, τότε νομίζω ότι θα καταφέρουν να επιστρέψει η ομάδα εκεί που της αξίζει».

Θεωρείτε ότι η Δόξα κυνηγήθηκε στο φετινό πρωτάθλημα και ότι αυτός ήταν ο λόγος, που έφτασε σε αυτό το σημείο, να παλεύει για την παραμονή;

«Δεν είναι η δουλειά μου να κρίνω την διαιτησία και δεν το έχω κάνει εκτός από το τελευταίο παιχνίδι, όπου στην συνέντευξη Τύπου είπα δύο λόγια και αυτό, γιατί θεώρησα ότι έπρεπε να το κάνω για τους ποδοσφαιριστές μου, γιατί κι αυτοί είναι μέρος του παιχνιδιού και θα κάνουν λάθη. Αλλά κάποια λάθη που έγιναν ενάντια στην Δόξα, θα τα χαρακτήριζα λίγο περίεργα. Εγώ αυτό που θα πω είναι ότι στον πρώτο αγώνα, μέσα στην έδρα μας είχαμε δύο αποβολές και στο τελευταίο παιχνίδι είχαμε μια διαιτησία, που η εικόνα του βίντεο από μόνη της αποδεικνύει ποια ήταν και η συμπεριφορά του διαιτητή απέναντι σε εμάς.

Νομίζω ότι η διαιτησία φέτος, δεν σεβάστηκε σαν ομάδα την Δόξα. Δεν θα μιλήσω για ιστορία ή για το ποια ήταν η Δόξα και ποιες ήταν οι άλλες ομάδες. Αλλά δεν σεβάστηκε την προσπάθεια μιας ομάδας. Δεν ξέρω που οφείλεται αυτό. Δεν είναι δικιά μου δουλειά να ψάξω. Καλό θα είναι να διορθωθεί αυτή η κατάσταση, γιατί δυστυχώς στο ποδόσφαιρο δεν μετράει μόνο να έχεις μια καλή ομάδα, με καλούς ποδοσφαιριστές. Είναι πολύ – πολύ σημαντικό να έχεις και μια ίση μεταχείριση».

Σ΄όλο αυτό το δύσκολο διάστημα ποια ήταν η στάση του κόσμου. Ήταν δίπλα στην ομάδα ή απείχε;

«Δεν θα κρυφτώ πίσω από το δάχτυλο μου, θα πω ότι υπήρχαν λίγοι πιστοί φίλαθλοι δίπλα μας. Έγινε συγκινητική προσπάθεια στο τελευταίο παιχνίδι από τον κόσμο, γιατί ήταν δύσκολες και οι καιρικές συνθήκες. Στάθηκε στο πλάι μας, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό, όταν η ομάδα έμεινε πίσω στο σκορ. Βέβαια η ποσότητα των φιλάθλων, για το μέγεθος της Δόξας ήταν μικρό στο τελευταίο παιχνίδι. Σ΄ένα αντίστοιχο παιχνίδι που είχε γίνει πριν κάποια χρόνια για άνοδο από την Δ΄Εθνική αν θυμάμαι καλά στη Λάρισα ήταν 5.000 Δραμινοί στο Αλκαζάρ.

Τώρα στο Σοχό ήταν 200-300 άτομα, που πάλι έκρινε μια κατηγορία το παιχνίδι. Κι αν αναλογιστείς Δ με Γ΄Εθνική υπάρχει μια διαφορά. Ο κόσμος όμως να ξέρεις ότι είναι απογοητευμένος, από αυτά που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στην ομάδα και σε αυτή την απογοήτευση, οι περισσότεροι έχουν αντιδράσει με απαξίωση για αυτή την ομάδα. Αυτό πρέπει να βελτιωθεί από όλους μας Και καλώς ή κακώς, αυτή την κατάσταση την αλλάζουν μόνο τα αποτελέσματα και μόνο η δημιουργία μιας ομάδας, που θα πάει να πρωταγωνιστήσει και όχι που πάει για να σωθεί.

Εγώ θα συμβουλεύσω τον κόσμο της Δόξας, γιατί πιστεύω στον κόσμο της Δόξας, ότι έχει ποιότητα σαν φίλαθλος να στηρίζει την ομάδα σε οποιαδήποτε καμπή. Και δεν μιλάω για τους λίγους που ήταν κοντά μας, αλλά για τους πολλούς που λείψανε και θα πρέπει να προβληματιστούν. Κι εμείς έχουμε προβληματιστεί σαν προπονητές και σαν ποδοσφαιρικό τμήμα, γιατί η βαθμολογική μας συγκομιδή μέσα στην έδρα μας ήταν λιγότερη, απ΄ότι εκτός έδρας και αυτό ναι μεν μπορεί να οφείλεται στο αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας, θα μπορούσαν να πουν κάποιοι, αλλά για εμάς που το ζήσαμε από μέσα οφείλεται και πολύ στην μη θετική πίεση του κόσμου, να το πω έτσι.

Δηλαδή ο κόσμος στα εντός έδρας παιχνίδια αντί να στεκόταν και να έδινε φτερά, με την συμπεριφορά του στους νεαρούς ποδοσφαιριστές, με τον τρόπο του είχε αντίθετο αποτέλεσμα και δεν μπορούσαν οι ποδοσφαιριστές, να αντέξουν αυτό το βάρος με αποτέλεσμα πολλοί πόντοι, να χαθούν για αυτό το λόγο. Αυτό βέβαια δεν είναι μόνο πρόβλημα της Δόξας έτσι. Είναι πρόβλημα όλων των ομάδων, σ΄όποιο γήπεδο και να πας, τα ίδια θα αντιμετωπίσεις. Τελευταία διάβαζα ένα άρθρο το ίδιο συνέβαινε και με την Καβάλα, μια παρόμοια ιστορία. Δυστυχώς λίγο πρέπει να αλλάξουμε φιλοσοφία στο πως βλέπουμε το ποδόσφαιρο και το πώς προσεγγίζουμε μια ομάδα».

Στο ματς με τον Εθνικό Σοχού μπορούμε να πούμε ότι φάνηκε η έλλειψη εμπειρίας της ομάδας, όπου παρότι ήταν μπροστά στο σκορ γύρισε ξαφνικά το σκορ…;

«Όχι. Στο ματς με τον Εθνικό Σοχού δεν έλλειψε η εμπειρία από αυτό. Ήταν καθαρά μη αγωνιστικοί λόγοι, που γύρισε το παιχνίδι. Ξεκάθαρα. Το παιχνίδι έπρεπε να είναι 0-2 στο ημίχρονο, με δύο πεντακάθαρα γκολ και θα έπρεπε να έχουμε μια ίση μεταχείριση».

Πιστεύεις ότι αν αυτή η διοίκηση, που υπάρχει στην ομάδα πλαισιωθεί από κάποιους παράγοντες, όπως π.χ. ο Γιάννης Μπύρος που βοηθούσε οικονομικά την ομάδα πριν από μερικά χρόνια, θα μπορέσει να ισχυροποιηθεί και να πάει καλύτερα στο μέλλον;

«Κοίταξε να δεις, καταρχήν τώρα εγώ μιλάω χωρίς να γνωρίζω τι ζυμώσεις γίνονται διοικητικά ή τι επαφές έχουν οι παράγοντες μου. Σίγουρα η διοίκηση του Γιάννη Μπύρου ήταν μια διοίκηση, που πρόσφερε στην ομάδα οικονομική ασφάλεια, την μεγαλύτερη οικονομική ασφάλεια των τελευταίων χρόνων. Σίγουρα θα μπορούσε να εξελιχθεί εκείνη η ομάδα πολύ καλύτερα, για τα χρήματα που δαπανήθηκαν. Άνθρωποι σαν τον Γιάννη τον Μπύρο με τέτοια οικονομική επιφάνεια είναι απαραίτητοι στην ομάδα. Ο σχεδιασμός της οικονομικής ασφάλειας, με τη γνώση και την ποδοσφαιρική και την διοικητική είναι απαραίτητος για να επιστρέψει η Δόξα εκεί που ανήκει. Είναι ευπρόσδεκτοι τέτοιοι άνθρωποι».

Με δεδομένο ότι η ομάδα συμμετείχε σε έναν δύσκολο όμιλο, όπως ήταν ο 1ος, αυτό είναι κάτι που κάνει τους παίκτες «ψημένους» για την επόμενη χρονιά…;

«Θα είναι σίγουρα πιο δύσκολο το πρωτάθλημα, γιατί θα είναι μεγαλύτερη και η γεωγραφική περιοχή και ίσως κάποιες ομάδες από την Super League 2, που ανήκουν σ΄αυτή την περιφέρεια δεν τα καταφέρουν. Σίγουρα μόνο κέρδη και οφέλη μπορεί να έχει αυτή η χρονιά και αυτό που προείπα και πριν, ότι μέσα από τέτοιες δύσκολες συνθήκες, όταν ποδοσφαιριστές βγάζουν μια ολόκληρη σεζόν να είναι μέλη μιας ομάδας και να αγωνίζονται και να έχουν ενεργό ρόλο, τότε σίγουρα μόνο βελτίωση μπορεί να δούμε. Έτσι χτίζονται οι ομάδες, που πρωταγωνιστούν. Βιώσανε δηλαδή καταστάσεις τέτοιες τα παιδιά, που θα τους βοηθήσουν για το μέλλον».