ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Συμπληρώνονται 17 χρόνια από την ημέρα που το «πειρατικό» της Εθνικής υπό τις οδηγίες του Ότο Ρεχάγκελ σήκωνε στον «ουρανό» του Ντα Λουζ το «τιμημένο» και έβγαζε τους Έλληνες στους δρόμους.
Πέρασαν 17 χρόνια από την ηµέρα που οι θεοί του Ολύµπου σήκωσαν όλη την Ελλάδα στις πλάτες τους και το πολύτιµο τρόπαιο της πρωταθλήτριας Ευρώπης στον ουρανό της Λισαβόνας!
Η Eθνική μας επικράτησε 1-0 της Πορτογαλίας χάρη σε κεφαλιά του Χαριστέα μέσα στο «σπίτι» της, για δεύτερη φορά μετά την πρεμιέρα του τουρνουά στο Πόρτο (2-1). Ήταν η κορύφωση μιας ξέφρενης και αναπάντεχης αγωνιστικής πορείας, που είχε αρχίσει με ήττα στην Αθήνα από μια ομάδα που συνάντησε εκ νέου η Εθνική στο EURO 2004, την Ισπανία.
Η ομάδα του Ότο Ρεχάγκελ έκανε την Ευρώπη να τρίβει τα «μάτια» της και κατάφερε να ενώσει όλους τους Έλληνες που ξεχύθηκαν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν την κατάκτηση του τροπαίου.
Μια Εθνική ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης που είχε άστρο και κατάφερε να πετύχει κάτι που θα μνημονεύεται όσα χρόνια και να περάσουν από όλη την Ευρώπη. Ο Ότο Ρεχάγκελ στο «τιμόνι» και 23 «στρατιώτες» κατάφεραν να πετύχουν κάτι μοναδικό, με πέντε παίκτες (Νικοπολίδης, Δέλλας, Σεϊταρίδης, Ζαγοράκης και Χαριστέας) να είναι μέλη της καλύτερης ομάδας της διοργάνωσης.
Η πορεία προς το όνειρο
Το ταξίδι που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πως θα κατέληγε ξεκίνησε στις 12 Ιουνίου 2004 όταν στις 5μ.μ. ο Κολίνα σφύριζε την έναρξη της αναμέτρησης με την Πορτογαλία. Ο Καραγκούνης (7΄) και Μπασινάς (51΄) σκοράρουν και όσοι Έλληνες βρέθηκαν στο Ντραγκάο ξεσπούν σε ξέφρενους πανηγυρισμούς. O Κριστιάνο Ρονάλντο μείωσε απλά σε 1-2 στο 90+3΄αλλά τίποτα δεν άλλαξε.
Με την Ισπανία τα πράγματα δεν αρχίσαν τόσο ωραία μιας και ο Μοριέντες στο 28ο λεπτό έκανε το 1-0 αλλά και πάλι η Ελλάδα είχε τη λύση και με χτύπημα του Χαριστέα στο 66ο λεπτό πήρε τον βαθμό της ισοπαλίας.
Στις 20 Ιουνίου 2004 η Ελλάδα ετοιμαζόταν για το ματς με την Ρωσία αλλά και εκεί βρέθηκε πίσω στο σκορ από πάρα πολύ νωρίς. Ο Κιριτσένκο με γκολ που είναι το πιο γρήγορο στην ιστορία του Euro έκανε το 1-0 για την Ρωσία, με τον Μπουλίκιν στο 17΄να εκτελεί ξανά την Ελλάδα για το 2-0.
Με το συγκεκριμένο αποτέλεσμα η Ελλάδα έμενε εκτός συνέχειας αλλά ο Βρύζας δεν είχε πει την τελευταία του λέξη και χτύπησε στο 43ο λεπτό για να μειώσει σε 2-1 δίνοντας στην Εθνική ομάδα την πρόκριση για την συνέχεια της διοργάνωσης.
Στα προημιτελικά η Ελλάδα είχε να αντιμετωπίσει ένα θηρίο, την Γαλλία του Ζιντάν, του Ανρί και των άλλων παικταράδων. Ματς για γερά νεύρα, αλλά στο 65ο λεπτό ήρθε η μεγάλη πρόκριση. Ο Ζαγοράκης έστειλε με μυθική ντρίπλα τον Λιζαραζού εκτός γηπέδου και σέρβιρε στον Χαριστέα που νίκησε όλη την γαλλική άμυνα και τον Μπαρτέζ για το 1-0.
Από εκείνο το παιχνίδι κάτι είχε αρχίσει να συζητιέται στην ομάδα για μια μεγάλη διάκριση. Και αυτό άρχισε να λέγεται κανονικά μετά τον ημιτελικό με την Τσεχία. Το παιχνίδι είχε προγραμματιστεί για την 1η Ιουλίου στο Ντραγκάο και ήταν θρίλερ αλλά και πάλι όταν ήταν υπέρ του «πειρατικού». Σέντρα Τσιάρτα, κεφαλιά Δέλλα και η μπάλα στα δίχτυα του Τσεχ στο 105+1΄, με τον κανόνα του “silver goal” να ισχύει ακόμα (για τελευταία φορά σε εκείνη τη διοργάνωση) και να στέλνει την Ελλάδα στον τελικό.
Το μεγάλο ραντεβού έφερνε ξανά στον δρόμο προς την κούπα την Πορτογαλία που έπαιζε στο σπίτι της για να κατακτήσει το τρόπαιο.
Ήταν 4 Ιουλίου και οι δρόμοι στην Ελλάδα είχαν κατακλυστεί από αυτοκίνητα, κόρνες και πανηγυρισμούς, με τον Χαριστέα στο 57ο λεπτό να κάνει όλους τους Έλληνες να βγούν στους δρόμους καθώς έκανε το 1-0 κόντρα στους Πορτογάλους και χάρισε την κούπα στην Εθνική ομάδα.
Οι συνθέσεις της αναμέτρησης:
Πορτογαλία (Σκολάρι): Ρικάρντο, Αντράντε, Κοστίνια (60΄ Ρούι Κόστα), Φίγκο, Παουλέτα (74΄ Νούνο Γκόμες), Μιγκέλ (43΄ Φερέιρα), Νούνο Βαλέντε, Καρβάλιο, Ρονάλντο, Μανίς, Ντέκο
Ελλάδα (Ρεχάγκελ): Νικοπολίδης, Σεϊταρίδης, Δέλλας, Μπασινάς, Ζαγοράκης, Γιαννακόπουλος (76΄ Βενετίδης), Χαριστέας, Φύσσας, Βρύζας (81΄ Παπαδόπουλος), Καψής, Κατσουράνης
