ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Δηλώσεις του προπονητή της Αρτάκης Μιχάλη Μαύρου, μετά το τέλος του αγώνα της ομάδας του με τη Δήμητρα Ευξεινόπουλης, με τον οποίο ολοκλήρωσε τη φετινή της πορεία στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής.
Για το παιχνίδι με τη Δήμητρα Ευξεινούπολης: ‘Το συγκεκριμένο παιχνίδι θέλω να το ξεχάσω. Είχα να ζήσω τέτοιες καταστάσεις πάρα πολλά χρόνια, απ’ την εποχή που ήμουν ποδοσφαιριστής είχα να νιώσω τέτοιες συνθήκες τρομοκρατίας. Το παιχνίδι ήταν μια τρομοκρατία απ’ την αρχή μέχρι το τέλος του, στην οποία συμμετείχαν όλοι: παράγοντες, προπονητές, παίκτες και φίλαθλοι. Πεντακόσια άτομα τα βάλανε με είκοσι. Γι’ αυτό στο τέλος του αγώνα αρνήθηκα να δώσω το χέρι μου στον αντίπαλο προπονητή, που είχε και αυτός μεγάλο μερίδιο ευθύνης σε όλο αυτό που έγινε. Το γήπεδο ήταν πολύ μικρό και στενό, που τους βόλευε, γιατί καλή ομάδα δεν μπορεί να παίξει εύκολα σε τέτοια γήπεδα.
Αυτοί είχαν μια υπερσυγκέντρωση. Ήταν πάρα πολλές οι εκτός φάσης κλωτσιές και γενικότερα η αντιαθλητική συμπεριφορά. Είχαμε τρεις τραυματισμούς (Στασινόπουλος, Σκριβάνος, Κουτρόπουλος) κατά τη διάρκεια του αγώνα και πήγαμε ήδη χωρίς τον Μυρτέζα, που είχε κόκκινη, ο Δήμου είναι επίσης ένα πρόβλημα τραυματισμού στην γάμπα, και ήταν αμφίβολος, τελικά έπαιξε ουσιαστικά αναγκαστικά, απ’ τη στιγμή που είχαμε και άλλους τραυματισμούς, ενώ δεν ακολούθησαν την αποστολή και οι Λειβαδίτης-Πατερίτσας, που είχαν ανειλημμένη κοινωνική υποχρέωση.
Την εμφάνιση των παιδιών μπορώ να την χαρακτηρίσω ηρωική, γιατί δεν ήταν συνθήκες αγώνα αυτές που αντιμετώπισαν και έδειξαν για ακόμη μια φορά την ποιότητα τους. Και απ’ την πλευρά του διαιτητή θεωρώ ότι δεν υπήρχε πειθαρχικός έλεγχος. Μας ακύρωσε και καθαρό γκολ στο ξεκίνημα του αγώνα και δεν μας δόθηκε και ένα καθαρό πέναλτι στο δεύτερο ημίχρονο. Νομίζω και η διαιτητική τριάδα επηρεάστηκε απ’ αυτό το κλίμα της τρομοκρατίας. Μιλάμε δηλαδή για συνθήκες που μας γύρισαν πολλές δεκαετίες πίσω. Φτάνεις στο σημείο να αναρωτιέσαι τι υπηρετείς σ’ αυτό το ωραίο άθλημα του ποδοσφαίρου, ζώντας τέτοιες καταστάσεις. Όπως είπα και προηγουμένως, είναι απ’ τις στιγμές που θέλεις τις ξεχάσεις. Τελοσπάντων, γυρίσαμε ζωντανοί, δόξα τω Θεώ.
Θα μπορούσαμε να προηγηθούμε εμείς, αν δεν ακυρωνόταν το γκολ. Δεχτήκαμε τελικά γκολ, σε μια αναμπουμπούλα. Καταφέραμε να ισοφαρίσουμε. Μετά είχαμε το μομέντουμ του παιχνιδιού, χάσαμε δύο ευκαιρίες πάρα πολύ καλές, είχαμε φυσικά και το πέναλτι που δεν δόθηκε και τελικά πάλι σε μια αναμπουμπούλα δεχτήκαμε και το δεύτερο γκολ. Από κει και πέρα στα είκοσι υπόλοιπα λεπτά, δεν παίχτηκε ποδόσφαιρο καθόλου. Παίζαμε με μια μπάλα και πετάγανε άλλες τρεις μέσα… για τι ποδόσφαιρο μπορούμε να μιλάμε;’.
Ο απολογισμός του ΑΟΝΑ για τη φετινή αγωνιστική περίοδο: ‘Με τον τρόπο που έγινε το πρωτάθλημα, σταμάτα-ξεκίνα, και τελικά με την πραγματοποίηση μόνο ενός γύρου, ήτανε δύσκολο για την ομάδα. Είχαμε πολύ δύσκολο πρόγραμμα, με περισσότερα παιχνίδια εκτός έδρας και δύσκολα απ’ ότι εντός, δηλαδή ήταν ένα άδικο για την ομάδα μου πρωτάθλημα. Αυτά τα εκτός παιχνίδια αν τα έχεις μετά στην έδρα σου, θα ήταν πλεονέκτημα για σένα και θα ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα για μας.
Αυτό το πρωτάθλημα, έτσι όπως έγινε, ήτανε μια κωμωδία. Ενδιάμεσα αλλάξαν και τα κριτήρια για τις ισοβαθμίες, ουσιαστικά 2-3 αγωνιστικές πριν το τέλος του πρωταθλήματος του ενός γύρου. Λίγο σοβαρότητα δεν βλάπτει. Είναι πράγματα που πρέπει να τα εξετάσει η καινούργια διοίκηση της ΕΠΟ, ώστε να κάνουνε ένα πρωτάθλημα που να βοηθάει τις ομάδες. Να υπάρχουν κάποιες σταθερές και να ξέρουν οι ομάδες τι γίνεται και να μην αλλάζουν τα δεδομένα, κάθε λίγο και λιγάκι. Να έχεις δηλαδή μια συγκεκριμένη φιλοσοφία για το τι θέλεις απ’ αυτή την κατηγορία, πέρα απ’ το απλά να γίνεται.
Πιστεύω, πέρα απ’ όλα τα άλλα, η Αρτάκη είχε την ηθική και θα το βρει μπροστά της αυτό το πράγμα, αυτήν την στάση της, στο επόμενο πρωτάθλημα. Ήταν μια ομάδα που πάλεψε όλα τα παιχνίδια, δεν χαρίστηκε σε κανέναν, έπαιξε για τη φανέλα της και έδωσε την ψυχή της. Δηλαδή ακόμα και στο τελευταίο παιχνίδι και σε κάποιους φάνηκε περίεργο το να παίζεις για την αξιοπρέπεια σου, το να μην κάθεσαι δηλαδή να χάσεις.
Με βάση όλες αυτές τις συνθήκες που διεξήχθη το πρωτάθλημα, νομίζω ότι ο απολογισμός της ομάδας κρίνεται πάρα πολύ καλός. Σωθήκαμε σχετικά εύκολα, ήμασταν κοντά στην κορυφή, μέχρι το τελευταίο παιχνίδι μαθηματικά είχαμε κάποιες ελπίδες για την πρώτη θέση. Θα μπορούσαμε αν είχαμε πάρει και κάποιους βαθμούς ακόμη, να ήμασταν ακόμη πιο κοντά στην πρώτη θέση.
Η Αρτάκη είναι μια ομάδα που δουλεύει σωστά και σέβεται τον εαυτό της. Την επόμενη χρονιά πιστεύω ότι οργανωτικά θα είμαστε ακόμα καλύτεροι. Νομίζω θα γίνει προσπάθεια να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο η ομάδα, με ή χωρίς εμένα προπονητή, δεν έχει καμιά σημασία αυτό. Αυτό που έχει σημασία είναι η ομάδα, που είναι πάνω απ’ όλα.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ από μένα στα παιδιά για την προσπάθεια τους, όσο διάστημα τουλάχιστον ήμασταν μαζί’.
Για τις ομάδες που έπεσαν απ’ τον όμιλο της Αρτάκης: ‘Θεωρώ πως έπεσαν άδικα, γι’ αυτό θεωρώ ότι μια αναδιάρθρωση που θα έσωζε αυτές τις ομάδες θα αποκαθιστούσε κάπως τα πράγματα. Θεωρώ ότι αυτές που πέσανε ήταν καλύτερες σε σχέση με κάποιες άλλες που σωθήκανε (με εξαίρεση τον Οπούντιο Μαρτίνου που αποχώρησε)’.
Πηγή: eviasports
