ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Η μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία του κυπριακού ποδοσφαίρου, με την πρόκριση του ΑΠΟΕΛ στους «8» του Champions League το 2012, είχε την προπονητική σφραγίδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, αλλά και την καθοριστική συμβολή του Διονύση Χιώτη, με τις εξαιρετικές εμφανίσεις του στα γκολπόστ των «γαλαζοκίτρινων».
Ο παλαίμαχος γκολκίπερ, νυν προπονητής τερματοφυλάκων στον Ιωνικό, μίλησε στον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 για την άνοδο των Νικαιωτών στην Super League 1, αλλά και για την προπονητική ταυτότητα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, που ακούγεται έντονα για τον πάγκο του Παναθηναϊκού και με τον οποίον συνυπήρξαν για 5 χρόνια στον ΑΠΟΕΛ.
«Ο Ιωνικός κέρδισε στο φινάλε αυτό που άξιζε»
– Πώς βιώσατε τον αγχωτικό τρόπο που ήρθε η άνοδος του Ιωνικού την τελευταία αγωνιστική κόντρα στον Εργοτέλη;
Ήταν πολύ έντονος ο τρόπος που το βιώσαμε, τα συναισθήματα άλλαζαν κάθε δευτερόλεπτο. Βρεθήκαμε από την τρίτη, στην πρώτη θέση, μετά στην δεύτερη και ευτυχώς στο τέλος κερδίσαμε και ήμασταν εμείς οι πρωταθλητές.
Πιστεύαμε στην ανατροπή και όταν ήρθε η ισοφάριση μετά την αποβολή του Εργοτέλη, τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο βατά για εμάς, γιατί και οι αντίπαλοι ήθελαν τη νίκη για να ανέβουν κι έτσι έπρεπε να ανοιχτούν. Έτσι και έγινε, με αποτέλεσμα να έρθει το δεύτερο γκολ για εμάς και τελικά η πρώτη θέση και η άνοδος.
– Η εξέλιξη των playoffs, με τον Ιωνικό να πέφτει από την πρώτη θέση, σας άγχωσε;
Η διαφορά των έξι βαθμών που αποκτήσαμε στην κανονική διάρκεια ήταν κάτι πάρα πολύ δύσκολο να επιτευχθεί και υπέρβαση. Στα playoffs δεν μας βοήθησε το πρόγραμμα και ίοως υπήρξε και μια αγωνιστική κοιλιά. Έτσι πέσαμε από την πρώτη θέση, όλα είναι μέσα στο ποδόσφαιρο, αλλά στο τέλος κερδίσαμε αυτό που αξίζαμε.
– Τη νέα σεζόν, ο Ιωνικός έχει τα φόντα να κάνει μια καλή πορεία στην Super League 1, με την υποστήριξη του κόσμου του;
Σίγουρα πρώτος στόχος για τη νέα σεζόν είναι η παραμονή στην κατηγορία και οπωσδήποτε θα γίνουν ορισμένες αλλαγές. Η ομάδα του Ιωνικού έχει μια διοίκηση που έχει κάνει μεγάλη προσπάθεια, οικογενειακό κλίμα στα αποδυτήρια και έναν κόσμο που βρίσκεται στο πλευρό της ομάδας. Η πρώτη κατηγορία θα ωφεληθεί από την προσθήκη ακόμα μιας αθηναϊκής ομάδας.
«Ο Γιοβάνοβιτς όπου και να έχει πάει, έχει πετύχει»
– Πώς είναι ο προπονητής Ιβάν Γιοβάνοβιτς σε επίπεδο προσωπικής επαφής με τους παίκτες;
Ο κύριος Γιοβάνοβιτς είναι πραγματικά από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Προσωπικά με βοήθησε πάρα πολύ στο να ανέβει ξανά η καριέρα μου, αλλά και γενικότερα δύσκολα θα βρεις ποδοσφαιριστή να πει άσχημα πράγματα για τον χαρακτήρα του και την τιμιότητά του, ίσως και να μην βρεις. Είναι ιδιαίτερα αγαπητός και πραγματικά οι παίκτες παίζουν και γι’ αυτόν.
– Σε ποδοσφαιρικό επίπεδο θα τον χαρακτηρίζατε προπονητή που στηρίζεται στο αμυντικό του πλάνο ή δίνει βάρος στο επιθετικό παιχνίδι;
Του αρέσει το επιθετικό ποδόσφαιρο και επιδιώκει το παιχνίδι κατοχής, θέλει οι ομάδες του να επιβάλλονται μέσα στον αγώνα. Σε κάθε περίπτωση, οι τίτλοι που έχει πάρει μιλούν από μόνοι τους. Ο ΑΠΟΕΛ με αυτόν πέτυχε τα πάντα, ενώ μετά πήγε στην Αλ Νασρ, την οποία επανέφερε στους τίτλους μετά από 25 χρόνια. Όπου πηγαίνει, πετυχαίνει.
– Σε επίπεδο διαχείρισης ρόστερ, προτιμά έναν κορμό βασικών παικτών που δύσκολα τους αλλάζει ή αρέσκεται σε δοκιμές;
Στον ΑΠΟΕΛ είχε καταλήξει σε έναν βασικό κορμό, όπως νομίζω είναι το σωστό για κάθε προπονητή, αλλά δούλευε και με νεαρούς παίκτες. Δεν είναι ένας προπονητής που έχει παρωπίδες.
– Βάσει της εμπειρίας σας, θεωρείτε ότι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς θα ταίριαζε να αναλάβει έναν σύλλογο όπως ο Παναθηναϊκός;
Να το θέσω ως εξής, αν ο Γιοβάνοβιτς πάει στον Παναθηναϊκό και η ομάδα δεν πετύχει κάτι μαζί του, τότε είναι άσχημα τα πράγματα για τον σύλλογο. Είναι ένας προπονητής πολύ οργανωτικός που δεν αφήνει τίποτα στην τύχη και έχει αποτελέσματα. Θα είναι πρόκληση και για εκείνον αν αναλάβει τον Παναθηναϊκό.
«Η μεγαλύτερη στιγμή στην καριέρα μου η πρόκριση στους ‘’8’’ του Champions League με τον ΑΠΟΕΛ»
– Την πορεία με τον ΑΠΟΕΛ στο Champions League το 2011-12 την θεωρείτε ως κορυφαία στιγμή στην καριέρα σας; Ποιο ήταν το μυστικό εκείνης της επιτυχίας;
Είναι η κορυφαία στιγμή στην καριέρα μου. Ζήσαμε ένα θαύμα εκείνη τη χρονιά, ξεκινώντας από τα προκριματικά. Τα θετικά αποτελέσματα στους ομίλους μας έκαναν να χτίζουμε την αυτοπεποίθησή μας παιχνίδι με το παιχνίδι και να βάζουμε στόχους. Μάλιστα στην κλήρωση για τους προημιτελικούς, μετά την πρόκριση επί της Λιόν, ελπίζαμε να πέσουμε με Μαρσέιγ ή Μπενφίκα, γιατί με το ηθικό που είχαμε φτιάξει, πιστεύαμε ότι θα τους περάσουμε. Δυστυχώς όμως κληρωθήκαμε με την Ρεάλ Μαδρίτης, που ήταν ανυπέρβλητο εμπόδιο. Το μυστικό ήταν πως ο ένας παίκτης βοηθούσε τον άλλο για να μεγαλώσει η αυτοπεποίθησή μας και να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω.
