ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Αναλυτικά όσα είπε στη Sportday:
Θέλω να ξεκινήσουμε από τις κοινωνικές δράσεις του ΠΣΑΠ, καθώς εσχάτως αναλαμβάνετε πολλές πρωτοβουλίες.
Αυτό είναι αλήθεια… Πρέπει να αναγάγουμε τον ποδοσφαιριστή σε πρότυπο για τη νέα γενιά. Συνάδελφοί μας από την ΑΕΚ, τον Άρη, τον Παναθηναϊκό, τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό επισκέφθηκαν από κοινού Δημοτικά Σχολεία και δείξαμε στα μικρά παιδιά πως δεν μας χωρίζει κάτι. Δημοπρατήσαμε φανέλες για να βοηθήσουμε τον μικρό Παναγιώτη Ραφαήλ, προσφέραμε αθλητικό υλικό σε Δομές Προσφύγων και ιδρύματα, ενώ πρόσφατα διοργανώσαμε και έναν τηλεμαραθώνιο αλληλεγγύης για ενίσχυση των νοσοκομείων της χώρας. Σύντομα θα ανακοινώσουμε ακριβώς τι θα διατεθεί και σε ποια νοσοκομεία, καθώς πρέπει να ακολουθηθεί συγκεκριμένη διαδικασία. Δημιουργήσαμε βίντεο κατά του ρατσισμού, του σχολικού εκφοβισμού, υπέρ της καμπάνιας «Μένουμε Σπίτι» και στο μέλλον θα γίνουν πολλά ακόμα. Οι ποδοσφαιριστές είναι πρότυπα και έχουν μεγάλη ευθύνη γι’ αυτό. Η κάθε μας ενέργεια επηρεάζει και έχει βαρύτητα. Πρέπει να εκμεταλλευτούμε, αν μου επιτρέπεται η έκφραση, την δημοτικότητά μας για καλό σκοπό.
Πάμε και στα… δύσκολα. Τελικά η πρόταση της Super League 1 για μειώσεις στα συμβόλαια ήταν 25% ή 83% και τι δεν πήγε καλά;
Να ξεκινήσω λέγοντας πως η πρόταση ήταν για τους μήνες Μάρτιο, Απρίλιο, Μάιο και Ιούνιο, 83% οριζόντια μείωση στις δόσεις των συμβολαίων των ποδοσφαιριστών. Αυτό που δεν πήγε καλά ήταν η έλλειψη λογικής της ίδιας της πρότασης. Ζητάς από έναν αθλητή να εκτεθεί απέναντι στον ιό διακινδυνεύοντας την ίδια του την ζωή, να παίξει μέσα στον καύσωνα Κυριακή-Τετάρτη με σοβαρό το ενδεχόμενο τραυματισμών, όπως δυστυχώς μας επιβεβαιώνει ακόμη και η έναρξη των προπονήσεων καθώς πέρα από τους μυϊκούς είχαμε και δύο πολύ σοβαρούς τραυματισμούς (σ.σ. Αουγκούστο, Τσιλιανίδης), να χάσει το δικαίωμα άδειας ώστε να μην μπορεί να ξεκουραστεί σωματικά και ψυχικά μετά το τέλος των αγώνων καθώς θα αρχίσει κατευθείαν η νέα σεζόν και παρόλα αυτά να δεχτεί και μείωση 83%. Ακραίο, και το μόνο λογικό ήταν η άρνηση μας.
Γιατί όμως δεν κάνατε αντιπρόταση;
Εμείς αποφασίσαμε, μετά από πολλές τηλεδιασκέψεις με όλους τους αρχηγούς των ομάδων, πως το πιο ορθό και λογικό είναι να διαπραγματευτεί η κάθε ομάδα ξεχωριστά με τους παίκτες της. Πρέπει να λάβετε υπόψιν σας πως οι περίπου 490 ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στο Πρωτάθλημα της Super League αποτελούν και 490 διαφορετικές περιπτώσεις, με διαφορετικά ανά ποδοσφαιριστή δεδομένα , όπως π.χ. διάρκεια συμβολαίου, ποσό δόσεων και άλλα. Παράλληλα πρέπει να συνεκτιμήσουμε και ότι κάθε ΠΑΕ αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση με εξίσου διαφορετικά δεδομένα, όπως οικονομικά στοιχεία και συνέπεια στην τήρηση των υποχρεώσεων της. Με γνώμονα τα παραπάνω γίνεται εύκολα αντιληπτό η σοβαρή και υπεύθυνη θέση του ΠΣΑΠ και των μελών του.
Με τη SL2 και τη FL έχει υπάρξει ανάλογη επαφή;
Την Παρασκευή 22 Μάϊου πραγματοποιήσαμε τηλεδιάσκεψη ύστερα από αίτημα που λάβαμε, με τον πρόεδρο της διοργανώτριας αρχής κ. Λεουτσάκο και την επιτροπή εργασίας που σύστησε και αποτελείται από τους κ.κ. Ροκάκη, Χριστοβασίλη, Μονεβασιώτη και Κολοκυθά. Από τότε περιμένουμε, όπως προφορικά μας ανέφεραν, ότι θα μας στείλουν αναλυτικά και εγγράφως την πρόταση τους για τροποποίηση στα συμβόλαια των ποδοσφαιριστών. Μέχρι σήμερα δεν μας έχει σταλεί τίποτα οπότε είμαστε σε θέση αναμονής.
Παλαιότερα είχες πει πως οι παίκτες των μικρότερων κατηγοριών αμείβονται, σε μεγάλο ποσοστό, με τον βασικό μισθό. Ο βασικός μισθός δέχεται μειώσεις;
Έχετε δίκιο, το 88% των ποδοσφαιριστών της FL και το 60% της SL2 αμείβεται με τον βασικό μισθό ανάλογα με τις τριετίες που έχει ο κάθε επαγγελματίας, δηλαδή από 600 μέχρι 700 ευρώ τον μήνα. Ο βασικός μισθός είναι αυτονόητο και συνταγματικά παράνομο να δεχτεί οποιαδήποτε μείωση.
Ποια είναι η θέση του ΠΣΑΠ για την επανεκκίνηση η όχι των μικρότερων κατηγοριών;
Εμείς στην τηλεδιάσκεψη που έγινε με την επιστημονική υγειονομική επιτροπή που συστήθηκε από το Υφυπουργείου Αθλητισμού, είχαμε ζητήσει να μας επιτραπεί η μετατροπή του ομαδικού μας αθλήματος σε ατομικό, ώστε να μπορέσουμε να προπονηθούμε στη φυσική κατάσταση και στην ατομική βελτίωση. Θέλαμε όταν με το καλό θα μας έδινε ο Υφυπουργός το πράσινο φως για ομαδικές προπονήσεις, να είμαστε σε υψηλότερο βαθμό ετοιμότητας κερδίζοντας στην ουσία πολύτιμο χρόνο. Αυτό δεν αφορούσε μόνο την SL1 αλλά όλες τις επαγγελματικές κατηγορίες. Το αίτημα μας έγινε εν μέρη δεκτό από τον Υφυπουργό μόνο για την SL1, καθώς ήταν η μόνη επαγγελματική κατηγορία η οποία την επόμενη μέρα της τηλεδιάσκεψης με την επιτροπή έστειλε σχετικό επίσημο αίτημα. Η Sl2 και η FL δεν το έπραξαν. Η θέση του ΠΣΑΠ ήταν από την αρχή πως αν πάρουμε όλοι όλα τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης και τηρήσουμε κατά γράμμα το υγειονομικό πρωτόκολλο, είμαστε ικανοί να ολοκληρώσουμε όλα τα πρωταθλήματα. Μάλιστα πραγματοποιήσαμε και έρευνα με τεράστια συμμετοχή των μελών μας, όπου κυριάρχησε η επανεκκίνηση των πρωταθλημάτων.
Εσχάτως υπάρχει πολύς ντόρος για το θέμα του Άρη και των ποδοσφαιριστών που δικαιώθηκαν στη FIFA;
Από όλες αυτές τις ιστορίες με τις αλλαγές ΑΦΜ των διάδοχων ΠΑΕ, τους υποβιβασμούς, τις εκκαθαρίσεις κτλ είμαι και εγώ παθών, χάνοντας το 2011 δεδουλευμένα χρήματα. Πριν από λίγο διάστημα ο ΠΣΑΠ ολοκλήρωσε μια έρευνα σε βάθος χρόνου, από το 2012 μέχρι σήμερα και φανταστείτε όχι στο 100% των υποθέσεων, γιατί από το 2017 και μετά η ΕΠΟ σταμάτησε χωρίς λόγο να μας κοινοποιεί τις αποφάσεις που δεν χειρίζεται η νομική μας υπηρεσία παρότι τις κοινοποιεί στις λίγκες. Ψάξαμε λοιπόν φάκελο φάκελο και βρήκαμε περίπου 1200 ποδοσφαιριστές που δεν έχουν εισπράξει δεδουλευμένα χρήματα ύψους περίπου 26 εκατομμυρίων ευρώ από τις εργοδότριες ΠΑΕ. Αυτό είναι κάτι παράλογο, που δυστυχώς χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα σε διαπραγματεύσεις ποδοσφαιριστών με ομάδες που τους χρωστάνε δεδουλευμένα. Πιο συγκεκριμένα χρησιμοποιούν ως μέτρο πίεσης για να συμφωνήσουν να λάβουν λιγότερα από αυτά που δικαιούνται, ότι εφόσον δεν συμφωνήσουν η ομάδα θα υποβιβαστεί και θα τα χάσουν όλα.
Δυστυχώς, εδώ και πολλά χρόνια οι ελληνικοί νόμοι αφήνουν απροστάτευτο τον εργαζόμενο ποδοσφαιριστή και προστατεύουν την κομπίνα, εντός εισαγωγικών, της κάθε ΠΑΕ. Με αδικαιολόγητες και χαριστικές νομοθετικές παρεμβάσεις της πολιτείας που, σε συνδυασμό με προγραμματισμένους εκούσιους υποβιβασμούς πολλών ΠΑΕ σε ερασιτεχνικές κατηγορίες, ουσιαστικά κατέληξαν να αποτελέσουν «μέσο» και «εργαλείο» για την αποφυγή πληρωμής δεδουλευμένων. Τονίζω επίσης, ότι κύρια στόχευση είναι περιπτώσεις Ελλήνων ποδοσφαιριστών για τους οποίους, σημειωτέων, υπάρχει μια απαράδεκτη σε βάρος τους διάκριση έναντι αλλοδαπών συναδέλφων τους, γιατί μόνο εκείνοι και υπό προϋποθέσεις έχουν καλώς το προνόμιο να απευθυνθούν στη FIFA, όπως συνέβη πρόσφατα με τους τρεις συναδέλφους μας, όπου και δικαιώθηκαν. Η υπόθεση τους έχει πάει στο CAS και περιμένουμε και εμείς με αγωνία την απόφαση του ανώτατου αθλητικού δικαστηρίου.
Σήμερα στην περίπτωση υποβιβασμού των ΠΑΕ, οι ποδοσφαιριστές προστατεύονται από τον αθλητικό νόμο;
Αρχικά ο αθλητικός νόμος Κοντονή του 2016, προσπάθησε να βάλει ένα τέλος σε όλη αυτή την ασυδοσία. Στη συνέχεια, σύμφωνα με τις τροποποιήσεις του νόμου Βασιλειάδη, από τη σεζόν 2016-17 και μετά όποια ομάδα υποβιβαστεί και προβιβαστεί ακόμη και αν έχει κάνει όλα τα παραπάνω, δηλαδή αλλαγές ΑΦΜ κ.ο.κ., θεωρείται διάδοχος της υποβιβασθείσας ΠΑΕ και θα υπεισέρχεται στα χρέη της τελευταίας αυτοδικαίως κατά 50%. Δυστυχώς τα κενά από τον νόμο Κοντονή και τις τροποποιήσεις του Βασιλειάδη είναι πάρα πολλά. Γιατί στο 50% και όχι στο 100% χωρίς προϋποθέσεις; Και αν κάποια ομάδα υποβιβαστεί και δεν προβιβαστεί ξανά, από που θα διεκδικήσουν οι παίκτες το 50% που λέει; Με τους χιλιάδες ποδοσφαιριστές που διεκδικούν χρήματα από ΠΑΕ πριν το 2016 τι θα γίνει; Τα αναπάντητα ερωτήματα είναι πολλά και η αλήθεια είναι πως αυτός που έχει βιώσει και συνεχίζει να βιώνει όλη την αδικία είναι ο εργαζόμενος ποδοσφαιριστής.
Η συγκεκριμένη αδικία, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, θα πρέπει να αποκατασταθεί άμεσα. Από την αρχή της θητείας μας ως νέο ΔΣ του ΠΣΑΠ και από το πρώτο ραντεβού με τον γγΑ κ. Μαυρωτά του θέσαμε αυτά τα ζητήματα και μας άκουσε με μεγάλο ενδιαφέρον. Ως πρώην αθλητής κατανόησε κατευθείαν την αδικία και μας ζήτησε να του παραθέσουμε όλα τα απαραίτητα στοιχεία. Οι παρεμβάσεις του Συνδέσμου είναι συνεχείς προς αυτήν την κατεύθυνση και προς την Ομοσπονδία και προς την Πολιτεία και δεν θα σταματήσουμε μέχρι την ουσιαστική επίλυση του κρίσιμου αυτού προβλήματος για τα μέλη μας.
Σας είδαμε όμως και να ανεβάζετε τους τόνους σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως π.χ. με την ΕΠΟ…
Η ΕΠΟ είναι ο θεσμικός εγγυητής του ποδοσφαίρου, είναι εκείνη που πρέπει να κρατάει τις ισορροπίες, είναι εκείνη που θα πρέπει να κρατάει την ζυγαριά της δικαιοσύνης ανάμεσα στους κοινωνικούς εταίρους. Δυστυχώς όμως, για άλλη μία φορά έγειρε επικίνδυνα τη ζυγαριά προς την μία κατεύθυνση και λέω επικίνδυνα, γιατί όταν με την απόφασή σου να αναστείλεις το δικαίωμα των προσφυγών, άφησες απλήρωτους εκατοντάδες εργαζόμενους ποδοσφαιριστές που αμείβονται με 700-800 ευρώ να ζήσουν τις οικογένειες τους, τότε ναι είσαι επικίνδυνος.
Στο σήμερα, ισχύει ότι κάποιες επιτροπές της ΕΠΟ λειτουργούν κανονικά;
Η ΕΠΟ λειτουργεί εδώ και καιρό κανονικά, καθώς οι επιτροπές της Πειθαρχικής, Δεοντολογίας, Εφέσεων, το Διαιτητικό Δικαστήριο, Ιδιότητας και Μετεγγραφών λειτουργούν κανονικότατα, εκτός της ΠΕΕΟΔ. Μετά από τρομερές πιέσεις του ΠΣΑΠ ο πρόεδρος της επιτροπής όρισε δικάσιμο για τις 9 Ιουνίου, περίπου 4 μήνες μετά από την τελευταία. Δυστυχώς για άλλη μια φορά μας αποδεικνύει πως δεν έχει κατανοήσει την σοβαρότητα του προβλήματος. Δεν είναι μόνο οι νέες προσφυγές, αλλά είναι και οι εκκρεμείς όπου πάρα πολλές έχουν σπάσει όλα τα κοντέρ αναμονής, παρότι κάθε απόφαση θα πρέπει να βγαίνει σε δέκα μέρες μετά την εκδίκασή της. Το πρόβλημα θα ήταν μικρότερο αν η ΕΠΟ είχε διορίσει, ως όφειλε να πράξει βάσει των κανονισμών της, αναπληρωτή πρόεδρο στην ΠΕΕΟΔ, καθώς είναι η μόνη επιτροπή που λειτουργεί χωρίς αναπληρωτή πρόεδρο και μάλιστα με συνταξιούχο δικαστή, παρότι ο νόμος Κοντονή κάνει λόγο ρητά για τακτικούς εν ενεργεία δικαστές στα δικαιοδοτικά όργανα της Ομοσπονδίας.
Πριν από λίγες ημέρες είδα μια ανακοίνωσή σας, ότι μετά από συμφωνία της FIFA με την FIFPro δημιουργήθηκε ένα ταμείο υποστήριξης ποδοσφαιριστών. Η Ελλάδα είναι μέσα;
Δεν θα ήθελα να είναι, αλλά δυστυχώς η χώρα μας έχει την πρωτιά στις ομάδες όπου άφησαν απλήρωτους ποδοσφαιριστές. Φανταστείτε πως αυτό το ταμείο υποστήριξης που δημιούργησε η FIFA αφορά όλο τον κόσμο και θα μοιραστεί το συνολικό ποσό των 16 εκατομμυρίων δολαρίων, σε παίκτες που έχασαν χρήματα από ομάδες που υποβιβάστηκαν από το 2015 και μετά. Όπως καταλαβαίνετε τα χρήματα είναι πάρα πολύ λίγα, αν σκεφτεί κανείς πως μόνο στην Ελλάδα τα χαμένα χρήματα φτάνουν τα 26 εκατομμύρια ευρώ. Εμείς έχουμε σηκώσει μανίκια, καθώς ξεκίνησε η διαδικασία των αιτήσεων όπου και απαιτούνται ορισμένα συγκεκριμένα κριτήρια. Στο τέλος του έτους , μια επιτροπή αποτελούμενη από μέλη της FIFA και της FIFPRo, θα εξετάσει και θα αποφασίζει για την κάθε αίτηση ξεχωριστά. Δεν εγγυάται κανείς ότι όποιος αιτηθεί , θα αποζημιωθεί. Το μέγιστο ποσό που μπορεί να λάβει κάποιος είναι το 50% του υπολοίπου του. Θα πρέπει η FIFA να δει με μεγαλύτερο βάθος το πρόβλημα και να ενισχύσει αυτό το ταμείο με περισσότερα χρήματα.
Είσαι πολλά χρόνια στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, με όσα έχεις δει και βιώσει τι θα άλλαζες στο ποδόσφαιρο;
Δυστυχώς πολλά πράγματα θέλουν αλλαγή στο ποδόσφαιρο μας. Θα ξεκινούσα όμως από το πρώτο βήμα όπου είναι και το πιο βασικό. Θα άλλαζα την διαδικασία εκλογής του προέδρου της ΕΠΟ.
Είναι αναγκαίο όσο ποτέ να γίνουν κάποιες ριζικές αλλαγές, αν θέλουμε αυτό που αγαπάμε και έχει την δυνατότητα να προσφέρει προς πολλές κατευθύνσεις τόσα πολλά, να του δώσουμε την ώθηση να το πράξει. Το ποδόσφαιρο μας νοσεί και για αυτό δεν φταίει ο κορονοϊός, η ασθένεια είναι άλλη και είναι χρόνια. Για μένα πρέπει να δημιουργηθεί μια επιτροπή σωτηρίας όπου θα ηγηθεί μίας προσπάθειας να το θεραπεύσει, με κάποια παιδιά από το έπος του 2004 που έχουν τον σεβασμό όλων, το όραμα, την αγάπη και τις ικανότητες να τα καταφέρουν, όπως οι Καραγκούνης, Κατσουράνης, Νικολαίδης, Μπασινάς, Παπαδόπουλος, Νταμπίζας. Εφόσον σαν ποδόσφαιρο δεν εκμεταλλευτήκαμε καθόλου την επιτυχία τους από το 2004 μέχρι σήμερα, ας “εκμεταλλευτούμε” τους ίδιους πριν είναι πολύ αργά. Ποιος μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα τον αθλητισμό από αυτούς που έχουν την καρδιά του αθλητή.
