Ο Γκρεγκ Μουρ αποκάλυψε όσα τρελά έζησε στην Καβάλα την εποχή που ήταν πρόεδρος ο Μάκης Ψωμιάδης.
Ο Αυστραλός αμυντικός Γκρεγκ Μουρ, σήμερα 44 ετών, πήγε στην Καβάλα το 2010, μετά από εισήγηση του συμπαίκτη του Ζέλικο Κάλατς στον πρόεδρο (Μάκη Ψωμιάδη). Ο Μουρ έδωσε συνέντευξη στην εκπομπή «In Conversation» και θυμήθηκε πολλές ιστορίες από εκείνη την εποχή.
«Πήγαμε προς Βορρά (σημ.: στην Τρίπολη, έχει κάνει λάθος προσανατολισμό) κάπου, θυμάμαι ότι η Σκωτία ήταν κρύα, αλλά αυτό το μέρος που πήγαμε ήταν κατάψυξη, ήταν το πιο κρύο που έχω βιώσει ποτέ. Μέναμε σε κάτι καταλύματα και ήμουν σε ένα δωμάτιο με τον Κάλατς που δεν ήταν και το μεγαλύτερο δωμάτιο. Στη μέση υπήρχαν δύο-τρία σκαλοπάτια και πάνω ένα ωραίο μεγάλο διπλό κρεβάτι. Σκέφτομαι πού είναι το άλλο (κρεβάτι); Τότε κοιτάζω προς τα αριστερά και βλέπω έναν ξύλινο πάγκο. [Γέλια] Ήταν ενωμένος με τον τοίχο, δεξιά και δεν ήταν ούτε ένα μέτρο πλάτος. Έκανα τον χειρότερο ύπνο. Μια φορά να γύριζα, θα έπεφτα στο πάτωμα».
Αναφερόμενος στο ματς με τον Ολυμπιακό (17/1/2010, 0-0, με διαιτητή τον Κάκο), είπε:
«Υπήρξαν ταραχές πριν από το παιχνίδι, ταραχές στο γήπεδο, το προσωπικό προσπαθούσε να κρατήσει τους οπαδούς να μην μπουν στα αποδυτήρια. Ξαφνικά βλέπω κάποιον να τρέχει με το αίμα να ρέει από τη μύτη του και το μάτι του να είναι μαύρο. Σκέφτομαι ότι η γυναίκα μου και τα παιδιά μου είχαν έρθει στην Καβάλα και ήταν μαζί με τη γυναίκα του Κάλατς. Τους ειδοποίησα να δουν το ματς από την τηλεόραση και να μην έρθουν στο παιχνίδι. Δεν αισθανόμουν ούτε ασφαλής να παίξω».
Ο Μουρ θυμήθηκε και μια ιστορία με πριμ:
«Έζησα πολλά πράγματα για πρώτη φορά που δεν είχα βιώσει. Τον πρόεδρο να μπαίνει, να καπνίζει ένα πούρο και να γράφει ένα μπόνους εκατό χιλιάδων ευρώ αν νικήσουμε τον Παναθηναϊκό εκτός έδρας. Κερδίσαμε αυτό το παιχνίδι (σημ.: 2-0) και στο πούλμαν της επιστροφής όλα τα παιδιά ήταν στο πίσω μέρος και μοίραζαν τα χρήματα. Όταν ήρθαν σε μένα, είπα, όχι, όχι, όχι, έχω συμβόλαιο, δεν θέλω πριμ. Δύο εβδομάδες αργότερα φέραμε ένα κακό αποτέλεσμα και ο πρόεδρος ήθελε τα χρήματα πίσω. [Γέλια] Γι ‘αυτό και δεν πήρα τα χρήματα».