ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Ο Νίκος Παντίδος πήρε φόρα από την κόλαση της Football League και επέστρεψε για να ζήσει και πάλι στον παράδεισο της Super League!
Μιλώντας στο gazzetta.gr, ο 27χρονος αμυντικός εξηγεί πώς έζησε την πτώση, τα μαθήματα που πήρε και το restart που αναζητά!
Πώς ήταν η χρονιά με τον Καραϊσκάκη;
«Πετυχημένη. Καταφέραμε να πετύχουμε το στόχο μας και να είμαστε στη Super League 2 αφήνοντας εκτός ομάδες όπως οι Ηρακλής και Τρίκαλα. Για μια τέτοια ομάδα που δεν έχει την ίδια εμπειρία και την ίδια ιστορία με τις δύο αυτές που ανέφερα πρόκειται για άθλο. Όσον αφορά έμενα, είχα άλλη μία γεμάτη σεζόν. Έπαιξα σε 27 ματς και στα 15 εξ αυτών η ομάδα μου κράτησε το μηδέν. Δε ξεκινήσαμε καλά, αλλά στην πορεία βρέθηκε η απαραίτητη χημεία και έτσι τα καταφέραμε».
Η αναδιάρθρωση θα βοηθήσει;
«Σίγουρα. Τα εγγυημένα χρήματα που θα βρουν οι ομάδες, θα κάνουν τους παίκτες να ζητούν καλύτερα συμβόλαια, οι πρόεδροι θα είναι πιο άνετοι και θα υπάρχει καλύτερη οργάνωση. Θα δούμε πιο ανταγωνιστικά πρωταθλήματα και το βασικότερο είναι πως οι παίκτες των 40 ομάδων θα είναι λιγότερο ανήσυχοι για τα χρήματά τους. Φέτος είδαμε ένα από τα χειρότερα πρωταθλήματα που έχουν γίνει στη Football League. Ομάδες πάλι δεν τελείωσαν το πρωτάθλημα, τα χρήματα ήταν ελάχιστα όσον αφορά στα έσοδα και γενικότερα υπήρχε ανασφάλεια».
Ξεκίνησες την καριέρα σου στον Παναθηναϊκό, έχεις παίξει σε Πανιώνιο, ΟΦΗ, Άρη… Πόσο δύσκολο ήταν να βρεθείς σε ομάδα Β’ Εθνικής;
«Ήταν πάρα πολύ δύσκολο, διότι όταν στα 23 σου είσαι αρχηγός στον Πανιώνιο και έχεις μάθει να παίζεις Super League, οφείλεις να προσαρμοστείς σε μια άλλη πραγματικότητα. Κάποια δικά μου λάθη, ανθρώπων που είχα δίπλα μου αλλά και διάφορες συγκυρίες, με έκαναν να μην έχω την πορεία που ήθελα και άξιζα. Δεν το έβαλα κάτω όμως και με τη στήριξη των δικών μου ανθρώπων είμαι εδώ για το restart. Απέδειξα φέτος πως αξίζω να είμαι στη Super League και εκεί θα είμαι».
Περίμενες ο Παναθηναϊκός να επέλθει σ’ αυτήν την κατάσταση;
«Δεν υπάρχει καμία σχέση το τότε με το σήμερα. Τότε ήταν πολύ δύσκολο να παίξει ένα παιδί από την ακαδημία στην πρώτη ομάδα, μιας και μπορούσαν να πάρουν όποιον παίκτη ήθελαν. Θυμάστε τους Σισέ, Ζιλμπέρτο Σίλβα και όχι μόνο… Υπήρχε οικονομική άνεση. Πίστευα ότι η ομάδα θα φτάσει σ’ αυτήν την κατάσταση, όδευε προς αυτήν την κατεύθυνση και φαινόταν από λάθος χειρισμούς που γινόντουσαν τότε, η οικονομική καταστροφή ήταν αναπόφευκτη».
Στην Ελλάδα μπορεί να γίνει στροφή στα παιδιά των ακαδημιών;
«Αυτό δεν θα γίνει ποτέ στην Ελλάδα. Όποια ομάδα ακολουθεί αυτήν την πολιτική, το κάνει καθαρά για οικονομικούς λόγους, γίνεται από ανάγκη δηλαδή, μιας και μόλις υπάρξει ξανά άνεση θα στραφούν και πάλι στην ξένη αγορά. Πάντως, χωρίς να θέλω κάποια παιδιά, στον Παναθηναϊκό βλέπουμε κάποιους να παίζουν που υπό άλλες συνθήκες δεν θα είχαν την ευκαιρία».
Πώς βλέπεις τα πράγματα στον Πανιώνιο; Είναι η ομάδα με την οποία δέθηκες περισσότερο;
«Με όλες τις ομάδες δέθηκα, ακόμα και σε ομάδες που έμεινα για 6 μήνες. Στον Πανιώνιο ήμουν αρχηγός στα 23 μου, έμεινα για 2 χρόνια κι η αλήθεια είναι ότι πέρασα την καλύτερη φάση στη μέχρι τώρα καριέρα μου. Είναι μια ομάδα με νέα παιδιά, η επόμενη σεζόν θα βρει την ομάδα με το μειονέκτημα του -6 αλλά πιστεύω πως αν αρχίσει καλά η χρονιά, δεν θα έχει πρόβλημα ο Πανιώνιος. Αν στραβώσει, τότε θα έχει θέμα».
Ο ΟΦΗ κατάφερε να μείνει στη Super League. Μπορεί η ομάδα να πάει παραπάνω από το να παλεύει για την παραμονή της;
«Επειδή μιλάω με ανθρώπους από την ομάδα, δεν υπάρχει σχέση της κατάστασης που υπάρχει τώρα με τότε. Γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια από τους κ.κ. Μπούση, Σαμαρά και Πουρσανίδη. Βλέπουμε να γίνονται πολύ καλά βήματα και πιστεύω ότι ο ΟΦΗ θα είναι στις θέσεις 5-6 από του χρόνου».
Γενικότερα στην καριέρα σου έχει υπάρξει κάτι που να άκουσες και να σε ενόχλησε;
«Ο κόσμος μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Δεν ξέρει τι μπορεί να γίνεται στη ζωή του καθενός ή μέσα στα αποδυτήρια μιας ομάδας, κρίνει και μιλάει απ’ όσα ακούει. Προσωπικά δέχτηκα πόλεμο σε μια ομάδα που βρισκόμουν κι αυτό έπαιξε ρόλο στην πτωτική πορεία που είχα και να βρεθώ σε όχι τόσο ιδανικές συνθήκες. Δεν το έβαλα κάτω και στα 27 μου ψάχνω το restart μου και πιστεύω ότι οι κόποι μου θα πιάσουν τόπο. Ξέρω ποιος είμαι, πάντα ήξερα και αυτό φαίνεται από τις συμμετοχές μου σε όποια ομάδα κι αν ήμουν, πάντα είχα γεμάτες χρονιές. Δεν είναι λόγια, οι αριθμοί “μιλούν”».
Έχοντας πάρει τα μαθήματά σου, ποια συμβουλή θα έδινες στα πιο νέα παιδιά;
«Αυτή τη στιγμή είναι πιο εύκολο να παίξεις μπάλα. Υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες. Αυτό που πρέπει να κάνει ο καθένας είναι δουλειά κάθε μέρα και να έχει δίπλα του έναν άνθρωπο που να τον νοιάζεται πραγματικά και να τον καθοδηγεί σωστά. Να είναι ειλικρινής και να είναι εκεί γι’ αυτόν».
