ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Ο Νάσος Λεωνιδόπουλος είναι από τις «παλιοσειρές» της ομάδας, καθώς αυτή είναι η 5η του σεζόν στον Εθνικό. Νέος, αισιόδοξος και φιλόδοξος συνδυάζει την τρέλα του για το ποδόσφαιρο με τη λογική στις σπουδές πάνω στα Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Μπορεί να ξεκίνησε αργά την μπάλα, ωστόσο από την στιγμή που την γνώρισε, δεν την αφήνει και δεν έχει σκοπό να την αφήσει εύκολα… Όλα αυτά τα χρόνια, έχει μιλήσει με πολλούς Εθνικούς κι αναγνωρίζει την «τρέλα» τους και την αγάπη τους για την ομάδα, την ώρα που τους συμβουλεύει να στηρίξουν την ομάδα και τη διοίκηση, ώστε όλοι μαζί να φτάσουν στον στόχο.
– Από τις «παλιοσειρές» της ομάδας. Πως αισθάνεσαι που ανήκεις εδώ τόσο καιρό;
Ν.Λ.: Ήρθα στον Εθνικό την πρώτη χρονιά που ανέβηκε στη Γ’ Εθνική. Τα πράγματα έχουν σαφώς αλλάξει από τότε τόσο οργανωτικά, όσο και αγωνιστικά προς το καλύτερο φυσικά. «Μεγαλώνουμε» σιγά σιγά.. καθώς βέβαια ο Εθνικός είναι μια μεγάλη ομάδα. Θεωρώ πως φέτος θα κάνουμε το βήμα παραπάνω.
-Ποιο είναι το κλίμα στην ομάδα τόσο διοικητικά, όσο και στα αποδυτήρια;
Ν.Λ.: Στα αποδυτήρια, όπως ανέφεραν και όλα τα παιδιά το κλίμα είναι εξαιρετικό. Είμαστε μια οικογένεια καθώς συζητάμε και πράγματα που δεν αφορούν μόνο την ομάδα, αλλά και προβλήματα της καθημερινότητας. Αυτό είναι πολύ σημαντικό ώστε να επιτευχθούν και οι αγωνιστικοί στόχοι. Διοικητικά είμαστε από τις ομάδες που λειτουργούν άριστα όχι μόνο στη Γ’ Εθνική, αλλά και σε όλες τις Εθνικές κατηγορίες.
– Είσαι νέος, στα 22. Ποιοι είναι οι ποδοσφαιρικοί σου στόχοι;
Ν.Λ.: Στόχος μου -όχι μόνο ποδοσφαιρικός- είναι να αναπτύσσομαι και να βελτιώνομαι συνεχώς. Αυτό βοηθάει εμένα -αλλά και τον καθένα μας- να φτάνει στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο.
– Μίλησε μου λίγο για τι θέση σου. Τι χρειάζεται σήμερα ένας αμυντικός μέσος;
Ν.Λ.: Ο σύγχρονος αμυντικός μέσος δεν πρέπει μόνο να κόβει, αλλά να είναι σε θέση να χειρίζεται καλά και την μπάλα ώστε να μπορεί να μοιράζει το παιχνίδι, καθώς το σύγχρονο ποδόσφαιρο έχει αλλάξει σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
– Νάσο, πού γεννήθηκες και πού μεγάλωσες;
Ν.Λ.: Γεννήθηκα στο Ρίο της Αχαΐας, αλλά η καταγωγή μου είναι από Πύργο Ηλείας, όπου και μεγάλωσα.
– Πως ξεκίνησες να ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο;
Ν.Λ.: Άργησα να κάνω τα πρώτα μου βήματα ως ποδοσφαιριστής. Ξεκίνησα την μπάλα στα 12 μέσω ενός σχολικού τουρνουά. Η αγάπη μου βέβαια για την μπάλα ήταν από πάντα.
– Άλλες ασχολίες πέρα από το ποδόσφαιρο;
Ν.Λ.: Αυτή την στιγμή σπουδάζω στο ΠΑ.ΠΕΙ. οργάνωση και διοίκηση επιχειρήσεων.
– Θα σε ενδιέφερε να ασχοληθείς με αυτό και στο μέλλον σου; Ποιες είναι οι σκέψεις σου αυτή την στιγμή;
Ν.Λ.: Αυτή την στιγμή το ποδόσφαιρο είναι ένα όνειρο. Δεν το σκέφτομαι να το αφήσω ώστε να ασχοληθώ με τα οικονομικά. Παρόλα αυτά με ενδιαφέρουν τα οικονομικά και θα μου άρεσε να το αναπτύξω και τα δύο.
– Πως φαντάζεσαι λοιπόν τον εαυτό σου σε 5 χρόνια από τώρα;
Ν.Λ.: Δύσκολο να πεις. Σαν άνθρωπος δεν μου αρέσει να κοιτάζω μακριά. Θεωρώ, ωστόσο, πως δεν θα αλλάξω και πολλά. Η «τρέλα» που με διακατέχει νομίζω πως θα υπάρχει εσαεί μέσα μου!
– Πως ήταν να αφήνεις την πόλη σου και τους οικείους σου ώστε να εγκατασταθείς σε άλλη πόλη για την μπάλα;
Ν.Λ.: Θυμάμαι ήμουν περίπου στα 17. Δυσκολεύτηκα στην αρχή να προσαρμοστώ στο γεγονός πως θα είμαι σε ένα σπίτι μόνος μου. Ηθελα να είμαι συνέχεια έξω με φίλους και με τους συμπαίκτες μου. Στην πορεία προσαρμόστηκα και μπορώ να πως μου αρέσει η μοναξιά του σπιτιού.
– Ποιος είναι ο «κολλητός» σου στην παρέα.
Ν.Λ.: Με όλα τα παιδιά είμαστε κοντά. Πιο καλά γνωρίζω τον Μάναλη και τον Παυλάκη καθώς είμαστε όλα τα χρόνια μαζί, ωστόσο δεν έχω κάποιο πρόβλημα με τα υπόλοιπα παιδιά.
– Τα ενδιαφέροντά σου στον ελεύθερο σου χρόνο;
Ν.Λ.: Η αλήθεια είναι πως δεν έχω και πολύ ελεύθερο χρόνο λόγω προπονήσεων και σχολής. Μου αρέσει να πηγαίνω στο γυμναστήριο, σινεμά με φίλους αλλά και καφέ με τα παιδιά.
– Ποιο είναι το αγαπημένο σου ξένο πρωτάθλημα;
Ν.Λ.: Το Αγγλικό!!
– Αγαπημένη ομάδα;
Ν.Λ.: Λίβερπουλ!
– Είναι η χρονιά της;
Ν.Λ.: Η Λίβερπουλ μας έχει συνηθίσει στα σκαμπανεβάσματα, αλλά πιστεύω πως ναι, έφτασε η ώρα της.
– Παίκτης πρότυπο;
Ν.Λ.: Κοίτα. Παίκτης της παιδικής μου ηλικίας ήταν ο Ροναλντίνιο. Βέβαια αυτός δεν ήταν αμυντικό χαφ. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο μου αρέσει ο Τιάνγκο Αλκάνταρα.
-Με γούρια πως τα πας;
Ν.Λ.: Δεν μπορώ να πω πως κάνω κάτι για γούρι!
– Αγαπημένη μουσική;
Ν.Λ.: Ακούω Ροκ.
– Με τα social πως τα πας;
Ν.Λ.: Το instagram είναι πιο κοντά στα δεδομένα μου.
-Ποιος είναι αυτός που περιποιείται περισσότερο τον εαυτό πριν βγει στο τερέν;
Ν.Λ.: Νομίζω πως ο Τσίλι είναι αυτό που προσέχει την εμφάνιση του. Είναι ωραίο παιδί και τον πειράζουν για αυτό.
– Ο πιο «χύμα»
Ν.Λ.: Νομίζω ο Μηλιώτης.
– Δικαίως βάσει της πορείας της ομάδας στον Α’ γύρο ο Εθνικός είναι δεύτερος;
Ν.Λ.: Πιστεύω βάσει της εικόνας μας στον Α’ Γύρο αδικούμαστε. Η ομάδα έχει κάνει καλή πορεία, όχι μόνο βάσει αποτελεσμάτων, αλλά βάσει του ποδοσφαίρου που παίζουμε. Θεωρώ πως είναι ελκυστικό το ποδόσφαιρο που παίζουμε και η δεύτερη θέση μας αδικεί.
– Ποια ήταν η πιο δύσκολη ομάδα που αντιμετωπίσαμε στον Α’ Γύρο;
Ν.Λ.:Ο Ατσαλένιος ήταν η πιο σφικτή ομάδα. Προσωπικά μου άρεσε πολύ κι ο Γιούχτας.
– Από την περσινή σεζόν τι σου έμεινε;
Ν.Λ.: Η περσινή χρονιά εάν την κοιτάξεις τώρα ψύχραιμα, θα πεις πως ήταν σχετικά δύσκολη. Είχαμε πολλές αλλαγές κατά τη διάρκεια της χρονιάς, παρόλα αυτά η ομάδα έφτασε να πάρει το πρωτάθλημα. Τελευταία αγωνιστική κι ενώ είχαμε αρχίσει άσχημα στα μπαράζ, μπορούσαμε να πάρουμε την άνοδο. Δεν κερδίσαμε και η πίκρα ήταν μεγάλη.
– Ποιο το μήνυμα σου στον κόσμο του Εθνικού;
Ν.Λ.: Είμαι για πέμπτη χρονιά στην ομάδα. Θεωρώ πως τον έχω γνωρίσει καθώς έχω μιλήσει με αρκετούς Εθνικούς. Εχουν περάσει πολλά και δύσκολα. Πρέπει να παραμείνουν πιστοί, διότι την αγαπάνε πολύ. Να μας βοηθήσουν σε αυτό που κάνουμε κι εμάς και την διοίκηση και θεωρώ πως στο τέλος θα είμαστε όλοι μαζί αγκαλιασμένοι και θα πανηγυρίσουμε την άνοδο.
