ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Δέκα χρόνια συμπληρώθηκαν από την ημερομηνία-ορόσημο στη σύγχρονη ιστορία της Αναγέννησης!
Από το αρχείο του KarditsaSportiva
Μία νίκη που σήμαινε πολλά περισσότερα από μία άνοδο σημειώθηκε σαν σήμερα, στις 14 Ιουνίου 2008, όταν εκφράστηκε -ίσως για τελευταία φορά- τόσο μαζικά, τόσο συσπειρωτικά και τόσο εκκωφαντικά η δυναμική του υπεραιωνόβιου Συλλόγου στην Καρδίτσα αλλά και σε όλη την Ελλάδα!
Η προσπάθεια στο μπαράζ της Ριζούπολης και στο νικηφόρο 2-0 κόντρα στην Ηλιούπολη, έμελλε να αποτυπώσει την υπέρτατη θέληση μιας ολόκληρης περιοχής στο να αντιταχθεί απέναντι σε…Θεούς και Δαίμονες, να προτάξει τα στήθη της γεμίζοντας ενθουσιασμό και περηφάνια τον κόσμο της, σε μία αναμέτρηση που τολμούμε να πούμε ότι η έκφανσή της ξεπέρασε τα αθλητικά της πλαίσια, με τις διαστάσεις που απέκτησε!
Η Αναγέννηση που…πλανιόταν μεταξύ Δ’ και Γ’ Εθνικής επί μία οκταετία (2000-08) τερμάτιζε στη 2η θέση του Βορείου Ομίλου της Γ’ Εθνικής έπειτα από μία συγκλονιστική πορεία που τη βρήκε πίσω μόνο από την πρωταθλήτρια Καβάλα! Η προκήρυξη προβλέπει μπαράζ με τη δευτεραθλήτρια του Νότιου Ομίλου, που άκουγε στο όνομα «Ηλιούπολη».
Η ομάδα των Νοτίων Προαστίων της πρωτεύουσας δεν είχε το όνομα, δεν είχε την ιστορία και το υπόβαθρο που θα μπορούσε να φοβίσει την ομάδα του Βάιου Καραγιάννη αλλά όπως αποδείχτηκε, δεν κατάφερε να φοβίσει ούτε με το έντονο παρασκήνιο και τις φημολογίες που αναπτύχθηκαν τόσο καθ’όλη τη διάρκεια εκείνης της σεζόν (με αποκορύφωμα την αναβολή του ντέρμπι κορυφής του Ομίλου με τον Διαγόρα Ρόδου, ένα μήνα και κάτι πριν το περίφημο μπαράζ με τα κομμένα δοκάρια, στις 7 Μαΐου 2008) όσο και τις ημέρες πριν το ματς που θα έκρινε τελικά την άνοδο στη Β’ Εθνική.
Το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος πλησίαζε, ωστόσο, αντί για μια καλοκαιρινή -δροσιστική- απόδραση σε κάποια παραλία, οι Καρδιτσιώτες φίλαθλοι οργάνωναν μία από τις πιο πολυπληθείς εκδρομές στην ιστορία της ΑΣΑ, μια πραγματική απόβαση!
4.500 «ψυχές» βρέθηκαν στο πλευρό της Αναγέννησης από όλα τα μέρη της χώρας και το εξωτερικό! Από τα μεγάλα κέντρα, έως τις πιο απομακρυσμένες επαρχιακές πόλεις, η κινητοποίηση ήταν τέτοια που δημιούργησε παροξυσμό! Άνθρωποι κάθε ηλικίας, φοιτητές, οικογένειες, γενιές φιλάθλων σε βάθος πέντε (!) δεκαετιών, είτε επαναπατρίζονταν στην Καρδίτσα για να αναχωρήσουν με τον κύριο όγκο των εκδρομέων για την πρωτεύουσα, είτε μεμονωμένα «κατάπιαν» τα χιλιόμετρα για να φτάσουν στη Ριζούπολη!
Τις ημέρες που προηγήθηκαν του μπαράζ, η Καρδίτσα ζούσε στιγμές απόλυτης συστράτευσης! Η έκφραση συμπαράστασης από κάθε επίσημο φορέα, θεσμικό, πολιτικό, αθλητικό, πολιτιστικό είχε εκδηλωθεί δια του τύπου αλλά και εμπράκτως, ενώ την Τετάρτη 11 Ιουνίου 2008, πραγματοποιείται ευρεία σύσκεψη στο Εργατικό Κέντρο της πόλης, παρουσία των φορέων του νομού, ώστε να γίνει κάθε δυνατή ενέργεια αλληλεγγύης στην Αναγέννηση για τον αγώνα…της δεκαετίας!
Ο ΤΑΠ Αναγέννηση, τότε, ζητάει 8.000 εισιτήρια, ωστόσο θα λάβει μόλις τα μισά (3.400), ενώ η γνωστοποίηση της έδρας διεξαγωγής του μπαράζ, προκαλεί πείσμα παρά απογοήτευση ή τρόμο (η Ριζούπολη απέχει μόλις 18χλμ από την Ηλιούπολη) στις τάξεις των Κιτρινόμαυρων! Τα «μαγικά χαρτάκια» κάνουν φτερά, ενώ γίνεται μεγάλη προσπάθεια να εξασφαλισθούν λεωφορεία ακόμη και από τα ΚΤΕΛ για να μεταφέρουν τους χιλιάδες Καρδιτσιώτες στο γήπεδο.
Τα πούλμαν αναχώρησαν το πρωί του Σαββάτου στις 10:45 από την πλατεία Πλαστήρα με προορισμό τις Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις στο Μαρούσι. Από εκεί, οι Καρδιτσιώτες φίλαθλοι πήραν τον Ηλεκτρικό για να καταλήξουν στο γήπεδο «Γεώργιος Καμάρας».
Οι εικόνες από τις σκάλες, τους συρμούς και το σταθμό του ηλεκτρικού δημιουργούν εκστασιασμό, αφού η περιοχή κυριολεκτικά κιτρίνισε και όλα φαινόταν να έχουν πάρει το δρόμο τους!
Στην αποφασιστικότητα που είχε τότε η ομάδα της Καρδίτσας, με τη δαιμονιώδη φόρμα της (μόλις μία ήττα στον β’ γύρο), τα γεγονότα που είχαν προηγηθεί στη Μηχανιώνα της Θεσσαλονίκης, στο ματς κόντρα στους Νέους Επιβάτες, όπου απαγορεύτηκε ετσιθελικά η είσοδος των φίλων της Αναγέννησης και τη θλιβερή κατάληξη της εκδρομής από τον χαμό του 20χρονου Σωτήρη Κολοβού, άπαντες είχαν πεισμώσει, είχαν πωρωθεί ότι η νίκη αυτή θα ήταν και για τον αδικοχαμένο οπαδό τους, αλλά και όσα αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά συνάντησαν εκείνη την περίοδο στο δρόμο της υπέρβασης.
Για να φτάσουμε στον περιβόητο αγώνα όπου το πάρτι που έστησαν οι Καρδιτσιώτες στην εξέδρα μεταφέρθηκε και στον αγωνιστικό χώρο, όταν ο φυσικός αρχηγός της Αναγέννησης, Σωκράτης Μπουντούρης (πρώτος σκόρερ εκείνης της σεζόν στη Γ’ Εθνική με 17 τέρματα) πήρε την ομάδα από το χέρι και με δύο προσωπικά του τέρματα (38′, 77′) την έφερε ξανά (τουλάχιστον) εκεί που ανήκει!
Οι πανηγυρικές σκηνές με το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή Καλόπουλου κάνουν το γύρο της Ελλάδας και η Αναγέννηση έχει καταφέρει όχι απλά μια νίκη, όχι απλά μια άνοδο αλλά μια επιτυχία η οποία καταδεικνύει το μέγεθός της, τη δυναμική του κόσμου της και τη…«γροθιά» σε όποιες «τρικλοποδιές» επιχείρησαν να την ανατρέψουν.
Η λήξη του ματς σήμανε την έναρξη ενός ακόμη αγώνα, αυτού της επιστροφής στην Καρδίτσα εγκαίρως, προκειμένου άπαντες να πάρουν μέρος στη γιορτή υποδοχής των θριαμβευτών!
Η πόλη φωταγωγήθηκε, οι Καρδιτσιώτες είχαν ξεχυθεί στην κεντρική πλατεία και περίμεναν ανυπόμονα την άφιξη του πούλμαν, δύο ώρες μετά τα μεσάνυχτα.
Όταν εκείνο έκανε την εμφάνισή του στην οδό Ηρώων Πολυτεχνείου επικράτησε πανζουρλισμός! Ιαχές, βεγγαλικά, και εκδηλώσεις λατρείας προς στην ομάδα που έδειχνε να μην πιστεύει το μέγεθος του άθλου που έβγαλε εις πέρας, την αμέτρητη χαρά, αισιοδοξία και προσδοκία που γέννησε σε μία ολόκληρη περιοχή!
Περισσότεροι από 2.000 φίλαθλοι κατέκλυσαν το κέντρο της πόλης, ενώ νωρίτερα, πομπές αυτοκινήτων έκαναν…περίπολο στους δρόμους της με κόρνες και δυνατά στα ηχεία τους τον ύμνο της ΑΣΑ!
Η αποβίβαση των πρωταγωνιστών έφερε ντελίριο ενθουσιασμού με συνθήματα, αγκαλιές, φιλιά και ύψωση ποδοσφαιριστών, προπονητικού τιμ και διοίκησης στον ουρανό, ο οποίος γέμισε με χρώματα!
Πρόεδρος του ΤΑΠ Αναγέννηση ήταν τότε ο Μάκης Τζάτζος, προπονητής ο Βάιος Καραγιάννης και άμεσος συνεργάτης του Γιάννης Μάγγος. Προπονητής τερματοφυλάκων ήταν ο Θωμάς Μπουντόλος, επικεφαλής του ιατρικού τιμ ο Χρήστος Καρκαλέτσος και σκάουτερ ο παλαιός προπονητής της, Μάκης Αβραμόπουλος.
Ηλιούπολη (Πέτρος Δημητρίου): Αδαμόπουλος, Τσιρογιάννης, Παπαπαναγιώτου (46’ Παπαδόπουλος), Στρατής, Νίτης, Καλιπολίτης, Ρουσάκης, Πιτσιόλο, Ταβλαδοράκης (55’ Ανθούλης), Δημάκης (80’ Βελέτης), Καραμαλίκης.
Αναγέννηση Καρδίτσας (Β. Καραγιάννης): Μπρέλλας, Κουτρομάνος, Αμαραντίδης, Γιώτας, Δούκας, Ζαχαριέφσκι (86’ Γεωργαντζιάς), Παληγεώργος, Μπιτέλης (68’ Μεσιακάρης), Μπουντούρης, Χατζηρίζος (91’ Καρκαλέτσης), Κωστέλλος.
Η Αναγέννηση είχε καταφέρει να δημιουργήσει νέο «πυρήνα» φιλάθλων, να αποκτήσει ακόμη και υποστηρικτές έξω από τα «τείχη» του νομού, χωρίς αυτοί να είναι απόδημοι Καρδιτσιώτες και το κυριότερο να πορεύεται με σύμπνοια, αγνότητα, διαφάνεια.
Αυτό που όμως εντυπώθηκε βαθύτερα από κάθε άλλο, ήταν η ομοψυχία που απέρρεε, η απώλεια εσωστρέφειας και η διάθεση συμμετοχής -ο καθένας από την ιδιότητά του- για τον ιστορικότερο αθλητικό φορέα της Καρδίτσας.
