Στον Ηρακλή των 13 πιτσιρικάδων του Οκτώβρη, προστέθηκαν σταδιακά παίκτες με μεγαλύτερη εμπειρία, που αποτέλεσαν τον αγωνιστικό «κορμό» και πέτυχαν συλλογικά και ομαδικά την κατάκτηση της πρωτιάς στον όμιλο.
Σε κάθε ομάδα υπάρχουν εκείνοι που «τράβηξαν κουπί» περισσότερο, εκείνοι που είχαν περισσότερες συμμετοχές, γκολ, αποκρούσεις και ασίστς. Υπάρχουν όμως σε κάθε ομάδα και ποδοσφαιριστές με πολυσχιδή παρουσία. Που προσφέρουν πολυδιάστατα. Και φυσικά τέτοιους έχει και ο Ηρακλής. Πρόσφατα άλλωστε τους εκθείασε σε τοποθέτησή του ο Σπύρος Μπαξεβάνος.
Εκείνους που με την εμπειρία τους και τη στάση τους ενίσχυσαν το κλίμα ομοψυχίας στα αποδυτήρια του Ηρακλή. Ούτως ή άλλως ο φετινός ιδιαίτερα Ημίθεος καθοδηγείται διοικητικά και αγωνιστικά από ανθρώπους που η «μυρωδιά των αποδυτηρίων» είναι στο αίμα τους από… παιδιά (Κατσαμπής, Τουτζιάρης, Παπαϊωάννου, Ποντίκης, Ηρακλής, Χατζόγλου κτλ), από ανθρώπους που ξέρουν τις ιδιαιτερότητες των αποδυτηρίων και πώς να χειρίζονται όλες τις καταστάσεις σε μια ομάδα. Υπάρχουν ωστόσο και ενεργά μέλη της ομάδας που συνεισέφεραν σε αξιομνημόνευτο βαθμό σ’ αυτή την κατάσταση.
Η «Μetrosport» μεταφέρει αυτό που επικρατεί ως κοινή πεποίθηση στα αποδυτήρια. Πως δηλαδή ιδιαίτερα η στάση-προσφορά των Αμπάρη και Κρυστάλλη, όπως και η εμπειρία των Καζναφέρη και Τάι που προστέθηκαν τον χειμώνα, έδωσαν το κάτι διαφορετικό και εντός των τειχών της ομάδας.
1 Ο «αθόρυβος» Κύριος Γιώργος Αμπάρης
Επέστρεψε μετά από 10 χρόνια στον Ηρακλή το καλοκαίρι αλλά δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής ως διεθνής μεταγραφή από την ΕΝ Παραλιμνίου της Κύπρου. Πριν τον Ιανουάριο είχε προτείνει ο ίδιος, αν πρόκειται να διευκολυνθεί η κατάσταση, να αποχωρήσει από την ομάδα, αλλά οι «κυανόλευκοι» ασυζητητί τον διατήρησαν στο δυναμικό τους. Η συμβολή του στα αποδυτήρια ήταν καθοριστική. Προχθές άλλωστε ο Βασίλης Αμαραντίδης τον ευχαρίστησε δημόσια για το γεγονός πως τον κατευθύνει στο γήπεδο. Αθόρυβη συνεισφορά παρ’ ότι έμεινε πίσω από τον Βοσνιάδη (έχοντας αλληλοεκτίμηση και σεβασμό) στην υπεράσπιση της εστίας, με άψογη συνεργασία μ’ όλους τους γκολκίπερ, υπό την καθοδήγηση του Φώτη Γκιζέλη.
2 Ο τεχνικός διευθυντής που ξαναφόρεσε παπούτσια
Είχε και ρόλο ποδοσφαιριστή, εκτός αυτού του τεχνικού διευθυντή στον Μ. Αλέξανδρο Καρπερής. Το ενδιαφέρον του Ηρακλή ωστόσο τον έκανε να δώσει παράταση στον εκτός των τεσσάρων γραμμών ρόλο που προφανώς μελλοντικά θα ακολουθήσει. Ξαναέβαλε αποκλειστικά τα ποδοσφαιρικά παπούτσια για να ηγηθεί της επίθεσης (έχοντας ήδη μετρήσει πάνω από 70 γκολ στη Γ’ Εθνική). Η συχνότητα σκοραρίσματος του Ρόβα έδωσαν πρώτο ρόλο στον παίκτη-αποκάλυψη του Ηρακλή. Ο Παντελής Κρυστάλλης πέραν του ότι όποτε χρειάστηκε ήταν εκεί και βοήθησε την ομάδα στο γήπεδο, είχε το ρόλο του «δάσκαλου» στα αποδυτήρια, συμβουλεύοντας τους νεαρότερους με την πολυετή εμπειρία του.
3 Οι προσθήκες που ενίσχυσαν κλίμα και επαγγελματισμό
Αμφότεροι ήρθαν τον χειμώνα στον Ηρακλή. Αναμφισβήτητα οι αγωνιστικές τους ικανότητες προσέθεσαν ποιότητα στην ήδη υπάρχουσα, στον άξονα του Ηρακλή. Ο ένας έχει ευρωπαϊκά βιώματα αγωνιζόμενος στον Άρη επί Κούπερ. Ο άλλος έχει ζήσει τον Ηρακλή σε άλλες περιόδους, καλύτερες από κάθε άποψη. Τόσο ο Κώστας Καζναφέρης, όσο και ο Τάι σε επίπεδο προετοιμασίας αγώνα, ψυχολογίας, συγκέντρωσης, αντιμετώπισης της κατάστασης και επαγγελματισμού, σε κρίσιμα σημεία για τη σεζόν προσέφεραν στο σύνολο. Δίχως να σημαίνει πως άλλοι παίκτες δεν είχαν συμβολή σ’ αυτό, με τον τρόπο και τη συμπεριφορά τους, που τόσο επαγγελματικά όσο και «οικογενειακά» ήταν εξαιρετική.