Η φετινή αγωνιστική περίοδος για τον Απόστολο Χαραλαμπίδη ήταν απ’ αυτές που λες «να φύγει και να μην ξανάρθει».
Πώς αλλιώς να εξηγήσεις τα όσα αντιμετώπισε ο 48χρονος τεχνικός; Από την αρχή ακόμη του περασμένου καλοκαιριού, όταν είχε συμφωνήσει με τον Αγροτικό Αστέρα, ωστόσο ο τότε μεγαλομέτοχος του συλλόγου, Ηλίας Θεοδωρίδης, αποφάσισε κάποιες μέρες μετά τη λύση και εκκαθάριση της ΠΑΕ, σε συνάρτηση με την αποχώρηση του από τα κοινά.
Για τον Χαραλαμπίδη ακολούθησε η συμφωνία με τη Βέροια και τα όσα τραγελαφικά βίωσε στην ομάδα της Ημαθίας, που είχαν ως επακόλουθο τη διάλυσή της. Στη συνέχεια, προέκυψε η πρόταση του Πανσερραϊκού. Ολα ξεκίνησαν καλά, ωστόσο στην πορεία η κατάσταση μετατράπηκε σε εφιάλτη.
Αν μη τι άλλο, ο Απόστολος Χαραλαμπίδης έζησε ταραχώδη φετινή χρονιά. Μέσω της συνέντευξης του στη «Μetrosport» εξιστορεί τα όσα συνέβησαν.
– Κόουτς, ποιοι ήταν οι λόγοι, που το περασμένο καλοκαίρι σε οδήγησαν στη Βέροια;
«Αποφάσισα να πάω, γιατί βάσει του πλάνου, που μου είχε αναλύσει ο τεχνικός διευθυντής, Γιώργος Κικερίδης, η ομάδα δεν θα αντιμετώπιζε οικονομικό πρόβλημα. Το μπάτζετ θα ήταν μικρό, ενώ θα είχαν τακτοποιηθεί και υποχρεώσεις, που αφορούσαν, όταν η ομάδα έπαιζε στη Super League. Παράλληλα, θα δουλεύαμε με νεαρά παιδιά, κομμάτι στο οποίο πιστεύω ότι διαθέτω κατάρτιση και γενικά μου αρέσει. Ετσι, σχεδιάσαμε τη Βέροια. Συν τοις άλλοις, ήμουν κοντά στην οικογένεια μου, κάτι που μου έλειπε, όταν ήμουν στην Τρίπολη. Στα παραπάνω, προσθέστε και το ότι είχα βρεθεί ξανά στον πάγκο της Βέροιας, όπου πέρασα όμορφες στιγμές».
– Τι… στράβωσε, κατά τη γνώμη σου; Τι δεν πήγε καλά;
«Ξεκινήσαμε καλά. Πήραμε καλούς παίκτες για την ηλικία τους. Βασιζόμουν στη δουλειά μου, πίστευα ότι θα τους βελτιώσω, κι αυτό φάνηκε στα παιχνίδια. Παίζαμε καλό ποδόσφαιρο, ενώ ήδη οι δύο πήγαν στην Τρίπολη (σ.σ. Μπαστιάνος, Ρούνεϊ). Τα αποτελέσματα ήταν ικανοποιητικά, αλλά δυστυχώς όλα στράβωσαν στο οικονομικό. Δημιουργήθηκαν πολλά προβλήματα οικονομικά, τα οποία μάλιστα συσσωρεύονταν. Οι παίκτες ήταν απλήρωτοι. Είχαμε σοβαρά λειτουργικά προβλήματα και τα παιδιά δεν μπορούσαν να αντέξουν άλλο. Αδυνατούσε να κάνει κάτι άλλο ο Κικερίδης και γι’ αυτό δήλωσε παραίτηση. Εμεινα μόνος μου, προσπαθώντας να κρατήσω τα παιδιά ήρεμα. Ταυτόχρονα, είχα μηνύματα ότι θα αλλάξει η κατάσταση, ωστόσο, αποδείχθηκε ότι ήταν όλα ψέματα. Από εκεί και μετά δεν γινόταν να δουλέψω, δεν μπορούσα να κοροϊδεύω…».
– Ποια ήταν η χειρότερη στιγμή που σε έκανε να αναρωτηθείς «τί ήρθα να κάνω εδώ»;
«Οταν δεν έβγαινε πλέον η δουλειά μου. Αυτό δηλαδή, που έκανα στο γήπεδο, δεν φαινόταν πουθενά. Τα παιδιά δεν είχαν πλέον το μυαλό τους εντός των τεσσάρων γραμμών. Υπήρχε τεράστιο οικονομικό πρόβλημα και ήταν ζήτημα βιωσιμότητας. Κάναμε Χριστούγεννα χωρίς λεφτά. Δυστυχώς, είναι όλα αλήθεια τα όσα μεταφέρθηκαν για τις συνθήκες, που επικράτησαν από ένα σημείο και μετά… Ηταν στενάχωρο. Ημασταν η πιο νεανική ομάδα, με καλό ποδόσφαιρο σε αρκετά παιχνίδια, αλλά όταν φτάνεις σε σημείο να μην έχεις να φας ή οι παίκτες να τρώνε σε συσσίτιο, τα υπόλοιπα τα αφήνεις στην άκρη. Τί άλλο μπορείς να κάνεις, όταν ο μεγαλομέτοχος δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει;».
Διαβάστε την υπόλοιπη συνέντευξη με ΚΛΙΚ ΕΔΩ