Λίγες εβδομάδες μετά την αποχώρησή του από τη Δόξα Δράμας, ο Άγγελος Διγκόζης κάνει στη mikriliga.com τον απολογισμό της… ταραχώδους συνεργασίας του με τους Μαυραετούς!
Του Πάνου Μιχάλη
Πώς ξεκίνησε η συνεργασία σου με τη Δόξα Δράμας το καλοκαίρι; Τι προέβλεπε;
Η αρχική συμφωνία με τον Πρόεδρο ήταν πως η ομάδα, είτε είναι στη Γ’ ή στη Β’ Εθνική, θα είμαι εγώ ο προπονητής της. Περιμέναμε κάποιες δικαστικές αποφάσεις που καθυστερούσαν. Ο χρόνος μας πίεζε και αποφασίσαμε να κινηθούμε παίρνοντας παίκτες για πρωταθλητισμό στη Γ’ Εθνική.
Στην πορεία, αλλάξαμε τρεις φορές ποδοσφαιρικό στόχο. Αρχικά, ήταν να παίξουμε Γ’ Εθνική, μετά η ομάδα ταξίδεψε μέχρι την Κατερίνη για μπαράζ που δεν έγιναν ποτέ και τελικά μας είπαν πως θα αγωνιστούμε στη Football League. Όταν μάθαμε ότι η ομάδα θα αγωνίζεται οριστικά στη Β’ Εθνική, η μεταγραφική περίοδος είχε ήδη τελειώσει. Πήραμε μια μικρή παράταση για ενίσχυση. Από τους παίκτες που είχαν μείνει χωρίς ομάδα εκείνη την περίοδο, επιχειρήσαμε να πάρουμε ότι καλύτερο υπήρχε. Ήρθαν παιδιά χωρίς να κάνουν προετοιμασία και μπήκαν να παίξουν στον δύσκολο Μαραθώνιο της Β’ Εθνικής. Και έχοντας τελευταίο επίσημο παιχνίδι στα πόδια τους πολύ καιρό πριν.
Με αυτά τα δεδομένα που διαμορφώθηκαν, ποιος ήταν ο στόχος του και η επιθυμία του Μπύρου για τη σεζόν;
Η επιθυμία του Προέδρου ήταν να φτιάξουμε μια ομάδα που θα ανέβει στη Super League. Πάντα του έλεγα – και πιστεύω ήμουν από τους λίγους αν όχι ο μοναδικός που το έκανε – πως αυτό είναι παρά πολύ δύσκολο, καθώς είχαμε να αντιμετωπίσουμε πολύ έμπειρες ομάδες (ΟΦΗ, ΑΡΗΣ, ΤΡΙΚΑΛΑ, ΠΑΝΑΧΑϊΚΗ, ΑΠΟΛΛΩΝ ΠΟΝΤΟΥ), οι οποίες προηγούνταν σε θέμα προγραμματισμού. Είμαι αρκετά χρόνια στο ποδόσφαιρο και γνωρίζω τι γίνεται. Κατά την γνώμη μου, για να διεκδικήσει την άνοδο μια ομάδα, θα πρέπει να υπάρχει προγραμματισμός στο αγωνιστικό και στο οργανωτικό-λειτουργικό κομμάτι της από στην αρχή του καλοκαιριού. Εμείς είχαμε τρομερές ελλείψεις.
Ωστόσο, ξεκινήσατε καλά τη χρονιά, με διαδοχικά θετικά αποτελέσματα…
Με προγραμματισμό στο… πόδι, η κατάσταση είναι δύσκολη. Παρ’ όλα αυτά, ξεκινήσαμε πάρα πολύ καλά. Δυστυχώς αυτό δεν είχε διάρκεια, καθώς οι ποδοσφαιριστές που ήρθαν στο τέλος Σεπτέμβρη, δεν είχαν κάνει προετοιμασία όπως προείπα, ενώ κάποια από τα παιδιά, δεν κατάφεραν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες. Ωστόσο, αν εξαιρέσουμε τα παιχνίδια με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς και τον ΟΦΗ, η ομάδα σε όλα τα υπόλοιπα ματς δικαιούταν κάτι παραπάνω, γιατί είχαμε τουλάχιστον 5-6 κλασικές ευκαιρίες χαμένες.
Προφανώς και θα έβλεπες πως η ομάδα δεν θα μπορούσε να αντέξει στον ίδιο ρυθμό. Το είχες επισημάνει στη διοίκηση;
Σε συζητήσεις που είχα με τον πρόεδρο και τον τεχνικό διευθυντή, τους τόνιζα ότι η ομάδα πρέπει να κινηθεί γρήγορα στην μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου και πως για να διεκδικήσει η ομάδα την άνοδο, πρέπει να πάρουμε 5 με 6 παίκτες που θα κάνουν τη διαφορά. Από τις 17 Δεκεμβρίου που ήταν το τελευταίο επίσημο ματς πριν την μεταγραφική περίοδο και μέχρι την επόμενη επίσημη υποχρέωση της ομάδας (7 Ιανουαρίου), δεν είχε γίνει το παραμικρό.
Εξέφραζα καθημερινά την ανησυχία μου ότι έχουμε ήδη καθυστέρηση. Μόλις δυο μέρες πριν από το παιχνίδι με τον Παναιγιάλειο, ήρθαν 2 παίκτες. Όταν, λοιπόν, ένας προπονητής ζητά να του δοθούν τα κατάλληλα εργαλεία για να βοηθήσουν το έργο του και αυτό δεν γίνεται, τότε η κατάσταση δυσκολεύει περισσότερο.
Πώς κρίνεις την αντιμετώπιση από τα ΜΜΕ, που σε είχαν από τον Νοέμβριο στην… πόρτα της εξόδου από τη Δόξα;
Με λύπη μου διαβάζω κάποια πράγματα που λέγονται περί ταλαιπωρημένης ομάδας. Πώς μπορεί μια ομάδα που είναι ταλαιπωρημένη, στο τρίτο κατά σειρά παιχνίδι μέσα σε μια εβδομάδα (με τον Απόλλωνα Λάρισας) να παρουσιάζεται τόσο δυνατή, να υπερέχει κατά κράτος του αντιπάλου και κάνει τόσες κλασικές ευκαιρίες για γκολ;
Η ομάδα διαθέτει το Polar System που το χρησιμοποιούσαμε καθημερινά στις προπονήσεις και τα παιχνίδια και αυτό μας έδινε τα δεδομένα για το πώς θα κινηθούμε στην ένταση της προπόνησης. Δυστυχώς όμως η έλλειψη προετοιμασίας από βασικούς ποδοσφαιριστές και οι όχι καλές συνθήκες στο προπονητικό κέντρο οδήγησαν την ομάδα να στερηθεί, λόγω τραυματισμών, βασικούς ποδοσφαιριστές.
Ασφαλώς έχω και εγώ ευθύνη για τα τελευταία αποτελέσματα, αλλά σίγουρα όχι στο βαθμό που μου έχει αποδοθεί.
Πώς θα ήθελες να κλείσεις το κεφάλαιο “Δόξα Δράμας”;
Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους συνεργάστηκα αυτούς τους 6 μήνες στην Δόξα Δράμας, καθώς επίσης και τον κόσμο που ήταν κοντά μας σε όλα τα γήπεδα όπου αγωνιστήκαμε. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου τα επόμενα χρόνια η ομάδα να είναι εκεί που πραγματικά ανήκει: στην SUPER LEAGUE.